Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2011

Εργαλεία στο διαδίκτυο

Το έχω ξαναγράψει, τα ντόπερμαν της ενημέρωσης από καιρό τώρα έχουν ανακαλύψει το διαδίκτυο.
Γνωστοί ή λιγότερο γνωστοί δημοσιογράφοι και "δημοσιογράφοι" έχουν ανακαλύψει το νέο σχετικά αυτό μέσο και το χρησιμοποιούν για να περάσουν την γραμμή των αφεντικών τους, όπως ακριβώς και τα παραδοσιακά μέσα.
Μάλιστα ακόμα και τα κόμματα ή διάφοροι πολιτικοί σχηματισμοί έχουν αποκτήσει το παρουσία στο διαδίκτυο άλλοτε φανερά, αλλά πολλές φορές κρυφά, συγκεκαλυμμένα πίσω από δήθεν ανεξάρτητα blogs ή portals.
Αρκεί μια απλή πλοήγηση με καθαρό μυαλό και κριτική σκέψη για να το διαπιστώσει εύκολα αυτό κανείς.
Το parapolitiki.gr το έχω δει από καιρό, αλλά δεν έτυχε να το μελετήσω ιδιαίτερα, δεν μου έκανε κάποια ιδιαίτερη εντύπωση ώστε να ασχοληθώ με αυτό περισσότερο από το να διαβάσω μια στο τόσο κάποιο άρθρο.
Χθες και μέσα από το twitter έμαθα για μια ανάρτησή τους με τίτλο "οι γκοτζαμάνηδες της δραχμής" και είπα να το διαβάσω.
Με λίγα λόγια ο συντάκτης αυτού του άρθρου υποστηρίζει πως όλοι εμείς που ζητάμε ειδικά δικαστήρια ή κρεμάλες είτε ζητάμε "επιστροφή στην Ελλάδα που ήμασταν σημαντικοί" ή έχουμε ασφάλιστρα κινδύνου και επιθυμούμε την χρεοκοπία για να πλουτίσουμε.
Άλλη περίπτωση δεν υπάρχει.
Η προσπάθειά μας να οδηγήσουμε τη χώρα στην χρεοκοπία με τους "αγανακτισμένους" απέτυχε και τώρα προσπαθούμε να τρομοκρατήσουμε τους βουλευτές για να πετύχουμε τους σκοτεινούς σκοπούς μας.
Πρόσεξε, δεν αναφέρεται στα γιαουρτώματα, αλλά στην απαίτησή μας να γίνουν δικαστήρια για εκείνους που είναι υπεύθυνοι για την κατάντια στην οποία έχει περιέλθει η χώρα.
Και καλεί τον "ψύχραιμο λαό" να μας αντιμετωπίσει.
Αν κανείς κάνει τον κόπο να διαβάσει μερικά ακόμα άρθρα αυτού του "blog" καταλαβαίνει εύκολα πως αυτό υπηρετεί συγκεκριμένη γραμμή, είναι δηλαδή ένα εργαλείο στην υπηρεσία κάποιων.
Θα μου πεις, μήπως όμως απλά αποτελεί την έκφραση των απόψεων κάποιων ανθρώπων με τους οποίους όσο και αν διαφωνείς θα πρέπει να δεχτείς το δικαίωμά τους να την εκφράζουν ελεύθερα;
Θα μπορούσα και αυτό να δεχτώ αν είχαν το θάρρος τουλάχιστον να δημοσιεύουν και τα σχόλια των αναγνωστών τους.
Όμως εδώ ήρθε η επόμενη έκπληξη.
Ενώ δημοσιεύουν κάποια σχόλια, ακόμα και ένα δύο από αυτά αρνητικά, αν τα διαβάσεις η συντριπτική τους πλειοψηφία συμφωνούν με τον συντάκτη και μάλιστα κατακεραυνώνουν όλους εμάς τους "γκοτζαμάνηδες της δραχμής".
Μπήκα λοιπόν στον κόπο να γράψω και εγώ το σχόλιό μου θεωρώντας πως θα προβληματίσει τουλάχιστον κάποιους.
Το σχόλιό μου ήταν το εξής:

"Aλλο η αποδοκιμασία και άλλο η βία του Χρήστου Γιανναρά

Ήρθα εδώ για να εξομολογηθώ δημόσια την ενοχή μας

112 ψέματα (and counting)...

Γκοτζαμάνηδες... όσο Λαμπράκηδες είναι οι Σκανδαλίδης (αυτό ήταν λάθος, ήθελα να πω ο Καστανίδης ), Πάγκαλος, Πεταλωτής, Παπουτσής... "

Μάλιστα μετά την πρώτη φορά υπέθεσα πως έκανα κάποιο λάθος και το ξαναέστειλα, αλλά και τις δύο φορές κόπηκε από τον διαχειριστή του parapolitiki.
Ένα σχόλιο που χωρίς καμία ύβρη, χωρίς καμία αναφορά στο blog ή στον συντάκτη θέτει μερικά κατά τη γνώμη μου σοβαρά επιχειρήματα τουλάχιστον προς προβληματισμό.
Όμως προφανώς δεν ταίριαζε, δεν εξυπηρετούσε τον σκοπό του κειμένου και γι αυτό κόπηκε.
Με άλλα λόγια ο συντάκτης του κειμένου αυτού δεν αποσκοπεί στην έκθεση των απόψεών του απλά (οπότε θα μπορούσε να μην επιτρέπει καθόλου σχόλια) αλλά στην προβολή και προώθηση της συγκεκριμένης γραμμής, στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης χρησιμοποιώντας το διαδίκτυο ως εργαλείο.
Ρίχνει λάσπη σε αυτούς που ζητάνε το αυτονόητο, (την τιμωρία των υπευθύνων για τα σημερινά αδιέξοδα) και χρησιμοποιεί ακόμα και τη δυνατότητα σχολιασμού ως εργαλείο, επιτρέποντας μόνο τα θετικά σχόλια και αποκλείοντας τις διαφορετικές φωνές.
Στοχευμένα και συνειδητά προσπαθούν να χτυπήσουν αυτούς που διαφωνούν χωρίς να δίνουν τη δυνατότητα απάντησης αλλά χρησιμοποιούν τα θετικά σχόλια (ποιών άραγε;) ως επιβεβαίωση της άθλιας προπαγάνδας τους.
Αν αυτό δεν λέγεται Γκαιμπελισμός δεν ξέρω τι λέγεται.
Και σε ένα θα συμφωνήσω, ένας ψύχραιμος λαός θα τους αντιμετωπίσει.
Ας μην ξεχνάνε πως τον Απρίλιο που μας πέρασε δημοσκόπηση της Alco δείχνει πως 40% συμφωνεί ακόμα και με βίαιη αποδοκιμασία των πολιτικών.
Πιο πρόσφατη δε δείχνει ποσοστό 73% κρίνουν αρνητικά τον ίδιο τον Γιώργο Παπαδνρέου, 92% είναι δυσαρεστημένοι από την λειτουργία της κυβέρνησης και 76% κρίνουν αρνητικά το ΠΑΣΟΚ, χωρίς βέβαια η ΝΔ και ο Αντώνης Σαμαράς να έχει πολύ καλύτερα νούμερα.
Με άλλα λόγια το μεγαλύτερο ποσοστό των πολιτών είναι δυσαρεστημένο από το σύνολο σχεδόν του πολιτικού κόσμου, περισσότερο από κάθε άλλη φορά.
Αλήθεια, σήμερα πόσο θα ήταν το ποσοστό που εγκρίνουν την βίαιη αποδοκιμασία των πολιτικών;
Πόσο θα ήταν  το ποσοστό εκείνων που σε μια δημοσκόπηση θα συμφωνούσαν με την δημιουργία ενός ανεξάρτητου φορέα που θα διερευνούσε τις ποινικές τους ευθύνες;
Είναι προφανές πως όσες γκαιμπελίστικες μεθόδους και να επιστρατεύσει το parapolitiki και τα όμοιά τους "εργαλεία" του διαδικτύου έχουν αποτύχει να διαμορφώσουν την κοινή γνώμη όπως ελπίζουν.
Το μόνο που καταφέρνουν είναι να αποκαλύπτονται ως τέτοια.
Εργαλεία του διαδικτύου με συγκεκριμένο σκοπό και στόχο που προσπαθούν μάταια να στηρίξουν την "μαφία που θα κυβερνήσει μια χρεοκοπημένη κι αποπροσανατολισμένη χώρα"
Μόνο ένας ψύχραιμος λαός μπορεί να τους αντιμετωπίσει...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου