Το σωστό παράδειγμα

Η Μάριον Μιχελιδάκη και ο Γιώργος Κουβαράς διδάσκουν δημοσιογραφία με το παράδειγμά τους.
Κακά τα ψέματα, ζούμε σε δύσκολες εποχές.
Με χιλιάδες άνεργους δημοσιογράφους, άλλους τόσους με "μπλοκάκι", υποαπασχολούμενους και κακοπληρωμένους η κυρία Μιχελιδάκη παρέα με τον κύριο Κουβαρά διδάσκουν πως πρέπει να συμπεριφέρεται ένας δημοσιογράφος προκειμένου να διατηρεί ασφαλή μία θέση στην "δημόσια" (και στην ιδιωτική) τηλεόραση.
Οι νέοι και φιλόδοξοι δημοσιογράφοι θα πρέπει να παραδειγματιστούν και οι παλιότεροι, ειδικά εκείνοι που διδάσκουν να χρησιμοποιήσουν αυτό το βίντεο στις σχολές τους ως υπόδειγμα.
Άλλωστε οι θεωρίες περί λειτουργήματος, μάχιμης δημοσιογραφίας και άλλα τέτοια όμορφα δεν γέμισαν κανενός το πιάτο.

Ο τρόπος με τον οποίον συμπεριφερθήκαν οι δύο αυτοί δημοσιογράφοι στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ε. Βενιζέλο είναι ενδεικτικός.
Τα "ναι" της γλυκύτατης Μάριον και τα "μάλιστα" του συμπαθέστατου Γιώργου μαζί με τις καταφατικές κινήσεις των κεφαλών τους στην μεγαλύτερη διάρκεια της συνέντευξης είναι παράδειγμα προς μίμηση για κάθε νέο δημοσιογράφο.
Αν και τα "κύριε πρόεδρε" που τόλμησε κάποιες στιγμές να αρθρώσει η κυρία Μιχελιδάκη φάνηκαν για μια στιγμή να εκνευρίζουν τον κύριο Βενιζέλο (που από τα νεύρα του μπέρδεψε το μικρόφωνο με το ακουστικό και πήγε να το βάλει στο αυτί του), η συνολική εικόνα είναι θετική χωρίς καμία αμφιβολία.
Άλλωστε το πλατύ χαμόγελο του κυρίου Βενιζέλου στο τέλος της "συνέντευξης" αυτής παρά τα "τεχνικά προβλήματα" που ανάφερε μιλάει από μόνο του και είμαι σίγουρος πως θα φρόντισε να συγχαρεί την διοίκηση της ΕΡΤ για τους εξαίρετους δημοσιογράφους που διαθέτει.

Συγχαρητήρια λοιπόν στους δύο δημοσιογράφους και ελπίζω οι σχολές δημοσιογραφίας να αρπάξουν την ευκαιρία να αναλύσουν αυτό το βίντεο, αποτελεί ανεκτίμητο βοήθημα στις γκρίζες μέρες που περνάμε για κάθε φέρελπι και φιλόδοξο νέο δημοσιογράφο.

Υγ Επειδή το βίντεο ήταν 43 λεπτά, τις απαντήσεις του Βενιζέλου τις έβαλα σε γρήγορο γύρισμα, άλλωστε όποιος τον έχει ακούσει μία φορά καταλαβαίνει πως δεν έχουν καμία σημασία. Σημασία έχει η υποδειγματική συμπεριφορά των δύο δημοσιογράφων απέναντί του που θα πρέπει, ξαναλέω, να διδάσκεται στους νεότερους δημοσιογράφους. Αν θέλεις όμως να δεις όλη την συνέντευξη δες την εδώ, στο κανάλι του ΠΑΣΟΚ στο youtube. Αντίθετα, την συνέντευξη που έδωσε στο MEGA το προηγούμενο βράδυ για κάποιον λόγο δεν την ανέβασαν. Σκέψου πως τότε Τρέμη, Πρετεντέρης και Τσίμας τον έκαναν να χάσει την ψυχραιμία του. Φαντάσου τι θα γινόταν αν βρισκόταν αντιμέτωπος με δημοσιογράφους...

Ενημέρωση 30/10/2012:
Χθες, με αφορμή ένα σχόλιο για τον υπουργό "προστασίας του πολίτη και δημόσιας τάξης" κόπηκαν από την πρωινή εκπομπή της ΝΕΤ ο Κ Αρβανίτης και η Μ Κατσίμη. Σήμερα ένας δημοσιογράφος της ΕΤ3 "απομακρύνθηκε" (απολύθηκε;) επειδή ανάφερε πως στην Θεσσαλονίκη κατά τους εορτασμούς υπήρχε "μεγάλη αστυνομική δύναμη". Τα έλεγα εγώ αλλά δεν με άκουσαν. Η νέα δημοσιογραφία είναι αυτή που διδάσκουν Κουβαράς και Μιχελιδάκη, κουνάμε τα κεφαλάκια πάνω κάτω, αφήνουμε τον καλεσμένο να πει ό,τι θέλει (ειδικά εάν είναι "φίλος" της διοίκησης) και λέμε κανένα μάλιστα, ναι και άλλα τέτοια και έτσι έχουμε το κεφαλάκι μας ήσυχο. Αυτή την δημοσιογραφία θέλει ο Αιμίλιος Λιάτσος, αλλά το κυριότερο, αυτή την δημοσιογραφία, αυτή την ΕΡΤ θέλει ο κυρίαρχος λαός που έβγαλε 1ο κόμμα την Νέα Δημοκρατία. Μην κοροϊδευόμαστε, όσοι είχαν λίγο μυαλό ήξεραν τι έρχεται.

Ενημέρωση 27/11/2012:
Εκτός από την καλή δημοσιογραφία που διδάσκουν από την ΝΕΤ Μιχελιδάκη και Κουβεράς υπάρχει και η καλή δημοσιογραφία του ΣΚΑΙ, η μέθοδος "Αλαφούζου". Άξιος εκπρόσωπος αυτής ο γνωστός Εισαγγελάτος αλλά σαφώς και οι Πορτοσάλτε και Παπαδημητρίου. Είναι η δημοσιογραφία των στοχευμένων επιθέσεων κατά οποιουδήποτε "ενοχλεί". Όπως για παράδειγμα κατά του Κρίτωνα Αρσένη, τον οποίο το κανάλι του Αλαφούζου "περιποιήθηκε" αφιερώνοντάς του αρκετό χρόνο σε τουλάχιστον δύο εκπομπές του Εισαγγελάτου, την μία ως καλεσμένο και την άλλη "σχολιάζοντας" δηλώσεις του. Τι είπε ο Κρίτων Αρσένης; Δεν έχει καμία σημασία. Οι επιθέσεις και τα "σχόλια" ελάχιστα ασχολήθηκαν με την ουσία, ασχολήθηκαν με τον ίδιο τον Αρσένη, σε μία ολομέτωπη επίθεση κατά του ίδιου. Ελάχιστα ασχολήθηκαν οι "δημοσιογράφοι" με το να αναλύσουν και να αποδομήσουν τα επιχειρήματά του. Και μέσα από αυτές τις επιθέσεις αναδείχτηκε το νέο εργαλείο του Αλαφούζου, ο Θ. Μαυρίδης. Σε αυτόν κυρίως πρέπει να εστιαστεί ο κάθε φέρελπις δημοσιογράφος για να αντλήσει παραδείγματα για το πως θα πρέπει να πορευτεί αν θέλει να γίνει επιτυχημένος επαγγελματίας. Το καλό "εργαλείο" που όχι μόνο συντάσσεται με το αφεντικό του αλλά λυσσάει για να το αποδείξει. Επιτίθεται με λύσσα στον "εχθρό" με κάθε μέσο, γαυγίζει και δαγκώνει με ένα απλό παράγγελμα. Τέλειο δείγμα.
Δεν υπάρχουν λοιπόν άλλες δικαιολογίες δημοσιογράφε μου, τώρα ξέρεις.
Υπάρχει η δημοσιογραφία της Μάριον και του Κούβι για τους "συμπαθείς", η δημοσιογραφία του νναιιι και του μμμάλιστα, υπάρχει και η άλλη.
Εκείνη του Μαυρίδη και των άλλων εκεί στον ΣΚΑΙ, η δημοσιογραφία για τους "αντιπαθείς", η δημοσιογραφία του "που έχετε εργαστεί κύριε;" με το ανάλογο αυστηρό ύφος.
Διάλεξε και πάρε, και κυρίως μάθε να ξεχωρίζεις τους καλεσμένους σου, μάθε πότε θα χρησιμοποιείς την μία και πότε την άλλη "δημοσιογραφία".

Καλή σταδιοδρομία.