Κυριακή 8 Ιουλίου 2012

#do_it_like_pasxos


Σε όλες τις ανθρώπινες κοινωνίες οι αυτοκτονίες αποτελούν μία πραγματικότητα.
Το ατομικό δικαίωμα στην αυτοκτονία είναι αδιαπραγμάτευτο σε μία ελεύθερη δημοκρατική κοινωνία, και σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται το κράτος να παρεμαβαίνει στην ατομική βούληση του πολίτη να συνεχίσει ή να τερματίσει την ζωή του όπως αυτός νομίζει.
Οι αυτοκτονίες μπορεί να έχουν αυξηθεί αλλά θα πρέπει να επικεντρωθούμε στην ανάπτυξη που θα φέρει την ελπίδα και τότε αυτές θα μειωθούν.
Όμως προκειμένου να συμβεί αυτό δεν θα πρέπει να πληγούν τουρισμός και γενικότερα η οικονομία της χώρας.
Θα πρέπει λοιπόν το Υπουργείο Οικονομικών να εκδώσει μία εγκύκλιο προς επίδοξους αυτόχειρες σε συνεργασία βέβαια με το υπουργείο υγείας.
Σε αυτό θα τονίζεται η συνεισφορά των αυτοκτονιών στην οικονομία δια της μειώσεως επιδομάτων και συντάξεων αλλά παράλληλα θα πρέπει να τονίζονται και τα προβλήματα που μπορεί να προκαλέσουν λάθη κατά την πράξη αυτή.
Έτσι οι επίδοξοι αυτόχειρες θα πρέπει να ενημερώνονται πως δεν θα πρέπει να κάνουν απόπειρες αυτοκτονίας σε χώρους αρχαιολογικού ή άλλου τουριστικού ενδιαφέροντος ώστε να μην αποτελούν πλήγμα για τον τουρισμό.

Επίσης θα πρέπει να δίνονται σαφείς οδηγίες για την σωστή απόπειρα ώστε αυτή να είναι επιτυχημένη και να μην οδηγεί στο αντίθετο αποτέλεσμα.
Είναι επιβεβαιωμένο άλλωστε με στοιχεία του υπουργείου υγείας που βρίσκονται στα χέρια της τρόικας πως μία αποτυχημένη αυτοκτονία λόγω του κόστους μεταφοράς του θύματος με το ΕΚΑΒ σε κάποιο νοσοκομείο, την νοσηλεία του εκεί αλλά και την πιθανότητα να χρειαστεί ακόμα και μονάδα εντατικής νοσηλείας είναι τεράστιο και ακυρώνει τις ευεργετικές επιπτώσεις στην οικονομία τουλάχιστον 100 άλλων επιτυχημένων αποπειρών.
Είναι δε διαπιστωμένο πως πολλοί εξ αυτών των ελλιπώς ενημερωμένων και τελικά αποτυχημένων αυτοχείρων είναι ανασφάλιστοι και αυτό αποτελεί άλλο ένα βάρος που τα ασφαλιστικά ταμεία και το ΕΣΥ δεν μπορούν να αντέξουν.
Αυτό είναι προφανές πως δεν μπορεί να συνεχιστεί και θα πρέπει να ληφθούν μέτρα ώστε να σταματήσει.
Μάλιστα επειδή όπως όλοι γνωρίζουμε το δημόσιο έχει αποδειχτεί αναποτελεσματικό θα ήταν σκόπιμο την δράση αυτή να την αναλάβουν κατόπιν διαγωνισμού ιδιωτικές εταιρίες που θα αναλαμβάνουν να εντοπίζουν τους επίδοξους αυτόχειρες και να τους ενημερώνουν καταλλήλως.
Θα μπορούσαν ακόμα και να αναλαμβάνουν την διεκπεραίωση του απονενοημένου εκ μέρους του επίδοξου με ελάχιστο έως μηδενικό κόστος για το κράτος, αν η αμοιβή τους προέρχονταν από το ασφαλιστικό ταμείο του αυτόχειρα ως ποσοστό του κέρδους που είχε αυτό όπως θα υπολογίζεται από το μηνιαίο κόστος του αυτόχειρα και το προσδόκιμο επιβίωσής του σύμφωνα με σύγχρονα στατιστικά στοιχεία εάν δεν είχε προχωρήσει στην ενέργειά του αυτή ή εάν αυτή ήταν αποτυχημένη.
Το κόστος από τις αποτυχημένες απόπειρες είναι τεράστιο, όπως και το κόστος από τις απόπειρες που γίνονται σε λάθος τόπο και χρόνο.
Στην κατάσταση που βρίσκεται η οικονομία μας δεν μπορούμε να βάζουμε το κεφάλι στην άμμο και να προσποιούμαστε πως δεν υπάρχει πρόβλημα.
Λύσεις υπάρχουν και μάλιστα η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα θα αποτελούσε μία εγγύηση καλύτερης λειτουργίας και εφαρμογής των όποιων μέτρων, υπό τον αυτσηρό φυσικά έλεγχο του κράτους.
Θα τολμήσει άραγε η νέα κυβέρνηση που έχει πλέον και την λαϊκή νομιμοποίηση αλλά και μία ισχυρή κοινοβουλευτική παρουσία να προχωρήσει και να εφαρμόσει τα αυτονόητα;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου