Τα αυτονόητα...

Έλεγα να μην τιμήσω τον χοντρο#@!!^&*!, ξέρετε ποιόν, τον "αντιπρόεδρο" επαγγελματία προβοκάτορα.
Οι μπουρδολογίες του δεν έχουν αντίλογο.
Αυτά που λέει είναι αυτονόητα ανοησίες που δεν είναι δυνατόν να απαντηθούν με επιχειρήματα.
Φυσικά αναφέρομαι στις δηλώσεις περί αντιπαραγωγικών ενόπλων δυνάμεων.
Όμως έπεσα πάνω σε άρθρο του Ανδρέα Πετρουλάκη ο οποίος ένοιωσε την ανάγκη να υπερασπιστεί τον χοντρό και τις δηλώσεις του.
Με επιχειρήματα...
Ναι, λοιπόν κύριε Πετρουλάκη, ίσως οι ένοπλες δυνάμεις κατά την αυστηρά οικονομική "αντιπαραγωγικές". Είναι αυτονόητο...
Άλλωστε "Μιλάμε για μια κατηγορία ανθρώπων που διάλεξαν ένα συγκεκριμένο επάγγελμα. Δεν μιλάμε για τα ιερά και όσια της φυλής" καταλήγει στο άρθρο.
Με την ίδια έννοια, την αυστηρά οικονομική τότε, "αντιπαραγωγικά" είναι τα ορφανοτροφεία.
Τα γηροκομεία;
Οι κοινωνικές υπηρεσίες;
Η σχολή τυφλών;
Τα κέντρα θεραπείας τοξικομανών;
Γιατί όχι το χαμόγελο του παιδιού;
Αντιπαραγωγική είναι η δημιουργία γέφυρας για ένα χωριό 50 κατοίκων στην άκρη του πουθενά... δεν πρόκειται ποτέ να κάνεις απόσβεση του κόστους.
Η αστυνομία, γιατί όχι;
Η λίστα μπορεί να γίνει πολύ μεγάλη.
Όλα τα παραπάνω μπορούν με τη μία ή την άλλη έννοια να χαρακτηριστούν αντιπαραγωγικά, αλλά τα χρειαζόμαστε, και το κυριότερο, τα θέλουμε.
Θέλουμε να υπάρχει αστυνομία, και ευχόμαστε να μην την χρειαστούμε ποτέ, όπως θέλουμε να υπάρχει κοινωνική πρόνοια, υπηρεσίες που αν κάποτε βρεθούμε σε μια δύσκολη κατάσταση θα μπορούμε να πάρουμε κάποιου είδους βοήθεια.
Θέλουμε να υπάρχει και ο στρατός, δυνατός, και αποτρεπτικός και μακάρι να μην τον χρειαστούμε ποτέ.
Και τελικά αντιπαραγωγικός με την ουσιαστική έννοια του όρου δεν είναι ο στρατός, αλλά αυτός που ξεστομίζει άχρηστους και αναίτιους χαρακτηρισμούς για έναν ολόκληρο κλάδο.
Αντιπαραγωγικός είναι εκείνος που δεν κάνει τη δουλειά του.
Τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης τον πληρώνουμε για να εκτελεί τον θεσμικό του ρόλο, και όχι να μπουρδολογεί αυθαίρετα.
Δηλαδή, να στηρίζει το κράτος εκεί που χρειάζεται και να το αλλάζει εκεί που πρέπει