Παρασκευή 14 Μαΐου 2010

Προσέγγιση...

Ο "κος" Πάγκαλος, ντρέπεται όποτε χρειάζεται να πληρώνει για στρατιωτικούς εξοπλισμούς.
Συχνά το αυτονόητο γίνεται ανόητο.
Συχνά τα επιχειρήματα καταρρίπτονται απο το ποιόν και μόνο αυτού που τα χρησιμοποιεί.
Ο Πάγκαλος, που δεν ντράπηκε για την κατάντια των ημίων.
Ο Πάγκαλος που δεν στεναχωρέθηκε για τα τρία παλικάρια που σκοτώθηκαν εκείνη τη νύχτα.
Ένας εκ των πρωτεργατών της κρίσης και της έκβασής της.
Εκείνος που την ώρα που εκατοντάδες παιδιά με το χέρι στη σκανδάλη βγαίναν μέσα στην κακοκαιρία και το σκοτάδι για να επανδρώσουν θέσεις μάχης, ο ριψασπις, ήταν σε κάποιο στούντιο και έδινε συνέντευξη.
Το δεξί χέρι του "ευχαριστώ τους Αμερικάνους".
Ο Πάγκαλος που παρέδωσε τον Οτσαλάν στους Τούρκους... "καταλάθος", τότε δεν ντράπηκε!
Ντρέπεται όχι για όλα αυτά, όχι!
Ντρέπεται για τα χρήματα που ξοδεύονται για τις ένοπλες δυνάμεις...
Ο άνθρωπος που δεν έχει ντραπεί ποτέ στην πορεία του για τις κάθε λογής χοντράδες που έχει πει και έχει κάνει!!!
Δεν ζητώ το ρόλο του τουρκοφάγου, ούτε του υπερεθνικιστή, δεν είμαι κανένα απο αυτά.
Θα συμφωνούσα με αυτό που είπε, αν δεν το είχε πει αυτός...
Όταν όμως κάτι τέτοιο προέρχεται από έναν τέτοιο άνθρωπο μόνο την αναίδιά του αποδεικνύει.
Το απόλυτο θράσος, η απόλυτη ύβρις!
Η μήπως δεν είναι θράσος αλλά ψυχρός υπολογισμός;
Μήπως υπολογίζει στην βραχεία μνήμη των Ελλήνων;
Μήπως στην αδυναμία που καλλιεργήθηκε χρόνια τώρα του πατριωτισμού;
Ή μήπως στην δουλικότητα των υπηκόων που είναι έτοιμοι να ακούσουν την κάθε μαλακία απο τον εξουσιαστή χοντρό;
Μήπως τελικά αυτός ξέρει καλύτερα;

Άλλωστε έχει πει χειρότερα χωρίς να το πληρώσει

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου