Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012

Μεταξύ σοβαρού και αστείου


Ο Λαυρεντιάδης, λέει ο Βαξεβάνης, είχε σύμβουλο που παλιότερα, ήταν σύμβουλος του Κοσκωτά(!!!)
Ήθελα να ήξερα ποιός είναι αυτός ο σύμβουλος!
Θεούλης ο τύπος!

Και όπως είχα γράψει παλιότερα στην χώρα μας συντελείται μία αδικία που δεν βοηθάει να μάθουμε από τα σφάλματά μας.
Δεν αναφέρομαι φυσικά στο θέμα της δικαιοσύνης. Σε άλλες χώρες αυτός είναι ο τρόπος για να μάθουμε τι έγινε, στην Ελλάδα αυτά είναι ψιλά γράμματα. Αν μαθαίναμε μέσω των δικαστών τι έγινε και ποιοί πρωταγωνίστησαν σε τέτοια τεράστια σκάνδαλα θα έπρεπε να δικαστούν και κάποιοι άνθρωποι που στην χώρα αυτή είναι υπεράνω δικαιοσύνης, όπως κάτι πρώην υπουργοί που "έχασαν" την λίστα Λαγκάνρντ.
Αυτό, όπως καταλαβαίνεις, δεν μπορεί να γίνει.
Ας είμαστε, λοιπόν, πρακτικοί.

Ο Αλογοσκούφης (και ο Βουλγαράκης, και άλλοι) διδάσκει οικονομικά στο πανεπιστήμιο την στιγμή που ο Χριστοφοράκος είναι καταζητούμενος αλλά ουσιαστικά εξόριστος στην Γερμανία και ο τελευταίος τύπος, ο σύμβουλος κάποτε του Κοσκωτά και τώρα του Λαυρεντιάδη πιθανότατα θα είναι υπόδικος, αν δεν έχει ήδη φύγει, και αυτός, από την χώρα.
Με άλλα λόγια ένας τύπος που ό,τι δικαιολογία και αν έχει, απέτυχε παταγωδώς, όπως ο Αλογοσκούφης, διδάσκει την νέα γενιά οικονομολόγων, την στιγμή που δύο εξαιρετικά επιτυχημένοι, σε αυτό που έκαναν, τύποι διώκονται.

Ναι, είναι λαμόγια αλλά μήπως είναι οι μοναδικοί;
Αυτοί τουλάχιστον έπαιξαν το παιχνίδι στο ύψιστο επίπεδο, έβγαλαν ένα σωρό χρήματα για την πάρτη τους και για τα αφεντικά τους, και όσο αφορά τουλάχιστον τον Χριστοφοράκο, χειρίστηκε το σύστημα αριστοτεχνικά, ώστε τώρα να είναι ελεύθερος στην Γερμανία και υποψιάζομαι με μία αρκετά μεγάλη περιουσία.
Κάτι μου λέει δε, πως και ο σύμβουλος που λέγαμε θα τα καταφέρει μια χαρά να ξεγλιστρήσει.
Το μόνο τους λάθος ήταν πως τους έπιασαν, και από ότι καταλαβαίνω, όχι τόσο από δικά τους λάθη αλλά από άλλων.
Η υπόθεση Χριστοφοράκου έγινε γνωστή από τις αποκαλύψεις της δικαιοσύνης στην Γερμανία και του συμβούλου του Λαυρεντιάδη από την λαιμαργία του αφεντικού του.

Έχω λοιπόν μία πρόταση.
Να δοθεί ασυλία στα δύο αυτά μεγαλολαμόγια με αντάλλαγμα να διδάσκουν στο ίδιο πανεπιστήμιο που διδάσκει σήμερα ο Αλογοσκούφης.
Θα προσέθετα και αντάλλαγμα να μιλήσουν στην δικαιοσύνη για όσα ξέρουν αλλά και μόνο στην σκέψη αυτή ορισμένοι θα έκαναν ό,τι είναι δυνατόν για να μην γίνει αυτό πραγματικότητα, και θα το κατάφερναν.
Επομένως ασυλία με αντάλλαγμα να διδάσκουν σύγχρονη πρακτική οικονομία μπανανίας ΚΑΙ την υπόσχεσή τους πως ποτέ δεν θα "δώσουν" τους συνεργάτες τους.


Win-win situation που λένε στο χωριό μου, το σύστημα εξασφαλίζει την επιβίωσή του χωρίς ενοχλητικές δικαστικές διαδικασίες που μπορεί να πληγώσουν κάποιους, και το πανεπιστήμιο θα αποκτήσει δύο τουλάχιστον δασκάλους που θα ξέρουν για τι πράγμα μιλάνε.
Έτσι κι αλλιώς δεν αλλάζουμε, ας μάθουμε τουλάχιστον κάτι.
Είμαι άλλωστε σίγουρος πως τέτοια μαθήματα θα είχαν διεθνή απήχηση, ακόμα και φοιτητές από το εξωτερικό θα μπορούσαν να έρχονται να διδαχτούν.
Άλλωστε στελέχη με τέτοια εκπαίδευση θα ήταν περιζήτητα για μεγάλους ομίλους του εξωτερικού που δραστηριοποιούνται σε διάφορους κλάδους, από τον χρηματοοικονομικό μέχρι τα σούπερ μάρκετ.


Πάμε στοίχημα πως στο μάθημά τους θα γίνονταν το αδιαχώρητο;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου