Αλχημείες

Η κουβέντα που γίνεται τον τελευταίο καιρό για τις εκλογές μου θύμισε ένα παλιό μου κόλλημα με αυτές και είπα να το μοιραστώ μαζί σας.
Στις τελευταίες "δημοκρατικές" εκλογές λέει το ΥΠΕΣ, το ΠΑΣΟΚ έλαβε το 43,92%, η Νέα Δημοκρατία 33,47%, το ΚΚΕ 7,54%, ο ΛΑΟΣ 5,63% και ο ΣΥΡΙΖΑ 4,60%.
Με μια πρώτη ματιά το ποσοστό του ΠΑΣΟΚ είναι εκπληκτικό, αλλά και η Νέα Δημοκρατία μετά από τέτοια αποτυχία της πολιτικής της διατήρησε ένα 33,47%... απίστευτο ε;
Δηλαδή παρά τα όσα σκάνδαλα, παρά το σφυροκόπημα από μεγάλη μερίδα του τύπου, παρά την οικονομική κρίση που διαφαίνονταν ένας στους τρεις 'Έλληνες (και κάτι παραπάνω) ψήφισε τη Νέα Δημοκρατία του Κ Καραμανλή το 2009.
Σωστά;
Μήπως όμως στην πραγματικότητα τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι;
Αν ρίξεις μια ματιά στην επίσημη ιστοσελίδα του ΥΠΕΣ για τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές θα δεις πως οι εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι ήταν 9.929.065 αλλά ψηφίσανε 7.044.606 δηλαδή ποσοστό 70,95%.
Με άλλα λόγια η αποχή ήταν 29,05%.
Από αυτούς 186.185 "έριξαν" άκυρη ή λευκή ψήφο, ή σύμφωνα με το ΥΠΕΣ 2,03% άκυρα και 0,61% λευκά.
Το δε ΠΑΣΟΚ πήρε 3.012.542 δηλαδή 43,92%.
Εδώ αρχίζει το "περίεργο"... με μια απλή διαίρεση πράγματι το ποσοστό της συμμετοχής στις εκλογές είναι όπως λέει το ΥΠΕΣ 70,95%, όμως με την ίδια απλή διαίρεση το ποσοστό του ΠΑΣΟΚ βγαίνει... 30,34%.
Περίεργο ε;

Στην πραγματικότητα λοιπόν, το ΥΠΕΣ ενώ διαιρεί σωστά το σύνολο των ψήφων με το σύνολο του εκλογικού σώματος για να βρει το πραγματικό ποσοστό συμμετοχής, μετά αναλαμβάνει όχι η στατιστική, αλλά ο εκλογικός νόμος...
Τα άκυρα και τα λευκά υπολογίζονται ως ποσοστό όχι του συνόλου των ψηφοφόρων αλλά αυτών που πήγαν να ψηφίσουν, δηλαδή 7.044.606 πολιτών.
Θυμήσου πως οι εγγεγραμμένοι, δηλαδή το εκλογικό σώμα είναι 9.929.065, σχεδόν δέκα εκατομμύρια δηλαδή.
Επομένως το ποσοστό των άκυρων-λευκών διογκώνεται στο συνολικό 2,64% ενώ στο σύνολο των ψηφοφόρων είναι μόλις 1,88%.
Όμως το "σύστημα" χρειάζεται, μας έχουν πει, ισχυρή κυβέρνηση, οπότε πως θα διογκώσουμε ακόμα περισσότερο τα ποσοστά των κομμάτων που εισέρχονται στη βουλή;
Μέχρι τώρα είδαμε πως η αποχή μετριέται απ το ΥΠΕΣ ως ποσοστό του συνόλου των ψηφοφόρων δηλαδή κοντά στα δέκα εκατομμύρια πολιτών.
Το λευκό-άκυρο διογκώνεται ως ποσοστό εκείνων που προσήλθαν για να ψηφίσουν, δηλαδή κοντά στα 7 εκατομμύρια πολιτών, και μόλις εξαφανίσαμε ως αποτέλεσμα περίπου τρία εκατομμύρια πολίτες...
Για να φουσκώσουμε λίγο περισσότερο το ποσοστό των κομμάτων λοιπόν μένει, τι άλλο, να το υπολογίσουμε ως ποσοστό των "έγκυρων ψήφων".
Με άλλα λόγια αγνοούμε αυτούς που δεν προσήλθαν να ψηφίσουν, αφαιρούμε και εκείνους που έριξαν άκυρο ή λευκό και μένουμε με 6.858.421 πολίτες που ψήφισαν τελικά κάποιο κόμμα.
Να σημειώσουμε εδώ πως με απόφαση του ανώτατου ειδικού δικαστηρίου (12/2005) οι λευκές ψήφοι δεν θα έπρεπε να εξαιρούνται από τις έγκυρες γιατί η λευκή ψήφος διακρίνεται από την άκυρη και αποτελεί ενάσκηση του εκλογικού δικαιώματος, γι' αυτό και θα πρέπει να λαμβάνεται υπ' όψιν.
Παρόλα αυτά οι σοφοί νομοθέτες μας με ερμηνευτικό νόμο προχώρησαν σε ρύθμιση που ακυρώνει την απόφαση αυτή του δικαστηρίου...
Αποτέλεσμα είναι πως από τα περίπου δέκα εκατομμύρια ψηφοφόρους πέσαμε κάτω από τα επτά για να υπολογίσουμε το ποσοστό που λαμβάνουν τα κόμματα.
Έτσι το ΠΑΣΟΚ παίρνει ένα σοβαρότατο 43,92% και η Νέα Δημοκρατία το αξιοπρεπέστατο 33,47%.
Με τη διαφορά ότι αυτοί που δεν λαμβάνονται υπ όψιν σε αυτό το αποτέλεσμα είναι... περισσότεροι από τους ψηφοφόρους του πρώτου κόμματος, δηλαδή του ΠΑΣΟΚ!
Με αυτή την όμορφη μέθοδο, από 9.929.065 ψηφοφόρους μείναμε με τα 6.858.421 που έριξαν στην κάλπη "έγκυρο" ψηφοδέλτιο. Από αυτούς 3.012.542 ψήφισαν το ΠΑΣΟΚ δίνοντάς του το 43,92% σύμφωνα με το ΥΠΕΣ, μόνο που αυτοί είναι λιγότεροι από τους 3.070.644 πολίτες που είτε αηδιασμένοι δεν πήγαν καθόλου να ψηφίσουν, είτε έριξαν άκυρη ή λευκή ψήφο.
Με τα κουτσομαθηματικά που έμαθα στο σχολείο λοιπόν τα πραγματικά ποσοστά που έλαβαν τα κόμματα που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στη βουλή επί του συνόλου των ψηφοφόρων είναι: ΠΑΣΟΚ 30,34%, ΝΔ 23,12%, ΚΚΕ 5,20%, ΛΑΟΣ 3,87%, και ΣΥΡΙΖΑ 3,16%.
Με άλλα λόγια, το πρώτο κόμμα είναι... δεύτερο, πίσω από την αποδοκιμασία του πολίτη που εκφράζεται είτε με την αποχή, είτε με τη λευκή ψήφο, πίσω από τον "κανένα".
Δεν παύω βέβαια να θεωρώ τραγικό το γεγονός πως τελικά ένας στους δύο Έλληνες θα ήθελαν, τότε(!), οι τύχες του να ορίζονται από ένα από τα δύο "μεγάλα" κόμματα.
Όμως με τον εκλογικό νόμο το 30,34% του πρώτου κόμματος γίνεται όπως είδαμε 43,92%.
Το παιχνίδι όμως δεν τελειώνει εδώ.
Καλό το σαραντατόσο τοις εκατό που υπολόγιζαν πως θα πάρει το πρώτο κόμμα αλλά δεν αρκεί σύμφωνα με τους σοφούς νομοθέτες μας.
Έτσι ο εκλογικός νόμος έδωσε στο ΠΑΣΟΚ (του 30% που έγινε 44%) 160 βουλευτές, αντιπροσώπους του λαού δηλαδή, που στο σύνολο των 300 εκλεγμένων της βουλής αποτελούν ένα πολύ πιο βολικό... 53,33% και που φυσικά έδωσαν στον Γ Παπανδρέου τη δυνατότητα για δύο χρόνια και κάτι να συμπεριφέρεται ως φεουδάρχης σχεδόν αποφασίζοντας και διατάσσοντας για τα πάντα χωρίς να έχει ανάγκη να ρωτήσει κανέναν!
Και επειδή (στην μικρή περίπτωση που έχεις φτάσει μέχρι εδώ και δεν έχεις κλείσει αυτή τη σελίδα σιχτιρίζοντας ήδη) σε έχω ζαλίσει με όλα αυτά τα νούμερα, πάρε και ένα γραφηματάκι που δείχνει λίγο πιο ξεκάθαρα το μαγείρεμα της κρίσης του "κυρίαρχου λαού"... εσύ είσαι αυτό ντε!

Τα αποτελέσματα του εκλογικού νόμου στην αντιπροσώπευση των κομμάτων στη βουλή
 Για να το κάνω πιο "λιανά" Ψήφοι% είναι το πραγματικό ποσοστό, ΥΠΕΣ% το ποσοστό που
ανακοινώνει το ΥΠΕΣ και Βουλή % το ποσοστό βουλευτών (και άρα η πραγματική δύναμη)

Θα μου πεις τι την θέλεις όλη αυτή την ανάλυση, τώρα τι κάνουμε είναι το θέμα.
Ε λοιπόν σήμερα ζούμε τον απόλυτο παραλογισμό.
Μία κυβέρνηση κατάρρευσε επειδή ήταν σε απόλυτη αναντιστοιχία με τον λαό προσπαθώντας να εφαρμόσει μια πολιτική για την οποία δεν είχε λάβει εντολή με αποτέλεσμα να βρεθεί αντιμέτωπη με τεράστιες αντιδράσεις.
Η λύση που οι σοφοί μας ηγέτες επέλεξαν σε μια τέτοια κρίση δεν ήταν οι εκλογές ώστε να αποκατασταθεί η λαϊκή εντολή με μια νέα κυβέρνηση έστω και συνεργασίας, αλλά ένα μόρφωμα στα όρια της συνταγματικής νομιμότητας που προέκυψε από την συνεργασία τριών κομμάτων υπό την ηγεσία ενός μη εκλεγμένου τεχνοκράτη.
Αυτή η "νέα" κυβέρνηση με τα ίδια στελέχη ουσιαστικά έλαβε εντολή να συνεχίσει την ίδια ουσιαστικά πολιτική παρά την γενικευμένη λαϊκή δυσαρέσκεια από 258 βουλευτές.
Με άλλα λόγια 258 από τους 300 αντιπροσώπους του λαού έδωσαν εντολή να συνεχίσει αυτή η πολιτική από τους ίδιους ανθρώπους με τους ίδιους στόχους, με ακόμα πιο αντιλαϊκά μέτρα και υπό την ηγεσία ενός μη εκλεγμένου.
86% των αντιπροσώπων μας δηλαδή συμφώνησαν με την πολιτική που ο λαός μαζικά απορρίπτει!
Αυτό που το 80% των πολιτών (σύμφωνα με τις περισσότερες δημοσκοπήσεις) απορρίπτουν έρχεται το 86% των "αντιπροσώπων" του (σύμφωνα με το "αντιπροσωπευτικό" μας σύστημα και τις τελευταίες εκλογές) και το στηρίζει χωρίς εκλογές, χωρίς καμία προσπάθεια λαϊκής νομιμοποίησης.
Μάλιστα από τότε που δημιουργήθηκε η κυβέρνηση αυτή οι εκλογές έγιναν για κάποιους "βλαπτικές", "περιττές", μέχρι και "καταστροφικές"...
Όταν τελειώνει η ικανότητα λοιπόν του μαγειρέματος της λαϊκής εντολής μέσω του εκλογικού νόμου, έρχεται το μαγείρεμα του συντάγματος να δώσει την "κατάλληλη" λύση και μένουν αποφθέγματα όπως "στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα" να σου τρυπάνε τον εγκέφαλο...
Ας πάμε όμως τώρα ένα βήμα πιο κάτω.
Σύντομα ελπίζω θα κληθούμε άλλη να ψηφίσουμε και πάλι.
Το μόρφωμα αυτό δεν θα μπορέσει να αντέξει πολύ την πίεση ενός λαού με τον οποίο έχει χάσει κάθε "επαφή", εκτός από τον συχνό πλέον εκβιασμό να για πληρώσει και άλλα χαράτσια.
Αν και δεν μπορώ να πω πως ξέρω με σαφήνεια τι προβλέπει ο εκλογικός νόμος με τον οποίο θα γίνουν οι επόμενες εκλογές από τα λίγα που έχω διαβάσει φαίνεται πως και αυτός καταφεύγει σε παρόμοια αν όχι εντυπωσιακότερα "ταχυδακτυλουργικά" προκειμένου να πριμοδοτήσει τα δύο "μεγάλα" κόμματα και να εξασφαλίσει την πολυπόθητη (για αυτά) αυτοδυναμία.
Παλιότερα ήμουν της άποψης πως δεν πρέπει να ψηφίζουμε γιατί έτσι νομιμοποιούμε την απάτη αυτή που λέγεται βουλευτικές εκλογές.
Όχι τώρα όμως.
Οι περισσότερες δημοσκοπήσεις όσο μαγειρεμένες και αν είναι, είναι ενδεικτικές της τεράστιας κατάρρευσης των δύο κομμάτων εξουσίας.
Στην καλύτερη περίπτωση δίνουν ένα 50% "πρόθεση ψήφου" και για τα δύο "μεγάλα" κόμματα, όμως με την μέθοδο που περιγράφω πιο πάνω, και με πρόθεση αποχής ή "αδιευκρίνιστη ψήφο" στο 30% ίσως και περισσότερο.
Οι περισσότερες με παρόμοια ποσοστά αβεβαιότητας δίνουν κοντά στο 10% για το ΠΑΣΟΚ και λίγο πάνω από το 20% για την Νέα Δημοκρατία.
Τώρα θα πρέπει η αποχή, η λευκή και η άκυρη ψήφος να μηδενιστεί αν είναι δυνατόν.
Έτσι ένα από τα "εργαλεία" των "μεγάλων" κομμάτων που προσπαθούν με κάθε τρόπο να μείνουν στην εξουσία θα ακυρωθεί, ή έστω θα ελαχιστοποιηθεί η αποτελεσματικότητά του.
Η συμμετοχή στις επόμενες εκλογές είναι ανάγκη να είναι μαζική και αποφασιστική αν θέλουμε να αλλάξει κάτι, όσο μπορεί κάτι τέτοιο να γίνει μέσα από εκλογές.
Αυτό όμως είναι ένα μόνο κομμάτι της εικόνας.
Όσο παραμένει ένας τέτοιος ή παρόμοιος εκλογικός νόμος που στρεβλώνει την επιθυμία των πολιτών δεν θα μπορούμε να μιλάμε για δημοκρατία.
Όσο η ψήφος μου επειδή επέλεξα πως ένα μικρό κόμμα θα με αντιπροσώπευε καλύτερα μετράει λιγότερο από την ψήφο του κάθε ευεργετημένου από τα "μεγάλα" κόμματα λαμόγιου τίποτα δεν μπορεί ουσιαστικά να αλλάξει.
Φαντάσου πως αν υπήρχε πραγματικά αναλογική εκπροσώπηση με τα ποσοστά των προηγούμενων εκλογών το ΠΑΣΟΚ θα έπρεπε να έχει 90κάτι βουλευτές με την Νέα Δημοκρατία κάτω από τους 70 εφόσον, (γιατί όχι), η αποχή θα μεταφράζονταν σε 90 κενές έδρες στη βουλή.
Ακόμα όμως και αν μετρούσαμε μόνο τις ψήφους των κομμάτων (αλλά τα πραγματικά τους ποσοστά τελικά) θα έπρεπε το ΠΑΣΟΚ να πάρει 131 βουλευτές με την Νέα Δημοκρατία 100 αλλά το σημαντικότερο, πάνω από 10 βουλευτές από άλλα κόμματα που σήμερα δεν είναι στη βουλή, ενώ τα μικρότερα κόμματα θα είχαν από 4 μέχρι και 6 βουλευτές περισσότερους απ' ότι σήμερα.
Θα σου πουν "μα έτσι δεν θα μπορεί να σχηματιστεί ισχυρή κυβέρνηση".
Μα τόσο καιρό έχουμε κυβέρνηση συνεργασίας, και μάλιστα φαίνεται σε αυτή τη φάση πως βολεύει το σύστημα αφού από όλες τις μεριές έχουν βαλθεί να μας πείσουν πως οι εκλογές θα ήταν καταστροφή.
Τη στιγμή που μια κυβέρνηση συνεργασίας φαίνεται να έχει τις ευλογίες των δύο μεγάλων κομμάτων ποιά επιχειρήματα τους έχουν μείνει για έναν εκλογικό νόμο που επιβάλλει την μονοκομματική αυτοδυναμία;
Οι περισσότερες χώρες της ΕΕ έχουν κυβερνήσεις συνεργασίας, εμάς μας έσωσε η ισχυρή κυβέρνηση του Γ Παπανδρέου, ή του Κ Καραμανλή, ή μήπως όλες οι προηγούμενες;
Καιρός λοιπόν να πάρουν θέση η αριστερά, και όλα τα "μικρά κόμματα" στο θέμα.
Θέση σαφή και ξεκάθαρη και να την τονίσουν όσο μπορούν.
Έχουν σκοπό να πιέσουν αν/όταν θα βρεθούν σε θέση να κάνουν κάτι τέτοιο ώστε το "παιχνίδι" να αρχίσει να "παίζεται" με πιο ξεκάθαρους κανόνες;
Έχουν σκοπό να πιέσουν για ένα πιο σοβαρό σύνταγμα που δεν θα επιτρέπει τέτοια παιχνιδάκια;
Τα σημερινά κόμματα "εξουσίας" έχουν μάθει να φρενάρουν τις εξελίξεις παίζοντας με τους εκλογικούς νόμους και αν και αυτό δεν φτάνει ακόμα και με το ίδιο το σύνταγμα.
Τι προτείνουν οι άλλες δυνάμεις ώστε να σταματήσουν αυτά τα άθλια παιχνίδια;
Να δεσμευθούν τώρα, πριν μετρήσουν τις δυνάμεις τους, πριν γίνουν αυτά με τη σειρά τους "κόμματα εξουσίας".
Τι θα κάνουν λοιπόν όλοι αυτοί που σύντομα θα ζητήσουν την ψήφο μας αν τους τη δώσουμε;
Μιλώ φυσικά για ένταξη ενός αναλογικού (ή έστω αναλογικότερου) εκλογικού νόμου σε ένα νέο σύνταγμα που δεν θα μπορεί το κάθε κόμμα εξουσίας να αλλάζει κατά το δοκούν.
Θα μου πεις με όλα όσα συμβαίνουν εσύ ασχολείσαι με τον εκλογικό νόμο και το σύνταγμα;
Και όμως, αυτά τα κόμματα, αυτοί οι πολιτικοί μας έχουν οδηγήσει στο χείλος του γκρεμού με αυτά τα εργαλεία.
Αυτή τη στιγμή ο μόνος αναίμακτος τρόπος που έχουμε να γίνουν κάποια πράγματα είναι οι εκλογές.
Θα χρειαστεί να βγούμε στους δρόμους ούτως ή άλλως σύντομα.
Το παρόν πολιτικό σύστημα θα αντισταθεί απέναντι σε κάθε προσπάθεια αλλαγής όπως άλλωστε αντιστέκεται ήδη στο πιο απλό, την διενέργεια εκλογών.
Ήδη υπάρχει κάλεσμα για συγκέντρωση στην πλατεία συντάγματος στις 15 Ιανουαρίου, κάλεσμα για διαμαρτυρία, για ανατροπή του παρόντος σκηνικού.
Είτε αυτό συμβεί βίαια είτε όχι (ελπίζω όχι) κάποιοι θα διεκδικήσουν πάλι την σωτηρία μας, όχι από την οικονομική καταστροφή (μπορεί ως τότε να είναι ήδη αργά), αλλά από την κοινωνική αποσάθρωση, από την πολιτική εκτροπή που σήμερα ζούμε, από τον δεσποτισμό στον οποίο μας έχουν οδηγήσει οι σημερινοί πολιτικοί.
Ακόμα και αν αύριο καταρρεύσει το σημερινό σύστημα θα χρειαστούμε κάποιο νέο σύστημα, ακόμα και αν αυτό είναι κάποιας μορφής άμεση δημοκρατία θα χρειαστεί ένα κάποιο σύστημα επιλογής κάποιου είδους "αντιπροσώπων".
Ας βγουν μπροστά όποιες υγιείς δυνάμεις έχουν μείνει σε αυτόν τον τόπο με συγκεκριμένες προτάσεις πως θα αποφύγουμε άλλη τέτοια παρωδία δημοκρατίας.
Ξέρουν πως μόνο να κερδίσουν έχουν προβάλλοντας ξεκάθαρες απόψεις σε τόσο θεμελιώδη θέματα.
Ας ξέρουν και εκείνοι που δεν το κάνουν πως και η σιωπή τους κρίνεται.
Ας τελειώνουμε με τις αλχημείες, αλλά και με τα μισόλογα.
Νισάφι πια!

Update 11/1/2012: Ο Slartibartfast παρατήρησε και σχολίασε πως το νούμερο που ανακοινώνει η ιστοσελίδα της βουλής ως ψήφους που πήρε το ΠΑΣΟΚ είναι 2.995.978, και όχι το 3.012.542 που γράφω εγώ παραπάνω και ρώτησε μήπως έχω κάνει κάποιο λάθος στους υπολογισμούς.
Όμως το νούμερο αυτό το έχω βγάλει με τη βοήθεια του excel με άθροισμα των ψήφων που πήρε το ΠΑΣΟΚ στις 56 εκλογικές περιφέρειες και με πηγή την ιστοσελίδα του υπουργείου εσωτερικών.
Αφού έλεγξα ξανά το άθροισμα και το βρήκα σωστό παρατήρησα πως και για τα άλλα κόμματα υπάρχουν διαφορές στο νούμερο που προκύπτει από τους δικούς μου υπολογισμούς (που έγιναν με βάση τα νούμερα του ΥΠΕΣ) και τα αποτελέσματα που ανακοινώνει η ιστοσελίδα της βουλής.
Το ΥΠΕΣ πχ ανακοινώνει έγκυρα ψηφοδέλτια 6.858.421 και αθροίζοντας τις ψήφους του ΠΑΣΟΚ στις εκλογικές περιφέρειες βγαίνουν 3.012.542. Η ιστοσελίδα της βουλής γράφει πως το ΠΑΣΟΚ έλαβε 2.995.978.
Όμως 2.995.978/6.858.421=43,68% ενώ η βουλή γράφει 43,94, μικρή διαφορά αλλά έχει σημασία νομίζω
Αντίθετα το 3.012.542/6.858.421=43,92%, ακριβώς το ποσοστό που ανακοινώνει στη σελίδα του το ΥΠΕΣ.
Τα στοιχεία στα οποία στηρίχτηκε το «άρθρο» μου είναι μόνο από το ΥΠΕΣ και οι υπολογισμοί που έχω κάνει μου φαίνεται πως είναι σωστοί. Φυσικά αλάθητος δεν είμαι αλλά προσπάθησα όσο μπορούσα να τα επιβεβαιώσω.
Όπως και να είναι, και μόνο που το ΥΠΕΣ γράφει ποσοστό στο ΠΑΣΟΚ 43,92% ενώ η βουλή 43,94% αν και δεν είναι σημαντική διαφορά κάποιος θα πρέπει να μας πει ποιος έχει δίκιο.
Επίσης στη ΝΔ το ΥΠΕΣ δίνει 33,47%, η βουλή 33,49%, για το ΚΚΕ ΥΠΕΣ:7,54%, βουλή:7,53%, για ΛΑΟΣ ΥΠΕΣ:5,63% βουλή:5,62%, ΣΥΡΙΖΑ ΥΠΕΣ:4,60% βουλή:4,59% και φυσικά ανάλογες διαφορές στους αριθμούς των ψήφων που έλαβαν.
Παρατήρησες πως ενώ τα δύο μεγάλα κόμματα ανεβαίνουν κατά 0,02% για τα μικρά κόμματα αυτό αντιστρέφεται και ψαλιδίζονται κατά 0,01% το καθένα;
Διαφορές μικρές, δεν λέω αλλά που οφείλονται;
Με μερικούς ακόμα υπολογισμούς που δεν θα τους γράψω να μη σε ζαλίζω άλλο φαίνεται πως πρόκειται για ακυρώσεις ψήφων από εκλογοδικεία πχ.
Κατά μέσο όρο 0,57% των "έγκυρων" ψήφων των κομμάτων ακυρώνονται για κάποιους λόγους αργότερα... μόνο που του ΣΥΡΙΖΑ αυτό το ποσοστό είναι 0,78% ενώ του ΠΑΣΟΚ 0,55% και της ΝΔ 0,53%...
Πρέπει να είναι λίγο στόκοι λοιπόν οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ που ρίχναν άκυρες ψήφους, ενώ της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ σαφώς πιο έξυπνοι ε;.... λέω εγώ τώρα...
Ακόμα και αν είναι απολύτως νόμιμες διαδικασίες που προκάλεσαν αυτές τις διαφορές (όπως εκλογοδικεία ανακαταμετρήσεις κλπ) δεν θα έπρεπε δύο κρατικές ιστοσελίδες να αναφέρουν τα ίδια νούμερα ή έστω με μεγαλύτερη σαφήνεια τους λόγους αυτών των διαφορών;
Πως είναι δυνατόν να ανακοινώνονται διαφορετικά νούμερα (έστω και λίγο διαφορετικά) σε δύο κρατικές ιστοσελίδες για ένα τόσο σημαντικό θέμα όσο οι εκλογές;
Όπως και να έχει οι διαφορές δεν είναι μεγάλες και η βασική έννοια της ανάρτησής μου ισχύει όποια και να είναι τα νούμερα.
Το σημερινό εκλογικό σύστημα κάνει ότι μπορεί για να «μαγειρέψει» την ψήφο μας και να δώσει ένα απαράδεκτο προβάδισμα στο πρώτο κόμμα, στρεβλώνοντας έτσι την κρίση του «κυρίαρχου λαού»
Αυτό δεν σημαίνει ειδικά σήμερα που υπάρχει μια ευκαιρία να ανατραπούν οι ισορροπίες πως δικαιολογείται η αποχή μας από τις εκλογές.
Σημαίνει όμως πως είναι ιδιαίτερα σημαντικό τα μικρότερα κόμματα να δεσμευθούν πως θα αναλάβουν δράση ώστε να σταματήσει αυτό το θέατρο, να θωρακιστεί το σύνταγμα και να γίνει το σύστημα πιο δίκαιο και πιο αντιπροσωπευτικό.
Προσωπικά αυτό θα βαρύνει πολύ στο ποιόν θα ψηφίσω, ας μας πούνε λοιπόν με κάθε σαφήνεια τι σκοπεύουν να κάνουν προς αυτή την κατεύθυνση.

Υγ Όπως έχω πει έχω ένα κόλλημα με τα νούμερα. Ανατρέχοντας λοιπόν στον κατάλογο των πρωθυπουργών της Ελλάδας στη Βικιπαίδεια, βλέπεις πως από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και μετά αν εξαιρέσουμε την περίοδο της χούντας δύο οικογένειες, οι τρεις Παπανδρέου και οι δύο Καραμανλήδες έχουν κυβερνήσει αυτόν τον τόπο το 48,4%, δηλαδή χονδρικά (αν αφαιρέσεις και υπηρεσιακές κυβερνήσεις ίσως και λίγο παραπάνω) σχεδόν την μισή του σύγχρονη ιστορία. Αν μάλιστα δεις την περίοδο μετά την χούντα, αυτό το ποσοστό είναι ακόμα μεγαλύτερο, 62,5%!!!.  Σκέψου πως για να μειωθεί ο χρόνος διακυβέρνησης από τις δύο αυτές οικογένειες κάτω από το μισό της "μεταπολιτευτικης" ιστορίας μας, θα πρέπει μέχρι τον Ιούνιο του 2021 να μην ξαναγίνει πρωθυπουργός κάποιος που να προέρχεται από αυτές...
Φυσικά δεν είναι μόνοι τους, αλλά μπατζανάκια, ξαδέρφια κουμπάροι και σφουγγοκωλάριοι βρίσκονται παντού στον δημόσιο βίο της χώρας σε θέσεις κλειδιά. Ακόμα και τις περιόδους που η παντοδυναμία των δύο αυτών οικογενειών "έσπασε" αυτό έγινε χωρίς ρίξη με αυτές, αλλά τουλάχιστον με την ανοχή τους, αν οχι με την ενεργή στήριξή τους. Αν λοιπόν πιστεύεις πως υπάρχει περίπτωση ένα από αυτά τα δύο "μεγάλα" κόμματα να γυρίσουν την πλάτη στο όποιο κατεστημένο και να αμβλύνουν κάποιες αδικίες ξανασκέψου το. Μιλάμε για δεσμούς αίματος με ή χωρίς εισαγωγικά...

Διάβασε επίσης:

50+1 Λευκά Ψέμματα
Εμείς, ο λαός.
Θέλω το μερίδιό μου στο κοινοβούλιο!
Το εκλογικό σύστημα και η σημασία της αποχής
Αποψη: Εκλογικοί μύθοι