Win win situation

Αν αυτή η κυβέρνηση καταφέρει να διαχειριστεί τα τεράστια οικονομικά προβλήματα της χώρας για αρκετό χρόνο ώστε να ολοκληρωθεί αυτό που λέγεται εσωτερική υποτίμηση, μέχρι με άλλα λόγια να πιάσουμε πάτο, χωρίς μεγάλες κοινωνικές αντιδράσεις, τότε το μόνο που μένει είναι μία αναιμική ανάπτυξη ή έστω σταθερότητα, που θα την χρησιμοποιήσει ως επιχείρημα για να ξαναζητήσει με αξιώσεις την ψήφο του κόσμου.

Όπως καταλαβαίνεις κάτι τέτοιο είναι εξαιρετικά αμφίβολο.
Η οικονομική κατάσταση θα επιδεινωθεί πολύ πριν να υπάρξει η παραμικρή ελπίδα ανάκαμψης.

Οι αντοχές του κόσμου έχουν εξαντληθεί, η πολιτική στήριξη από τους "εταίρους" μας δεν φαίνεται καθόλου πιθανή και οι κυβερνητικοί εταίροι κάθε άλλο παρά συμπαγείς μοιάζουν.
Και ακόμα τα νέα μέτρα δεν έχουν εφαρμοστεί.

Πιο πιθανό λοιπόν φαίνεται η κυβέρνηση αυτή το μόνο που θα καταφέρει είναι να φέρει ένα βήμα πιο κοντά την χώρα στην χρεοκοπία.

Ο Σαμαράς όμως χαζός δεν είναι.
Αν δει πως δεν μπορεί να εξασφαλίσει την ανάκαμψη που θα εξασφάλιζε την θέση του στο πολιτικό σύστημα της χώρας δεν θα διστάσει να πετάξει την μπάλα στην εξέδρα.
Δεν είναι δύσκολο να προκαλέσει μία κρίση (ή να εκμεταλλευτεί μία τέτοια) και να οδηγήσει την χώρα σε νέες εκλογές, παραδίδοντας την κυβέρνηση στον ΣΥΡΙΖΑ, που είναι το μόνο κόμμα που φαίνεται ικανό να κυβερνήσει σε μία τέτοια περίπτωση.


Τότε οι "εταίροι" θα έχουν την τέλεια αφορμή να ξεφορτωθούν το βαρίδι της ευρωζώνης, και ο Τσίπρας θα γίνει όντως ο πρωθυπουργός της δραχμής υπό τις κραυγές των άλλων κομμάτων πως έφερε την καταστροφή στην χώρα. Ακόμα και αν η χώρα δεν γυρίσει στην δραχμή η οικονομική κατάρρευση θα είναι εμφανής και σε περίπτωση που γίνει προσπάθεια διαγραφής χρέους ή στάσης πληρωμών, αυτή δεν θα περάσει έτσι εύκολα από τους δανειστές μας.
Η μόνη ελπίδα για την οποιαδήποτε επόμενη κυβέρνηση που όπως είπα πιθανότατα θα είναι του ΣΥΡΙΖΑ, είναι να καταφέρει μία εντυπωσιακή αναστροφή της οικονομικής αλλά και της κοινωνικής κατάστασης, και αυτό, αν καταφέρει να αποφύγει την ανατροπή της από άλλες δυνάμεις και καταστάσεις που ούτε να σκέφτομαι δεν θέλω.

Αν ο Τσίπρας το καταφέρει αυτό θα μείνει στην ιστορία ως ίσως ο καλύτερος πρωθυπουργός της νεότερης, τουλάχιστον, ιστορίας.
Στην πιθανότερη όμως περίπτωση που αποτύχει η αριστερά θα έχει χάσει κάθε ελπίδα να πρωταγωνιστήσει ξανά στην πολιτική του τόπου για δεκαετίες.
Μάντης δεν είμαι αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ άλλη εξέλιξη.

Win-Win κατάσταση.

Όχι φυσικά για την χώρα, ούτε για τον λαό.

Για τον Σαμαρά και τους τριγύρω του.

Ο λαός έτσι και αλλιώς θα υποφέρει, και η αριστερά έχει μπροστά της μια τεράστια παγίδα από την οποία δύσκολα θα ξεφύγει.

Ο Σαμαράς από την άλλη αν πετύχει (την διαχείριση-στοχοποίηση που λέγαμε) θα έχει να λέει πως κράτησε την χώρα ζωντανή, παρά την αντίδραση των “λαϊκιστών”.

Αν αποτύχει (που φαίνεται όλο και πιθανότερο) θα προσπαθήσει και πιθανότατα θα το καταφέρει (αφού έχει το μαχαίρι και το πεπόνι στο θέμα) να πετάξει την μπάλα στην αντίπαλη περιοχή, λίγο πριν αυτή εκραγεί και τινάξει όποιον την έχει στην κατοχή του στον αέρα.

Μετά δεν θα έχει φυσικά κανένα πρόβλημα να μιλάει για την καταστροφική πολιτική των άλλων και να ρίξει όλες τις ευθύνες αλλού.

Και από κάτω θα υπάρχει ένας λαός εξαγριωμένος που θα ζητάει αίμα στην αρένα.

Και, όχι, δεν ξεχνάω πως η Χρυσή Αυγή καραδοκεί.
Απλά δεν πιστεύω πως ο Σαμαράς θα είχε ιδιαίτερο πρόβλημα να συνεργαστεί μαζί της "με την βοήθεια της Παναγιάς" και κατά της αριστεράς "για το καλό της πατρίδας".
Win-Win είπαμε...

Εκτός και αν αρχίσουμε όλοι να χαιρετάμε ναζιστικά στις εθνικές επετείους και χωρίς την βοήθεια της “κεντρο”δεξιάς.

Τότε ίσως εκείνοι που χαίρονται με τον τρόμο που προκαλεί το φίδι που βοήθησαν να εκκολαφτεί ως αντίβαρο να το ξανασκεφτούν, αλλά θα είναι αργά.
Άλλωστε αυτοί, δεν θα δυσκολευτούν να προσαρμοστούν, η νέα κατάσταση δεν θα τους είναι και τόσο ξένη, ούτε θα έχουν πολλά να φοβηθούν αδελφά κόμματα είναι αυτά…

Υγ Ξαναδιαβάζοντας τις σκέψεις που μόλις έγραψα νιώθω πως πρέπει να βάλω ένα υστερόγραφο εδώ. Πρόκειται απλά για σκέψεις, μία περίληψη ιδεών που προέκυψαν μετά από αρκετές συζητήσεις και για αρκετό καιρό. Σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ πως έχω μαντικές ικανότητες ή κάποια φοβερή αντίληψη ή αναλυτική ικανότητα τέτοια που να μπορώ να προβλέψω το μέλλον.

Διάβασε επίσης: 

Αριστερή κυβέρνηση ή αριστερή παρένθεση;