Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010

Ύβρις... νούμερο 2

Έγραφα παλιότερα με την αφορμή της επίθεσης κατά του Κακλαμάνη "Από τα αρχαία χρόνια, η ύβρις έπρεπε να τιμωρηθεί από τους Θεούς, ακόμα και αν αυτός που την προκάλεσε ήταν ήρωας, ενάρετος ή απλά θύμα των περιστάσεων."
Χθες ο Κώστας Χατζηδάκης υπέστη επίθεση στο κέντρο της Αθήνας, όχι απλά λεκτική αυτή τη φορά όπως του Κακλαμάνη.
Σίγουρα είναι απαράδεκτη η βία, ειδικά η στοχοποίηση του ενός από τον όχλο, αλλά υπάρχει και ο αντίλογος.

Είναι εξίσου απαράδεκτο οι υπεύθυνοι για την σημερινή κατάσταση της χώρας να παραμένουν στο απυρόβλητο. Είναι απαράδεκτο τα προβεβλημένα στελέχη των δύο κομμάτων που κυβέρνησαν τη χώρα από τη μεταπολίτευση και μετά να αισθάνονται ότι δικαιούνται να κυκλοφορούν με άνεση ανάμεσα σε αυτούς που πληρώνουν αυτή την κρίση.
Και αποτελεί ύβρη να σουλατσάρει ένας από αυτούς με άνεση ανάμεσά τους κατά τη διάρκεια της πορείας που οργανώνεται ακριβώς για αυτό το λόγο.
Φυσικά η βία καταδικάζεται, είναι βαρβαρότητα, οπισθοδρόμηση, αντίθετη στα ιδεώδη της δημοκρατίας, αλλά εκεί ακριβώς δε μας οδήγησαν;
Σε μια κοινωνική οπισθοδρόμηση, σε μια οικονομική βαρβαρότητα, μακρυά από δημοκρατικά ιδεώδη!
Όπως έστρωσαν λοιπόν...

Διαβάστε και εδώ ένα άρθρο του πιτσιρίκου...και ένα άλλο εδώ

ΥΓ. Το καλύτερο το είπε στο ραδιόφωνο, αν άκουσα καλά ήταν ο γνωστός Γεωργίου:"Μαζί τις φάγαμε..."

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου