Ακομμάτιστη διαμαρτυρία... ουτοπία;

Πόσο παράξενο μπορεί να ακούγεται κάτι τέτοιο;

Ήδη, όπως ήταν αναμενόμενο το ΚΚΕ μέσω του Ριζοσπάστη δηλώνει

την περιφρόνησή του που κάποιοι αποφάσισαν να αντιδράσουν χωρίς τους κομμουνιστές... αναμενόμενο.

Δε θα βάλω λινκ στα άρθρα, δείτε καλύτερα αυτό, το ίδιο είναι και έχει περισσότερη πλάκα...

Όσο για τα υπόλοιπα κόμματα... ο Συνασπισμός προτείνει "φιλοσοφικό καφενείο" και "εναλλακτικές προτάσεις εξόδου από την κρίση"...

ΝΔ και ΠΑΣΟΚ το βιολί τους, επιδίδονται σε κοκορομαχίες όπως πάντα.

Είναι ενδεικτικό άλλωστε πως ενώ το κυβερνών κόμμα στην Ισπανία προβλέπεται να υποστεί σημαντική ήττα στις εκλογές της Κυριακής, επιμένει να ζητάει από τους πολίτες να αφήσουν τις πλατείες και να πιάσουν τις κάλπες.

Δε χέζουμε εκεί που τρώμε...

Είναι λογικό.

Προτιμούν να διατηρήσουν αυτό το σύστημα που τόσο τους έχει ευεργετήσει, το σύστημα που τους τρέφει και ας έχουν μειωμένη εξουσία.

Το σύστημα θα εξακολουθήσει να τους τρέφει και όταν θα είναι στην αντιπολίτευση.
Άλλωστε το "σύστημα" να είναι καλά και ο τροχός θα γυρίσει...

Τα δε ΜΜΕ, με ελάχιστες εξαιρέσεις, και κατά πλειοψηφία με μικρά άρθρα είτε προσπαθούν να υποβαθμίσουν την σημασία αυτού του φαινομένου, είτε το αγνοούν επιδεικτικά.
Ακόμα και "ηλεκτρονικά" μέσα, που μπορούν άμεσα και ανέξοδα να αντιδράσουν σε όσα συμβαίνουν, σιωπούν. Ακόμα όμως και site σαν το indymedia (μέχρι περίπου τις 13:00, μετά ξύπνησε), αλλά και τα περισσότερα blogs φαίνεται να αγνοούν το θέμα...

Εν τω μεταξύ, στις πλατείες της Ισπανίας οι συγκεντρωμένοι έχουν αρχίσει να συγκεκριμενοποιούν τα αιτήματά τους και να ζητάνε νέο σύνταγμα.

Δεν μπορώ να ξέρω που μπορεί να οδηγήσει αυτό.

Ίσως να αποδειχτεί προς ανακούφιση κάποιων φούσκα.

Όμως κανείς δε γίνεται να αγνοήσει το γεγονός πως χιλιάδες πολίτες βγήκαν στους δρόμους, αποφασισμένοι να μείνουν εκεί, όχι για τον 13ο μισθό, αλλά με κύριο αίτημα την αλλαγή του συστήματος που οδήγησε σε αυτή την κατάσταση.

Το κύριο ζήτημα είναι η Δημοκρατία.
Ενώ η ανεργία και η οργή τους οδήγησαν στο δρόμο, εύστοχα εντόπισαν την βαθύτερη αιτία των προβλημάτων τους, το πολιτικό σύστημα.

Ο κύριος στόχος, η ανατροπή του δικομματισμού και η αποκαθήλωση των κομμάτων.

Λίγο πριν τις εκλογές οι διαδηλωτές αρνούνται να αρκεστούν στην ψήφο παρά την απαγόρευση των συγκεντρώσεων και παρά τις νουθεσίες των κομμάτων.

Αρνούνται να νομιμοποιήσουν αυτό το σύστημα με τη συμμετοχή τους, αντίθετα δηλώνουν έμπρακτα την αντίθεσή τους.
"Μην ψηφίσετε κανέναν από αυτούς" είναι ένα βασικό σύνθημα, "δεν μας αντιπροσωπεύουν" ένα άλλο.

Ο μεγαλύτερος φόβος των κρατικοδίαιτων κομματαρχών!
Ναι, η σιωπή τους δεν είναι αμηχανία απέναντι σε γεγονότα που δεν μπορούν να ερμηνεύσουν, είναι φόβος.

Αυτό δεν μπορεί να το αγνοήσει κανείς!

Υγ. Αυτός ο χάρτης, υποτίθεται πως παρουσιάζει τα μέρη όπου γίνονται συγκεντρώσεις αλληλεγγύης στην εξέγερση των Ισπανών.

Σύμφωνα με τους δημιουργούς μέχρι στιγμής πάνω από 200.000 άνθρωποι σε πάνω από 600 σημεία σε όλο τον κόσμο έχουν δηλώσει συμμετοχή.

Τον παρακολουθώ από ώρες και οι συμμετοχές αυξάνονται.

Αν είναι έστω κατά προσέγγιση ακριβής σίγουρα δεν μπορεί να αγνοηθεί!

Μπορείτε να δείτε την σελίδα εδώ.