Διαβάστε την ιδρυτική διακήρυξη.
36 χρόνια μετά την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ, αυτό είναι εδώ... ενωμένο δεν ξέρω, δυνατό πάντως είναι.
Φαίνεται όμως ότι κάποιοι προσπαθούν να μας κάνουν να ξεχάσουμε την ιστορία μας, και κυρίως ότι μας κυβερνά αυτό το κόμμα.
Το ΠΑΣΟΚ κυβερνάει την Ελλάδα, με αρχηγό βέβαια τον ΓΑΠ.
Ποιό ΠΑΣΟΚ όμως;
Αυτό του ριζοσπάστη ιδρυτή του (ναι, πάλι μιλάω για τον αείμνηστο...) που πολεμούσε το ΝΑΤΟ και την ΕΟΚ και που ήθελε να κρατικοποιήσει (κοινωνικοποιήσει) τις χρεωμένες επιχειρήσεις ονομάζοντάς τες προβληματικές;
Που καλλιεργούσε καλές σχέσεις με τον Αραφάτ και κατακεραύνωνε τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ;
Που φώναζε από τα μπαλκόνια "Τσοβόλα δώστα όλα";
Του Λαλιώτη με το σκληρό ρόκ στην πολιτική; του Κοσκωτά; των δανεικών για τη ροζ βίλλα;
Μήπως μετά του Σιμίτη που έκανε σημαία του την πλήρη ενσωμάτωση στην ευρωπαϊκή ένωση; Που ευχαριστούσε από το βήμα της βουλής τους Αμερικάνους; Που εφάρμοσε ευρέως ιδιωτικοποιήσεις και έβαλε τη χώρα στην ΟΝΕ; Για να μην πούμε για το χρηματιστήριο τότε...
Μήπως το ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ που προεκλογικά δήλωνε ότι η είσοδος μιας χώρας στο ΔΝΤ "καταδικάζει τη χώρα αυτή σε υπανάπτυξη σε μόνιμη βάση";
Η τελικά του ΠΑΣΟΚ εκείνου (του ΓΑΠ πάλι) που έβαλε τη χώρα τελικά στο ΔΝΤ και που δήλωσε οτι χρειάζεται ένας τέταρτος δρόμος, μια παγκόσμια διακυβέρνηση όπου "οι δημοκρατίες πρέπει να βάλουν την παγκόσμια αλληλεγγύη πάνω από το εθνικό συμφέρον";
Κάθε μία από τις παραπάνω απόψεις έχει την αξία της.
Ναι, ίσως η ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ να είναι το ίδιο άθλιο συνδικάτο, όμως τότε πως μπορεί η ένταξη στην ΟΝΕ και οι διευκολύνσεις στο ΝΑΤΟ πχ κατά τους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας να είναι καλό πράγμα;
Μπορεί η Ελλάδα να ανήκει στους Έλληνες, οι καλύτεροι φίλοι μας να είναι οι Παλαιστίνιοι και οι κούρδοι, οι βάσεις του θανάτου να πρέπει να φύγουν, όμως τότε γιατί να ζητάμε να πάρει τη σημαία ο αέρας απ΄ τα Ίμια και γιατί ευχαριστούμε τους Αμερικάνους;
Ίσως και να έπρεπε τότε να βυθίσουμε το "Χόρα", όμως μήπως τελικά "είναι καλύτερα να έχουμε μερικά στρέμματα γης λιγότερα από εκείνα που μας ανήκουν, και να κοιμόμαστε τα βράδια ήσυχοι και ασφαλείς, παρά να έχουμε ότι μας ανήκει και να μην μπορούμε να κλείσουμε μάτι από τον κίνδυνο κάποιας ξαφνικής επίθεσης κακόβουλων γειτόνων εναντίον μας". (Γιώργος Παπανδρέου Συνέντευξη τύπου - Τορόντο Καναδά, 1999)
Αν πράγματι η είσοδος στο ΔΝΤ "καταδικάζει τη χώρα αυτή σε υπανάπτυξη σε μόνιμη βάση", γιατί τότε μπήκαμε και μάλιστα η διαδικασία αυτή είναι ευκαιρία;
Η ευελιξία στην πολιτική είναι προτέρημα, είναι αναγκαία. Η κωλοτούμπα όμως;
Διαβάστε και αυτό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου