Ευχαριστώ Κώστα

Την λίστα Λαγκάρντ δημοσίευσε το περιοδικό του Κ Βαξεβάνη Hot Doc.
Τουλάχιστον έτσι λέει ο Κ Βαξεβάνης, ο οποίος μέχρι σήμερα έχει αποδειχτεί αξιόπιστος, πράγμα σπάνιο τις μέρες μας.

Το ότι την δημοσίευσε ο Κ. Βαξεβάνης δεν σημαίνει αυτομάτως πως είναι και γνήσια, έχει περάσει από τόσα πολλά χέρια αυτή η λίστα που κανείς πλέον δεν μπορεί να βεβαιώσει με σιγουριά την γνησιότητά της.
Όμως, αν την έδινε στην δημοσιότητα κάποιος πολιτικός ή κάποιος άλλος δημοσιογράφος θα υπήρχαν σίγουρα πολύ περισσότερα ερωτηματικά για το αν αυτή είναι όντως η πραγματική λίστα ή προϊόν κακόβουλης πλαστογραφίας και αυτό λέει πολλά τόσο για τον ίδιο, όσο και για τους υπόλοιπους συναδέλφους του και τους πολιτικούς.

Την λίστα αυτή παρέλαβε ο Γ Παπακωνσταντίνου ως υπουργός οικονομικών της Ελλάδας από την τότε υπουργό οικονομικών της Γαλλίας Κ Λαγκάρντ.
Στην συνέχεια την περιέφερε σαν να ήταν προσωπικό δώρο της Λαγκάρντ στον ίδιο, κάνοντας άτυπα στοχευμένους ελέγχους, σε ορισμένα ονόματα που εκείνος επέλεξε (με ποιά κριτήρια άραγε;) μέσω του τότε διοικητή του ΣΔΟΕ Γ Καπελέρη, που σε αυτή την περίπτωση λειτούργησε σαν ιδιωτικός υπάλληλος του Γ Παπακωνσταντίνου, συλλέγοντας ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα όχι μόνο από την λίστα αλλά και από τα κρατικά αρχεία τα οποία παρέδωσε άτυπα και εξωθεσμικά στον Γ. Παπακωνσταντίνου.

Την λίστα αυτή ο Παπακωνσταντίνου δήλωσε πως την παρέδωσε στο γραφείο του για "φύλαξη" και την οποία το «γραφείο» του έχασε, σύμφωνα με τον ίδιο.
Το γραφείο ερωτήθη, υποθέτω, αλλά προφανώς δεν απάντησε τι την έκανε την λίστα, τα γραφεία δεν μιλάνε και ο κύριος Παπακωνσταντίνου αρνήθηκε να αναφέρει ποιός υπάλληλος του γραφείου του παρέλαβε την λίστα.
Η λίστα αυτή στην συνέχεια κατέληξε στα χέρια του Ε. Βενιζέλου που αυτός με την σειρά του την παρέδωσε στον τότε διευθυντή του ΣΔΟΕ Ι Διώτη αφού κράτησε αντίγραφο με τα στοιχεία των καταθετών στο προσωπικό του αρχείο.
Εκείνος τουλάχιστον δεν την "έχασε", την κρατούσε στο συρτάρι του για κάποιον λόγο.
Για το αν την χρησιμοποίησε και αυτός με την σειρά του σαν να του ανήκε για δικούς του λόγους θα πρέπει να δεχτούμε αυτά που ο ίδιος λέει, ότι δηλαδή δεν την χρησιμοποίησε.
Αυτός δεν την έχασε, την ξέχασε.
Και την παρέδωσε τελικά στον οικονομικό εισαγγελέα "οικειοθελώς" μετά από παρέμβαση του εισαγγελέα.
Ο οποίος εισαγγελέας έδειξε πόσο εμπιστεύεται τους Παπακωνσταντίνου και Βενιζέλο ζητώντας να σταλθεί εκ νέου η λίστα από την Γαλλία για να βεβαιωθεί για την γνησιότητα αυτής που παρέλαβε.

Και τελικά η λίστα την οποία παρέδωσε το Γαλλικό κράτος στο Ελληνικό κράτος για να την χρησιμοποιήσει προκειμένου να πιαστούν κάποιοι πιθανοί φοροφυγάδες και την οποία τελικά μόνο το κράτος δεν χρησιμοποίησε, κατέληξε στο γραφείο ενός δημοσιογράφου.
Κι εκείνος την δημοσιοποίησε.
Σύμφωνα με πολλούς δημοσιοποιώντας αυτή την λίστα ο Κ Βαξεβάνης υπέπεσε στο αδίκημα της δημοσιοποίησης ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων.
Άλλοι ισχυρίζονται πως αφού η λίστα του Βαξεβάνη περιέχει μόνο ονοματεπώνυμα καταθετών και επάγγελμα και όχι αριθμούς λογαριασμών ή άλλες πληροφορίες δεν είναι «ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα» και επομένως η δημοσιοποίησή τους είναι νόμιμη.
Ως μη ειδικός σε αυτό το θέμα σας παραπέμπω στο ενδιαφέρον σχετικό άρθρο του Β Σωτηρόπουλου.

Τελικά η δημοσιοποίηση της λίστας αυτής ανακοινώθηκε την Παρασκευή το μεσημέρι και τα περιοδικά ήταν στα περίπτερα το Σάββατο το πρωί.
Πρώτα όμως η λίστα εμφανίστηκε στο site του Μ Τριανταφυλλόπουλου zougla.gr.
Στην συνέχεια από εκεί διαδόθηκε σε πολλά blogs και sites, ενώ με την κυκλοφορία του περιοδικού και άλλα αντίγραφα της λίστας κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο.
Μεταξύ των site που αναδημοσίευσαν την λίστα ήταν και η ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας "τα Νέα".
Το απόγευμα του Σαββάτου η εισαγγελία διέταξε την σύλληψη του Κ Βαξεβάνη και αυτή έγινε αργότερα το βράδυ της ίδιας ημέρας.
Την επόμενη ο Βαξεβάνης αφέθηκε ελεύθερος με δικάσιμη την Δευτέρα, οπότε και πήρε αναβολή με τακτική δικάσιμο.

Όλα τα παραπάνω είναι γνωστά και δεν νομίζω τα αμφισβητεί κανείς.
Και είναι αυτά που δείχνουν τον απόλυτο εξευτελισμό του κράτους από μία λίστα ονομάτων και έναν δημοσιογράφο.
Ένα κράτος που ούτε τα προσχήματα δεν ξέρει ή δεν ενδιαφέρεται να κρατάει πια.
Οι πολιτικοί που όχι μόνο είχαν στα χέρια τους αυτά τα "ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα" αλλά σύμφωνα με την δική τους μαρτυρία τα επεξεργάστηκαν άτυπα και εξωθεσμικά, με την επίσης άτυπη και εξωθεσμική βοήθεια των διευθυντών του ΣΔΟΕ, κυκλοφορούν ελεύθεροι, χωρίς να τους βαραίνει καμία δίωξη.
Το ίδιο και οι διευθυντές της ΣΔΟΕ.

Η λίστα επίσης κυκλοφορεί ελεύθερα σε διάφορα έντυπα ή ηλεκτρονικά μέσα χωρίς καμία εισαγγελία να έχει χαρακτηρίσει την κυκλοφορία της παράνομη.
Η αναφορά επιλεκτικά ονομάτων σε διάφορες εκπομπές, όπως για παράδειγμα του Γ Τράγκα επίσης δεν θεωρήθηκε παραβίαση "ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων" και ας χρησιμοποιήθηκε για να κατηγορηθεί ο Γ Τράγκας για υποκρισία και πολλά άλλα.
Ούτε βέβαια η δημοσίευση πριν από λίγο καιρό ονομάτων καλλιτεχνών και μάλιστα με τις φορολογικές τους δηλώσεις κρίθηκε ως παράνομη δημοσίευση "ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων".
Ούτε η δημοσίευση λιστών πολιτικών για τις οποίες μάλιστα υπήρξαν καταγγελίες πως είναι πλαστές και πως η δημοσίευσή τους έγινε με κακόβουλους σκοπούς.
Η δε δημοσίευση ονομάτων και φωτογραφιών "οροθετικών" κατηγορούμενων για παράνομη πορνεία γυναικών κάποιες από τις οποίες μάλιστα δεν ήταν οροθετικές έγινε νόμιμα, με εντολή εισαγγελέα.

Η συμπεριφορά ΜΜΕ και δημοσιογράφων ήταν ενδεικτική.
Κάποιοι όπως ο Μ Τριανταφυλλόπουλος έσπευσαν να εκμεταλλευτούν την δημοσιογραφική επιτυχία του Βαξεβάνη δημοσιοποιώντας την λίστα στα δικά τους μέσα, ο Τριανταφυλλόπουλος μάλιστα πριν ακόμα κυκλοφορήσει το περιοδικό, δείχνοντας πως εννοεί την δημοσιογραφική δεοντολογία.
Άλλοι, από την πρώτη στιγμή έσπευσαν να δηλώσουν πως υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες η λίστα αυτή να είναι πλαστή, πράγμα όμως που δεν τους εμπόδισε ούτε να την αναδημοσιεύσουν, ούτε να χρησιμοποιήσουν επιλεκτικά ονόματα από αυτήν.
Και μετά από την εντολή σύλληψης του Βαξεβάνη κάποια ΜΜΕ όπως το MEGA προσπάθησαν να υποβαθμίσουν το θέμα παρά του ότι απασχολούσε ιδιαίτερα το κοινό μια μέρα μάλιστα που δεν υπήρχαν ουσιαστικά άλλες σοβαρές ειδήσεις.
Μια σύλληψη που έκανε πρωτοσέλιδα στο εξωτερικό εδώ αντιμετωπίστηκε από ορισμένους ως μία είδηση που μόνο από υποχρέωση "ανεβάζουν" για να μην εκτεθούν.

Τελικά ο μόνος που κυνηγήθηκε για αυτή την λίστα ήταν ο Κώστας Βαξεβάνης, αλλά και αυτός υπέστη μία ανόητη ταλαιπωρία χωρίς νόημα.
Αν πράγματι ο Κ Βαξεβάνης ήταν ένας επικίνδυνος εγκληματίας γιατί αφέθηκε ελεύθερος το πρωί της επομένης μέρας;
Αν δεν ήταν τι νόημα είχε η κινητοποίηση της αστυνομίας το Σάββατο;
Θα πρέπει να νιώσω πιο ασφαλής που για λίγες ώρες ένας εγκληματίας σαν τον Βαξεβάνη φιλοξενήθηκε στην ΓΑΔΑ, ή ανασφαλής που λίγες ώρες μετά αφέθηκε ελεύθερος για να εγκληματήσει ξανά;

Το θέμα τελικά δεν είναι τα 2059 ονόματα που βρίσκονται στην λίστα αυτή αλλά στον απόλυτο εξευτελισμό του κράτους, των πολιτικών και πολλών δημοσιογράφων μέσω αυτής.

Ένα κράτος που κωλυσιεργεί αλλού ενώ εμφανίζεται πανέτοιμο να παρέμβει δυναμικά σε κάποιες περιπτώσεις, ένα κράτος που αντιδρά σπασμωδικά και επιλεκτικά, πολιτικοί που μηχανορραφούν, παρανομούν και παρόλα αυτά δεν τους αγγίζει κανείς και ένα σύστημα ΜΜΕ-δημοσιογράφων που υπηρετώντας συμφέροντα, δικά τους ή των εργοδοτών τους αποδεικνύουν πόσο λίγοι είναι και πόσο απέχουν από αυτό που λέγεται δημοσιογραφία.

Και φυσικά πολιτικοί σαν τον Άδωνι Γεωργιάδη που αρπάζουν την ευκαιρία να καθαρίσουν τους λογαριασμούς τους με πολιτικούς τους αντιπάλους όπως ο Γ Τράγκας αδιαφορώντας για οτιδήποτε έχουν και οι ίδιοι πει για την ελευθερία διακίνησης κεφαλαίων αλλά και το τεκμήριο της αθωότητας. Αυτά είναι ψιλά γράμματα όταν ένας τύπος σαν τον Γεωργιάδη βρίσκει ευκαιρία να χτυπήσει αντίπαλό του.

Τελικά δεν ξέρω αν ο Κ Βαξεβάνης είχε δημοσιογραφικό καθήκον να δημοσιεύσει αυτή την λίστα, δεν ξέρω αν η λίστα αυτή είναι η γνήσια ή έχει επεξεργαστεί από κάποιον ούτε ξέρω αν η εισαγγελία ορθώς άσκησε μήνυση στον Βαξεβάνη.
Ξέρω όμως πως η δημοσιοποίηση αυτής της λίστας έδειξε άλλη μία φορά το ποιόν αρκετών δημοσιογράφων, πολιτικών και του κράτους.
Πράγματα που όλοι γνωρίζουμε στην ουσία, αλλά που με αφορμή την λίστα άλλη μία φορά μας αποκαλύφθηκαν.

Γι αυτό η υπόθεση της λίστας, τα ταξίδια που αυτή έκανε, η κατάληξή της και η αντίδραση του κρατικού μηχανισμού τελικά είναι απείρως πιο σημαντική από τα ονόματα που περιέχει.

Γι αυτό και χαίρομαι που υπάρχουν δημοσιογράφοι σαν τον Βαξεβάνη, μία μικρή μειοψηφία που δεν φοβάται να συγκρουστεί με τεράστια συμφέροντα.
Όχι γιατί έγινα σοφότερος διαβάζοντας μερικά ονόματα Ελλήνων καταθετών στο εξωτερικό, αλλά γιατί με την δημοσιοποίηση αυτής της λίστας κατάφερε να κάνει κάτι σημαντικό.

Να δείξει για άλλη μία φορά την γύμνια αυτού του συστήματος πολιτικών, ΜΜΕ, «δημοσιογράφων» και οικονομικών παραγόντων που κινούν τα νήματα σε αυτή την χρεοκοπημένη, θεσμικά κυρίως και δευτερευόντως οικονομικά, χώρα.

Ευχαριστώ Κώστα.