Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011

Μίλα ρε!

Εδώ και κάποιο καιρό ζούμε μια από τις δυσκολότερες περιόδους της μεταπολεμικής ιστορίας της χώρας. Υπάρχει κανείς που να διαφωνεί;
Δεν είναι μόνο η οικονομική κρίση, η κρίση είναι εξίσου πολιτική και κοινωνική.
Ένας από τους σημαντικότερους συντελεστές αυτής της κατάντιας είναι ο κάποτε καταλληλότερος Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Υπάρχει κανείς που να διαφωνεί;
Ακόμα και ο πιο φανατικός του υποστηριχτής δεν μπορεί να αρνηθεί πως πρωταγωνίστησε σε μια από τις πιο κρίσιμες περιόδους της πρόσφατης ιστορίας μας.
Αυτός λοιπόν, αφού παρέδωσε την εξουσία της χώρας και του κόμματος εξαφανίστηκε.
Αυτοκτόνησε; Βρίσκεται κάπου μακριά θαμμένος στις τύψεις του; Είναι κλεισμένος σε κάποιο νοσοκομείο βαριά άρρωστος και δεν μπορεί να μιλήσει;

Τίποτε από τα παραπάνω.
Ο πρώην πρωθυπουργός και αρχηγός της νέας δημοκρατίας είναι μια χαρά.
Και στη βουλή πηγαίνει που και που ως εν ενεργεία βουλευτής, και στα γραφεία της "νέας" νέας δημοκρατίας, και σε κανένα ταβερνάκι.
Το καλοκαίρι μάλιστα είχαμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε το τροφαντό κορμί του στην παραλία, αλλά και το άψογο μαύρισμά του αργότερα στα πίσω έδρανα της βουλής όπου αστειευόταν με άλλους βουλευτές.
Σαν να μην τρέχει τίποτε, σαν να μην ήταν αυτός που κυβερνούσε όλον εκείνον τον καιρό.
Σιωπή, αλλά όχι ενοχή.
Ευκαιρίες είχε πολλές να μιλήσει, μέχρι και προκλήσεις, αλλά αυτός, σιωπή.
Όχι εντελώς βέβαια γιατί όπου θεωρούσε πως τον έπαιρνε και ήταν προς συμφέρον του όλο και κάτι διαρροές εμφανίζονται στον τύπο ως δηλώσεις "του περιβάλλοντος του"
Το περιβάλλον του Καραμανλή... λες και πρόκειται για τον Χριστό που ανέθεσε στους αποστόλους του να διαδώσουν το μήνυμά του.
Αυτός εκεί, σιωπή, μούγκα.
Ίσως να μπορούσα να δεχτώ τη σιωπή του ως ένδειξη της παραδοχής των ευθυνών του αν δεν ήταν η γενική του παρουσία.
Ένας ένοχος πολιτικός που αναλαμβάνει έστω τις "πολιτικές" του ευθύνες φαντάζομαι θα είχε παραιτηθεί από το δικαίωμά του να μας εκπροσωπεί και στη βουλή.
Ένα δικαίωμα που του εξασφάλισε το κόμμα και η ιδιότητά του ως πρώην πρωθυπουργός, μια και είναι αμφίβολο αν θα έβγαινε αν δεν υπήρχε το "πρώην πρωθυπουργός", και όχι από τον λαό.
Εδώ δεν μιλάμε για ένα μικρό παράπτωμα, μια αβλεψία, ένα λάθος βρε αδερφέ που μπορεί να συγχωρεθεί, αλλά για την μεγαλύτερη κυβερνητική αποτυχία τουλάχιστον της μεταπολίτευσης αλλά και παλιότερα.
Και ο τύπος θεωρεί πως μπορεί να συνεχίζει τη ζωή του ανενόχλητος την στιγμή που ευθύνεται (αν και όχι αποκλειστικά) για την καταστροφή των ζωών εκατομμυρίων πολιτών που τον εμπιστεύτηκαν.
Αυτός είναι ξευτιλισμένε ο σεβασμός που δείχνεις στους ψηφοφόρους σου;
Όσο ήσουνα στα πράγματα και οδηγούσες τη χώρα στην καταστροφή έκανες τον καμπόσο, κορδωνόσουν όσο ήσουν αρχηγός και τώρα κρύβεσαι στα τελευταία έδρανα κάνοντας πλακίτσες.
Σαν τσογλανάκι που έχει κάνει τη ζημιά του και ελπίζει να συνεχίσει να κρύβεται πίσω από την πλάτη των συμμαθητών του στο τελευταίο θρανίο.
Προσπαθείς να μικρύνεις μπας και σε ξεχάσουμε, μπας και σε αφήσουμε στην ησυχία σου.
Που είναι ρε η αξιοπρέπειά σου;
Που είναι η μαγκιά που έβγαζες όταν μιλούσες για νταβατζήδες;
Μίλα ρε!
Ναι ρε, υπήρξε κόσμος που σε στήριξε, σε ανέβασε στο ψηλότερο σκαλί της Ελληνικής πολιτείας
Όσο ήταν μαζί σου αυτός ο κόσμος, όσο τον εκμεταλλευόσουν για την άνοδό σου ήταν καλός, τώρα δεν θέλεις πάρε-δώσε μαζί του, τώρα ποιός τους γαμάει αυτούς, σου αρκεί να συνομιλείς με "το περιβάλλον σου"!
Μίλα ρε! Απάντα!
Αυτοί που σου έκαναν τη μεγαλύτερη τιμή που μπορεί να γίνει σε Έλληνα πολίτη, αυτοί που σε έκαναν πρωθυπουργό εδώ και δύο χρόνια περιμένουν να απαντήσεις και εσύ χαριεντίζεσαι με μερικούς φίλους σου πίσω από κλειστές πόρτες;
Μίλα ρε! Απάντα ξευτιλισμένε!
Αυτούς που δύο χρόνια τώρα φτύνεις με την αδιαφορία σου, σε αυτούς θα απευθυνθείς σε λίγο καιρό όταν έρθουν οι νέες εκλογές, τι περιμένεις, πως θα έχουν ξεχάσει;
Νομίζεις πως αηδιασμένοι και τρομαγμένοι από την ΠΑΣΟΚική λαίλαπα θα γυρίσουν το βλέμμα τους ξανά σε εσένα να τους "σώσεις";
Μαζεύεις επιχειρήματα από την αποτυχία των επομένων για να δικαιολογήσεις την δική σου;
Μίλα!
Αν είχες τσίπα θα καταλάβαινες πως έχεις χρέος κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, μπροστά σε οποιοδήποτε ακροατήριο να απολογηθείς.
Δεν σε καλύπτει η βουλευτική σου ασυλία, το έγκλημα ούτε παραγράφεται ούτε συγχωρείται.
Βγες στο λαϊκό δικαστήριο της κοινής γνώμης να εκτεθείς, ζήτα συγνώμη ή δείξε αμετανόητος, δικό σου θέμα αλλά μίλα!
Μίλα αλλά μην κάνεις το λάθος να πιστέψεις ότι αυτοί που θα σε ακούσουν είναι οι ίδιοι που σε πίστεψαν πριν μερικά χρόνια. Αυτά τελειώσανε.
Η μην μιλάς, συνέχισε να προσβάλλεις τη νοημοσύνη μας ελπίζοντας πως με τον καιρό θα μειωθεί η οργή του κόσμου στο πρόσωπό σου, μην κάνεις όμως το λάθος να το πιστέψεις.
Βγες μια βόλτα στην πόλη χωρίς την φρουρά σου και θα το διαπιστώσεις ο ίδιος.
Μιλήσεις δεν μιλήσεις καμένο χαρτί είσαι.
Καλύτερα ίσως μάλιστα να μην ξαναμιλήσεις ποτέ.
Ούτε στη βουλή, ούτε στην Συγγρού ούτε πουθενά!
Αφού επέλεξες να περιφρονήσεις τον Ελληνικό λαό, φύγε!
Δεν μπορείς να ζεις σε βάρος της χώρας που κατέστρεψες και μετά περιφρόνησες.
Δεν μπορείς να μετέχεις στη βουλή, σε οποιοδήποτε κόμμα, σε οτιδήποτε εντάσσεται σε αυτό που λέμε "τα κοινά", δεν έχεις πια δικαίωμα!
Εξαφανίσου!





Υγ. Μην ρωτήσει κανείς που τον θυμήθηκα αυτόν τώρα, η απάντηση είναι "εσύ σοβαρά τον έχεις ξεχάσει;"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου