Από τις ειδήσεις, μέχρι ειδικές εκπομπές, οι αναλύσεις και οι διαξιφισμοί, ιδιαίτερα για την οικονομία και τους λόγους που φτάσαμε ως εδώ έχουν πυκνώσει σε σχέση με το παρελθόν.
Παλιότερα μόνο σε προεκλογική περίοδο θα είχαμε τόση "ενημέρωση".
Όλες όμως οι συζητήσεις, ασχέτως θέματος έχουν μερικά κοινά σημεία.
Όποτε βρίσκονται στο στούντιο πολιτικοί το μόνο συμπέρασμα είναι ότι συντάσσονται πλήρως με την κομματική γραμμή, και εκείνη με τη μεριά της, βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με εκείνου που φιγουράρει στο διπλανό παράθυρο.
Όχι μόνο υποτάσσουν την κάθε προσωπική τους άποψη σε αυτή του κόμματος που εκπροσωπούν, αλλά ακόμα και κάθε έννοια διαλόγου πάει περίπατο μπροστά στην προσπάθεια, όχι να ακουστούν απόψεις για την ενημέρωση του κοινού, αλλά να εκμηδενίσουν τον "αντίπαλο".
Από την άλλη μεριά τελευταία έχουμε δει αρκετές φορές πάνελ αποκλειστικά από οικονομολόγους, διεθνολόγους, και άλλους επιστήμονες.
Η διαφορά είναι συντριπτική και επιδεικνύει την ανεπάρκεια των πολιτικών μας.
Οι τεχνοκράτες μιλούν με επιχειρήματα, δεν διακόπτουν τους συνομιλητές τους, και σχεδόν πάντα κατακεραυνώνουν τους πολιτικούς μας.
Ακόμα και όταν διαφωνούν μεταξύ τους θα αφήσουν το συνομιλητή τους να τελειώσει τη φράση του σε αντίθεση με τους περισσότερους πολιτικούς μας.
Στο τέλος, ακόμα και αν διαφωνείς με τα συμπεράσματά τους, κάτι έχεις αποκομίσει.
Όμως και οι περισσότεροι από τους πολιτικούς μας είναι επιστήμονες.
Δικηγόροι, γιατροί, οικονομολόγοι, μηχανικοί.
Πολλές φορές καθηγητές πανεπιστημίων!
Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι ότι δεν ξέρουν πως να κάνουν μια πολιτισμένη συζήτηση, ξέρουν.
Δεν θέλουν!
Μας περνάνε για ζώα που θα τους επιβραβεύσουμε για τον λεκτικό τσαμπουκά τους, για την ικανότητα να διακόπτουν το συνομιλητή τους και να μην αφήσουν τον ακροατή/θεατή να βγάλει το παραμικρό συμπέρασμα πέρα από τη διαφωνία μεταξύ των.
Εδώ που τα λέμε όμως, τόσα χρόνια ο τρόπος τους έχει αποτέλεσμα.
Τόσα χρόνια τους επιβραβεύουμε πράγματι με την ψήφο μας.
Τελικά μήπως είμαστε;
Ζώα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου