Παρασκευή 4 Μαΐου 2012

Αν όλα πάνε καλά...

Τον Οκτώβριο του 2011 έγραψα ένα κείμενο με τίτλο "αν όλα πάνε καλά".
Νομίζω πως σήμερα, δύο μέρες πριν τις εκλογές είναι ακόμα πιο επίκαιρο και γι αυτό το αναρτώ ξανά.


Η κρίση έχει ένα καλό, ότι έχει συμβάλλει στην απομυθοποίηση των Ελληνικών κομμάτων και πολιτικών.
Η απόλυτη οικονομική καταστροφή που καραδοκεί θα έχει την θετική παρενέργεια και την απόλυτη κατάρρευση κάθε λαϊκού ερείσματος του σημερινού πολιτικού συστήματος.
Όμως θα είχε επίσης σαν αποτέλεσμα την απόλυτη εξαθλίωση του λαού και της χώρας.
Κανένας μας λοιπόν δεν πρέπει να το εύχεται, αντίθετα εύχομαι και ελπίζω με όλη μου την ψυχή αυτή η κυβέρνηση με κάποιον τρόπο να βρει τον τρόπο να βγάλει την χώρα από το σημερινό αδιέξοδο.
Όμως επίσης ελπίζω πως αν η κρίση αυτή περάσει δεν θα ξεχάσουμε, δεν θα συγχωρήσουμε και δεν θα κάνουμε ξανά τα ίδια λάθη.
Όχι σαν πολιτικό σύστημα, σε αυτό δεν στηρίζω καμία ελπίδα, ούτε καν σαν αυτό που λέμε "κοινωνία", που το πολιτικό σύστημα τόσα χρόνια έχει μάθει καλά να τη χειραγωγεί, αλλά ως λαός, ως πολίτες, ο καθένας χωριστά αλλά και όλοι μαζί.
Πες λοιπόν ότι όλα πήγαν καλά...

Πες πως το νέο πακέτο βοήθειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ τρόμαξε τους "κερδοσκόπους" και τα cds αρχίζουν να πέφτουν.
Πες πως η στήριξη του γαλλογερμανικού άξονα φόρτωσε την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με ρευστό και η ευρωπαϊκή οικονομική κρίση αρχίσει να υποχωρεί.
Πες πως οι Ελληνικές εξαγωγές αυξάνονται, το έλλειμμα μαζεύεται και οι "αποκρατικοποιήσεις" πιάνουν τόπο με αποτέλεσμα να μην χρειαστούν νέα μέτρα μέχρι το 2020.
Ας υποθέσουμε ακόμα πως παρά το κούρεμα, κάποιες τράπεζες θα αντέξουν με τη βοήθεια της ΕΕ και της ελληνικής κυβέρνησης και θα αρχίζουν ξανά να ρίχνουν χρήμα στην Ελληνική οικονομία που θα αρχίσει να ανακάμπτει σιγά σιγά.
Οι Έλληνες έχουν πια σταματήσει τις λαμογιές, τα συνδικάτα έχουν "βάλει μυαλό", η φοροδιαφυγή έχει μειωθεί, οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν μείνει μισοί και βγάζουν τη διπλή δουλειά.
Θα είσαι ικανοποιημένος;
Θα πεις μπόρα ήταν και πέρασε και θα ευχαριστήσεις τους "σωτήρες" σου που σε έσωσαν από την καταστροφή;
Θα ξεχάσεις πως ξεκίνησε όλο αυτό;
Θα αγνοήσεις τις ευθύνες αυτών που έφτασαν τη χώρα σου στο χαμηλότερο σημείο της μεταπολεμικής ιστορίας της;
Μην ξεχνάς, τα κόμματα σε λίγο καιρό θα σου ζητήσουν την ψήφο σου.
Το ένα, το ΠΑΣΟΚ θα προσπαθήσει να σε πείσει πως αν και στο χείλος του γκρεμού σε έσωσε από τα χειρότερα, και από εδώ και πέρα μόνο καλύτερες ημέρες έχεις να περιμένεις.
Με τον Γιώργο αρχηγό, τον μεγάλο βραβευμένο στοχαστή το μέλλον σου διαγράφεται λαμπρό, ενώ με τους άλλους ανεύθυνους θα οδηγηθείς στην καταστροφή.
Το άλλο, η Νέα Νέα Δημοκρατία_, με τον Αντώνη αρχηγό, (τον συμφοιτητή και φίλο του Γιώργου μην το ξεχνάς) θα προσπαθήσει να σε πείσει πως αν και το κόμμα έφταιξε, αύριο θα πρέπει να στηρίξεις το "Νέα" της Νέας Δημοκρατίας που έμαθε από τα σφάλματά της και που αποτελείται από νέα (ποιά άραγε;) αδιάφθορα στελέχη.
Ο Αντώνης άλλωστε αν ήταν στη θέση του Γιώργου σε ένα χρόνο θα μας είχε βγάλει στις αγορές και θα μας είχε γλυτώσει από τόσες περιπέτειες.
Για τα μικρότερα κόμματα δεν θα επεκταθώ, και αυτοί θα σου πούνε πως μέσα στο υπάρχον σύστημα, χωρίς πολλές πολλές αλλαγές αυτά έχουν την λύση, αυτά θα σου δείξουν τον δρόμο για ευημερία και ανάπτυξη, ο καθένας με τα δικά τους επιχειρήματα, και επί της ουσίας... κουβέντα.
Αν πάντα δεν παρεμβληθεί η κατάρρευση αυτού που λέμε μεταπολίτευση, αν δεν παρεμβληθεί κάποια πραγματική χούντα, όλοι αυτοί πολύ σύντομα θα σου ζητήσουν την ψήφο σου... κυρίαρχε λαέ.
Αφού σε έχουν οδηγήσει στο ΔΝΤ, αφού έχουν πουλήσει όλες τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας, "στρατηγικές" και μη, αφού στην ουσία έχουν υποδουλώσει τη χώρα σου και έχουν υποθηκεύσει το μέλλον τουλάχιστον της γενιάς σου αν όχι και των επομένων, θα σου τάξουν, θα σου υποσχεθούν και θα σου ζητήσουν να τους στηρίξεις.
Εσύ τις συνέπειες της κρίσης θα τις έχεις υποστεί.
Εσύ και τα παιδιά σου, εσύ και οι φίλοι σου, ακόμα και αν είσαι από τους λίγους εκείνους τους τυχερότερους ή τους ικανότερους που κατάφεραν να μείνουν ανεπηρέαστοι από την κρίση, ο διπλανός σου θα υποφέρει, ο γείτονάς σου, ο συμμαθητής σου, το φιλαράκι σου από τον στρατό, κάποιος κοντά σου θα σε κάνει και εσένα να νιώσεις τις συνέπειες έστω και έμμεσα.
Αυτοί;
Τα κόμματα που χρωστάνε μερικά εκατομμύρια το καθένα στις κρατικοδίαιτες τράπεζες τι συνέπειες υπέστησαν;
Τα ίδια κόμματα που έπαιρναν (και φυσικά συνεχίζουν να παίρνουν) τις μίζες της κάθε SIEMENS, τα κόμματα που δεν ελέγχονται και ούτε σκοπεύουν να αφήσουν κανέναν να ελέγξει τις χρηματοδοτήσεις τους σε τι άλλαξαν;
Αυτοί που ψήφισαν τους νόμους περί ανευθυνότητας υπουργών, εκείνοι που αμνήστευσαν τους Λαυρεντιάδηδες αυτού του τόπου, αυτοί που οργανώθηκαν πίσω από μαύρα ταμεία για να πλουτίσουν και να ανέβουν στην εξουσία, τι πλήρωσαν;
Αυτοί που έστησαν τους θιάσους των εξεταστικών επιτροπών, αυτοί που έβγαλαν λάδι τους συνεργάτες τους, την κόζα νόστρα της βουλής σε τι άλλαξαν;
Και τελευταία εμφανίστηκαν και νέοι... κάτι Δημαράδες και κάτι Μπακογιάννηδες, άφθαρτοι και αμόλυντοι παρά τη θητεία τους στα κόμματά τους...
Μαθαίνω μάλιστα πως Φλωρίδης και κάτι άλλοι ξεχασμένοι επίσης άφθαρτοι βγαίνουν από τη ναφθαλίνη, μπας και πάρουν κανένα ποσοστούλι που θα τους δώσει δικαίωμα στην μελλοντική μοιρασιά της εξουσίας ως ... ρυθμιστές.
Αυτοί είναι που σε λίγο καιρό θα ζητήσουν την ψήφο σου και κάτι παπαριές περί 180 ψήφων που ακούστηκαν αυτές τις ημέρες δείχνουν πως οι εκλογές πλησιάζουν πολύ.
Αν όλα πάνε κατά διαόλου, ο Αντωνάκης με την παρέα του θα προσπαθήσει να σε πείσει πως μπροστά στην παταγώδη αποτυχία του Γιωργάκη μόνο αυτός μπορεί πια να σου προσφέρει ελπίδα.
Ο δε Γιωργάκης θα θυμηθεί το νέο ο λαός δεν ξεχνά και θα προσπαθήσει να τα ρίξει όλα στην προηγούμενη κυβέρνηση. Άλλωστε αυτό κάνει και με τη δική του κυβέρνηση, κάθε τρεις μήνες τα βάζει με τις καθυστερήσεις και τις αστοχίες των προηγουμένων τριών μηνών δικής του κυβέρνησης και υπόσχεται αλλαγές.
Ακόμα και αν το σύμπαν ολόκληρο συνωμοτήσει για να βελτιωθεί η οικονομική κατάσταση, ακόμα και αν φανεί εκείνο το γαμημένο φως στο τούνελ, και στην έξοδό του φανούνε χρυσά κουτάλια και καινούριες Καγιέν για τον κάθε έλληνα, αυτά τα κόμματα, αυτό το σύστημα που προκάλεσε τόση καταστροφή πιστεύεις πως θα πρέπει να είναι και αυτό που θα κατακτήσει την εξουσία και μετά τις επόμενες εκλογές;
Θα ξεχάσεις, θα συγχωρήσεις και θα επιστρέψεις στα παλιά;
Το νου σου!
Σύντομα θα σου ζητήσουν την ψήφο σου, αν όλα δεν έχουν καταρρεύσει μέχρι τότε και αν εξακολουθούμε να έχουμε αυτό που σήμερα λέμε δημοκρατία.
Θυμήσου ποιοι είναι αυτοί, θυμήσου τι έχουν κάνει, μην ξεχνάς τι κάνουν ακόμα, ποιά οργάνωση έχουν και πως λειτουργούν ακόμα και σήμερα.
Χωρίς εσωτερικές αλλαγές, χωρίς τιμωρία χωρίς εξέλιξη, τα ίδια διεφθαρμένα κόμματα με τα ίδια λαμόγια στελέχη, θα στραφούν στους ίδιους ιδιοτελείς σκοτεινούς συνεργάτες τους προκειμένου να συνεχίσουν να νέμονται την εξουσία και τα προνόμια που αυτή τους δίνει.
Μην τους κάνεις τη χάρη!
Ακόμα και στην απίθανη περίπτωση που όλα θα πάνε καλά μην τους κάνεις τη χάρη!
Μην ξεχνάς και μην συγχωρείς!
Είναι ο μόνος τρόπος να μην επαναλάβουμε τα ίδια σφάλματα.
Είναι ανάγκη να φτιαχτεί ένα νέο πολιτικό σύστημα από νέους ανθρώπους που θα οδηγήσουν τη χώρα σε μεγάλες πολιτικές αλλαγές.
Σημαντικότερο από το άνοιγμα των επαγγελμάτων είναι το άνοιγμα της πολιτικής.
Σημαντικότερο από την άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων είναι η άρση της ασυλίας των πολιτικών.
Σημαντικότερη από κάθε διαρθρωτική αλλαγή στην οικονομία, είναι η αναδιάρθρωση των θεσμών.
Και κυρίως σημαντικότερη από κάθε φυλάκιση φοροκλέπτη ή λαθρέμπορου είναι η φυλάκιση εκείνων που πρόδωσαν έναν ολόκληρο λαό!
Καμία οικονομική επιτυχία μετά από την τόσο παταγώδη κοινωνική και πολιτική αποτυχία αυτού του συστήματος δεν μπορεί να το εξιλεώσει!
Δεν ξέρω ποιός θα είναι αυτός που θα μπορέσει να πείσει στις επερχόμενες εκλογές πως θα μπορέσει να προωθήσει τέτοιες αλλαγές.
Ίσως τόσο μεγάλες αλλαγές να μην μπορούν να βασιστούν απλά σε μια εκλογική αναμέτρηση, άλλωστε τα υπάρχοντα κόμματα εξακολουθούν φαίνεται να έχουν υπολογίσιμη δύναμη και σίγουρα θα αντιταχθούν σε κάθε τέτοια σκέψη.
Ελπίζω μόνο σε εσένα, στον διπλανό μου, τον σκεπτόμενο πολίτη.
Αν δεν ξεχάσεις, αν δεν συγχωρήσεις, αν δεν επαναπαυτείς υπάρχει ελπίδα.


Διάβασε επίσης:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου