Ήρωες και δολοφόνοι...

 

Η Ιστορία μερικές φορές παίζει κάτι απίστευτα παιχνίδια...

Ο σημερινός 9ος πρωθυπουργός του Ισραήλ, Βενιαμίν Νετανιάχου είναι ο αδερφός ενός ήρωα για τους Ισραηλινούς.

Ο Υονάθαν Νετανιάχου ήταν αξιωματικός των Ισραηλινών ειδικών δυνάμεων και σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια της επέμβασης στο αεροδρόμιο Έντεμπε της Ουγκάντας.

Τότε, 4 Ιουλίου 1976, οι Ισραηλινές ειδικές δυνάμεις επιτέθηκαν στους ένοπλους τρομοκράτες που είχαν κάνει αεροπειρατεία σε αεροπλάνο της Air France.

Ο ένας αδερφός λοιπόν σκοτώθηκε στη μάχη, από ένοπλους τρομοκράτες προσπαθώντας να απελευθερώσει ομήρους.

34 χρόνια μετά ο μικρός αδερφός του, από το γραφείο του, σκοτώνει άοπλους που προσπαθούν να βοηθήσουν τους ομήρους της λωρίδας της Γάζας...

Ήρωες και δολοφόνοι...

ΥΓ. Μια και μιλήσαμε για ιστορία, να μην ξεχνάμε ότι οι ίδιοι οι ιδρυτές του κράτους του Ισραήλ, είχαν τότε χαρακτηριστεί τρομοκράτες!
Κανείς δεν αμφισβητεί τη δράση των "μαχητών" του Ισραήλ τότε ενάντια στις δυνάμεις της Μεγάλης Βρετανίας, με πιο γνωστή την τοποθέτηση βόμβας στο ξενοδοχείο King David.
Τότε ήταν μαχητές, και οι 91 νεκροί παράπλευρες απώλειες.
Σήμερα βαπτίζουν τους άοπλους που μεταφέρουν ανθρωπιστική βοήθεια τρομοκράτες...

Τρομοκράτες...

Πριν λίγες ημέρες ξεκίνησε ένας στολίσκος από 6 πλοία σε μια προσπάθεια να φτάσουν στην Γάζα, την οποία το Ισραήλ παράνομα κρατάει αποκλεισμένη.
Τα πλοία αυτά δέχτηκαν επίθεση τα ξημερώματα από το πολεμικό ναυτικό του Ισραήλ, με αποτέλεσμα να υπάρχουν δεκάδες νεκροί και τραυματίες.
Τα επιχειρήματα για το ποιος είναι ο τρομοκράτης και ποιος το θύμα θα μονοπωλήσουν πάλι την οποιαδήποτε συζήτηση.
Η μία πλευρά ισχυρίζεται ότι τα πλοία αυτά στηρίζουν την επισήμως χαρακτηρισμένη ως τρομοκρατική οργάνωση Χαμάς, ενώ η άλλη ότι ο τρομοκράτης είναι αυτός που επιτίθεται με όπλα και σκοτώνει άοπλους στα διεθνή χωρικά ύδατα.
Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους:
Τα πλοία δέχτηκαν επίθεση σε διεθνή χωρικά ύδατα.
Τα πλοία και το προσωπικό τους ήταν άοπλα.
Τα πλοία είχαν φορτίο που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί υλικό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τρομοκρατία.
Αυτά τα γεγονότα δεν μπορούν να αμφισβητηθούν!
Όμως από τα γεγονότα που πλέον είναι γνωστά προκύπτουν και μερικά λογικά συμπεράσματα.
Η πολεμική μηχανή του Ισραήλ με όλη της τη δύναμη δεν μπορούσε να συλλάβει τους "τρομοκράτες" ναυτικούς ή μήπως τελικά δεν ήθελε;
Υπήρχε άλλος τρόπος αντιμετώπισης άραγε της "απειλής" των άοπλων απέναντι στους πάνοπλους;
Το συμπέρασμα βγαίνει αβίαστα.
Οι ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ πήγαν εκεί με σκοπό και προφανώς με εντολές να δολοφονήσουν!
Όχι για να σταματήσουν το στολίσκο, αλλά για να τρομοκρατήσουν όσους σκέφτονται να προβούν σε ανάλογες ενέργειες στο μέλλον.
Το αποτέλεσμα δείχνει ποιος είναι ο τρομοκράτης...

Δέστε εδώ το site της οργάνωσης ένα καράβι για τη Γάζα

Ήθη και έθιμα...

Ο δικηγόρος του διαβόλου ξαναχτυπά...
Πριν από μερικά χρόνια ένας δικηγόρος μου έλεγε πως η δικαιοσύνη οφείλει να λαμβάνει υπ' όψη της το λεγόμενο εθιμικό δίκαιο.
Δηλαδή, όταν πχ κάποιος ανάβει μια σαΐτα, αν και παράνομο το δικαστήριο οφείλει να λάβει υπόψη του ότι ο άνθρωπος το έκανε τηρώντας κάποια τοπικά έθιμα και δεν είναι εγκληματίας.
Έτσι μπορεί αν όχι να αθωωθεί, να αντιμετωπιστεί μα κάποια επιείκεια.
Για φανταστείτε ας πούμε να έκλειναν μια εφημερίδα γιατί την πρωταπριλιά διέσπειρε ψευδείς ειδήσεις.
Τον τελευταίο καιρό μαθαίνουμε για τα δωράκια των πολιτικών, την φοροδιαφυγή των γιατρών, τις off shore διαφόρων, και κάποιοι πέφτουν απ' τα σύννεφα.
Σε μια χώρα όμως με επισήμως 50% παραοικονομία, η διαφθορά έχει πάρει διαστάσεις εθίμου.
Ακόμα και όταν ένας γιατρός δεν πάρει το φακελάκι του πολλοί θα σπεύσουν να του κάνουν ένα δώρο γιατι... έτσι συνηθίζεται. Μη μας πάρουν και για γύφτους.
Η διαφθορά στην πολιτική ειδικά, απ' το διορισμό των δικών μας παιδιών μέχρι τις μίζες των δημοσίων έργων αποτελεί χρόνια τώρα φυσιολογικό φαινόμενο, ο αποδεκτός τρόπος λειτουργίας του Ελληνικού κράτους.
Ποιός μπορεί να το αρνηθεί;
Ακόμα και όταν δεν είσαι αποδέκτης του δώρου αλλά είναι ο προϊστάμενός σου, εκείνος σε υποχρεώνει να παρανομήσεις ή έστω να κάνεις τα στραβά μάτια για να εξυπηρετηθεί το πελατάκι.
Αυτά δεν είναι έθιμα;
Και μάλιστα όχι κάποιας τοπικής κοινωνίας, αλλά ολόκληρης της εληνικής επικράτειας μαζί με τα νησιά;
Τώρα λοιπόν απειλούν να σύρουν κάποιους άτυχους ή χαζούς (αυτούς που πιάστηκαν δηλαδή με στοιχεία) στη δικαιοσύνη.
Αυτοί δε δικαιούνται κάποια επιείκεια;
Δεν έκαναν στο κάτω κάτω κάτι παραπάνω από τους περισσότερους...

Οι αδιάφθοροι...

Ήρθε η σειρά τους λοιπόν.

Οι αδιάφθοροι της βουλής έχουν βγεί παγανιά σε κανάλια, εφημερίδες, web.

Αφού ίσιωσαν τα τσαλακωμένα από την πτώση ρούχα τους (από τα σύννεφα βρε κουτό), φιγουράρουν τα καθαρά πρόσωπά τους διαλαλώντας την αθωότητά τους και την αποφασιστικότητά τους να πάρουν μέτρα για την "κάθαρση".
Αυτοί παρέμειναν καθαροί μέσα στη σαπίλα.
Και μάλιστα, για να εμφανίζονται ως θιγμένοι από την όλη κατάσταση δεν γνώριζαν τίποτε αφού αλιώς θα έπρεπε, ως αδιάφθοροι που είναι, να την καταγγείλουν.
Δηλαδή, θέλουν να μας πείσουν ότι αυτοί, όχι μόνο δεν τα πήραν, όχι μόνο δεν τους πλησίασε κανείς με δωράκια και αφυπηρετήσεις, αλλά δεν είχαν ιδέα.
Πέσαν απ' τα σύννεφα!
Ε λοιπόν, αν τους έπιασαν τόσο μαλάκες, πρέπει να βγει μια καινούρια λίστα στη δημοσιότητα.
Αυτών που δεν πήραν χαμπάρι το πάρτυ που γινόταν γύρω τους και που στις επόμενες εκλογές θα ζητήσουν την ψήφο μας.
Να βγούν λίστες με τους πτωχούς, ηθικούς, αλλά και τόσο ηλίθιους, που θα ζητήσουν την ψήφο του Ελληνικού λαού, με το προσών της αγνότητας.
Οι μαλάκες αδιάφθοροι!
Να ξέρουμε ποιόν ψηφίζουμε και γιατί.

Κάθαρση...

Πριν ο αλέκτωρ λαλήσει τρεις...
Πριν δυο ημέρες έγραφα περί δημοκρατίας, διάκρισης εξουσιών και άλλα τέτοια βαρετά.
Επίσης πως δεν γίνεται να διερευνήσεις αδικήματα που έχουν ήδη παραγραφεί.
Σήμερα πρέπει ίσως να ευχαριστήσω τον κύριο Μαντέλη, πρώην στέλεχος και υπουργό του ΠΑΣΟΚ που επιβεβαίωσε τα γραφόμενά μου.
Τον καλέσανε στην εξεταστική για το σκάνδαλο της SIEMENS, παραδέχτηκε ότι πήρε μίζες, ενέπλεξε όλο το πολιτικό σύστημα λέγοντας ότι όλοι παίρναν "χορηγίες" απόρησε αν και αυτοί που του κάνουν τις ερωτήσεις δεν πήραν και έφυγε σαν κύριος!
Αν κάποιος πληρώσει τη νύφη θα είναι ο κουμπάρος του που έδρασε σαν μεσάζων για την μεταφορά αυτών των χρημάτων.
Ο Μαντέλης μπορεί να βγάζει τη γλώσσα στους δήθεν διώκτες του αφού τα αδικήματα έχουν παραγραφεί.
Η παρωδία συνεχίζεται και γελοιοποιεί τους θεσμούς...
Όχι βέβαια πως είχαν την ανάγκη του Μαντέλη για να φανεί η κατάντια τους, απλά αυτός μετά και τον Τσουκάτο άναψε το φως στην άθλια βιτρίνα που όλοι βλέπαμε έτσι κι αλλιώς.

Διαβάστε και την σχετική ανάρτηση εδώ

Ένας αθώος 18 μήνες φυλακή!

Ναι, ο τίτλος είναι προβοκατόρικος, αλλά πριν αρχίσετε τις πέτρες διαβάστε λίγο...
Οι Επαμεινώνδας Κορκονέας και Βασίλης Σαραλιώτης σε λίγες ημέρες συμπληρώνουν τους 18 μήνες που μπορεί να είναι η μέγιστη "προσωρινή" φυλάκιση για κάποιον που δεν έχει καταδικαστεί για αδίκημα.
Οι δύο είναι ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΙ για ένα τρομερό αδίκημα, την απρόκλητη δολοφονία ενός 15χρονου παιδιού.
Όμως η σοβαρότητα της κατηγορίας δεν αλλάζει το γεγονός ότι πρόκειται ακριβώς για αυτό, μια κατηγορία που μένει να αποδειχτεί.
Και εφόσον δεχόμαστε ότι ο καθένας είναι "αθώος μέχρι αποδείξεως της ενοχής του" οι δύο αυτοί άνθρωποι, τέρατα, μπάτσοι, δολοφόνοι, όπως και να τους πει κανείς είναι δύο αθώοι φυλακισμένοι για δύο χρόνια!
Ακόμα και αν θεωρήσουμε δεδομένη την ενοχή του Κορκονέα, ο Σαραλιώτης έχει πιθανότητες ακόμα και να αθωωθεί, ή τουλάχιστον να καταδικαστεί σε κάποια ποινή μικρότερη.
Αλλά μπορούμε να θεωρήσουμε δεδομένη την ενοχή κάποιου και δίκαιη την φυλάκισή του ακόμα και αν αυτός είναι ο Κορκονέας;
Μπορούμε να κάνουμε εκπτώσεις στη δικαιοσύνη επειδή η κοινή γνώμη έχει πειστεί;
Τότε να καταργήσουμε τα δικαστήρια και να επαναφέρουμε στη δράση τον Ευαγγελάτο, μαζί με κανένα Τριανταφυλλόπουλο (παρέα με την έγκριτη, ξέρουμε σε τι, καλή του) και μερικούς άλλους για να ασχολούνται με τέτοιες υψηλής τηλεθέασης θέματα.
Μήπως όμως η δικαιοσύνη έχει ήδη αυτοκαταργηθεί;
Όταν για να ξεκινήσει μόνο η δίκη μιας τέτοιας υπόθεσης (που φαντάζομαι δεν είναι και από τις πιο πολύπλοκες που έχουν αντιμετωπίσει τα δικαστήρια) περνάν σχεδόν δύο χρόνια, με τον κίνδυνο πια ορατό να αναγκαστούν να αποφυλακίσουν τους φερόμενους ως δράστες, τότε κάτι δεν πάει καλά.
Για 18 μήνες, θύτες και θύματα βασανίζονται λόγω της ανεπάρκειας της δικαιοσύνης.
Και όταν οι δικηγόροι της μίας ή της άλλης μεριάς αποφασίσουν να εφεσιβάλλουν την απόφαση, τότε πότε θα αποδοθεί η περίφημη δικαιοσύνη;
Όταν ένας αθώος εμπλακεί σε μια τέτοια υπόθεση ποιός θα τον αποζημιώσει για δύο χρόνια άδικης φυλάκισης;
Και αν κάποια μέρα εγώ, εσύ, κάποιος φίλος ή συγγενής σου μπλεχτεί σε αυτό το γρανάζι τότε τι;
Τότε θα φωνάξεις αδικία;

Δημοκρατία στο περίπου...

Ένας συγγραφέας και φιλόσοφος είπε κάποτε "Προκειμένου να μην υπάρχει κατάχρηση της εξουσίας χρειάζεται η εξουσία να σταματάει την εξουσία".
Από τότε και μετέπειτα μια θεμελιώδης αρχή της δημοκρατίας είναι η διάκριση των εξουσιών.
Η νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική.
Όταν η εξουσία του ενός ατόμου, ή της μίας ομάδας γιγαντώνεται το οικοδόμημα της δημοκρατίας καταρρέει και διολισθαίνει στο δεσποτισμό.
Άλλωστε αυτή είναι και η τάση της δημοκρατίας.
Τρέφει τη διαφθορά και ρέπει προς το δεσποτισμό με όχημα την απληστία των λίγων και την ανοχή των πολλών.

Στην Ελλάδα όμως σήμερα έχουμε άλλο ένα παράδειγμα της περίπου δημοκρατίας.
Οι 300 νομοθετούν, αλλά ταυτόχρονα κάποιοι από αυτούς ασκούν εκτελεστική εξουσία ως υπουργοί, υφυπουργοί και κυβερνητικά στελέχη, αλλά δεν αρκούνται σε αυτό.
Ταυτόχρονα νομοθέτησαν την ασυλία τους από την σημαντικότερη ίσως διακριτή εξουσία, την "ανεξάρτητη" δικαιοσύνη.
Αφαίρεσαν από τη δικαστική εξουσία το θεσμικό της ρόλο να τους κρίνει κατ' ουσία.

Και όταν έκριναν ότι έπρεπε να έχουν τη νομιμοποίηση της κρίσης των πεπραγμένων τους, επέλεξαν από τους 300, κάποιους που θα υποδύονται τους δικαστές, για παραπτώματα τα οποία έχουν παραγραφεί.

Στο επικοινωνιακό αυτό παιχνίδι που λέγεται εξεταστική ή προανακριτική επιτροπή υποκαθιστούν την δικαστική εξουσία με μια περίπου δικαστική εξουσία. Οι νομοθέτες υποδύονται τους δικαστές!
Τη νύφη θα πληρώσουν στα ποινικά δικαστήρια οι κομπάρσοι του έργου αυτού, αυτοί που δεν έχουν την ασυλία ή την παραγραφή.
Οι πρωταγωνιστές τα έχουν κάνει πλακάκια με το σκηνοθέτη και το πολύ να κατηγορηθούν για "πολιτικές ευθύνες"...
Άλλο πάλι και αυτό, ελληνική ανακάλυψη αποκλειστικά, αν και σε αυτό τον τόπο αποκτά κάποιο νόημα η έννοια.
Όλοι οι έλληνες ξέρουν ότι οι πολιτικοί στη χώρα αυτή είναι ουσιαστικά και τυπικά ανεύθυνοι, οπότε το να υπάρχουν και κάποιοι με "πολιτικές ευθύνες", η κακή εξαίρεση, οι λίγοι, αποκτά κάποιο νόημα.

Αλλά ακόμα και σαν δικαστές έχουν ήδη αποτύχει πριν καν ξεκινήσουν.
Άλλο ένα θεμελιώδες δικαίωμα του κατηγορούμενου είναι να παρουσιάσει τα επιχειρήματά του στο δικαστήριο, να παρουσιάσει στοιχεία, όχι μόνο για την αθωότητά του (που θεωρείται δεδομένη μέχρι να αποδειχτεί το αντίθετο) αλλά και πιθανά ελαφρυντικά. Χωρίς αυτή τη διαδικασία δεν υπάρχει δικαιοσύνη!
Γι αυτό όταν το παράπτωμα έχει παραγραφεί δεν γίνεται δίκη πουθενά στον κόσμο!

Μένουμε λοιπόν οι περίπου ισότιμοι πολίτες (αφού δεν μπορούμε να σύρουμε κάποιον πολιτικό στα δικαστήρια ενώ εκείνος μπορεί) μιας περίπου δημοκρατικής χώρας να παρακολουθεί μια περίπου δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση (μη ξεχνάμε ότι με τις αλχημείες των εκλογικών νόμων το 33% του εκλογικού σώματος μεταφράζεται σε 53% των βουλευτών) που περίπου κυβερνάει (ΔΝΤ, ΕΕ κλπ) να οργανώνει με την υποχρεωτική ανοχή της αδύναμης αντιπολίτευσης, περίπου δικαστήρια, για μια περίπου κάθαρση.

Σα να λέμε ολίγον έγκυος... δεν γίνεται!

ΥΓ. Αφού έγραψα το κείμενο αυτό βρήκα ένα σχετικό κείμενο του κου Μανωλεδάκη, καθηγητή νομικής στο Αριστοτέλειο πανεπιστήμιο.
Διαβάστε το εδώ

Πως θα αντιδράσουν οι αγορές...

Άλλοι καιροί άλλα ήθη...
Θυμάμαι πως όταν ένας δικτατορίσκος κάπου στην άλλη άκρη της γης σκότωνε το λαό του χιλιάδες κόσμου ακόμα και στην Ελλάδα διαδήλωναν.
Ο φόβος των απανταχού καταπιεστών ήταν η δημοσιότητα των γεγονότων στη χώρα τους.
Κάθε έντυπο που ήθελε να περνιέται για σοβαρό είχε ανταποκριτές στα πιο απομακρυσμένα μέρη για να καλύπτουν τις επαναστάσεις των λαών και τις αντιδράσεις των δικτατόρων.
Ακόμα και ο ελληνικός Ταχυδρόμος τότε είχε ανταποκριτή στο Βιετνάμ!
Ακόμα παλιότερα πολίτες απ' όλο τον κόσμο έτρεχαν να πολεμήσουν και να πεθάνουν μαζί με τους πολίτες της Ισπανίας κόντρα στη δικτατορία του Φράνκο!
Τις τελευταίες μέρες έχουμε δει εικόνες τον στρατό να πυροβολεί το λαό της Ταϊβάν, αφήνοντας πίσω του δεκάδες νεκρούς μεταξύ αυτών και ενός δημοσιογράφου.
Στην κορεατική χερσόνησο οι σειρήνες του πολέμου σημαίνουν.
Στη λωρίδα της Γάζας ο αποκλεισμός των παλαιστινίων καλά κρατεί.
Καθημερινά φυλακίζονται, βασανίζονται και σκοτώνονται άνθρωποι για τις ιδέες τους σε όλη τη γη.
Και η μόνιμη απάντηση σε όλα αυτά.... πώς θα αντιδράσουν οι αγορές...
Η δολοφονία διαδηλωτών μας αφορά μόνο στο βαθμό που επηρεάζει τα ασιατικά χρηματιστήρια!
Απειλείται ολοκληρωτικός πόλεμος, ακόμα και με πυρηνικά στη Βόρεια Κορέα και εμείς ανησυχούμε για τα spreads...
Δεν μας ενδιαφέρει πια το δίκαιο και η αδικία, αλλά μόνο πόσο θα μας κοστίσει.
Έχω τα χρήματα να πληρώσω για τη δολοφονία 30 παλαιστινίων, Ιρακινών, Αφγανών, Ταϊβανέζων;
Μήπως, ακόμα καλύτερα, έχω να κερδίσω από αυτή;
Στην εποχή που η κυκλοφορία των ειδήσεων απ' όλο τον κόσμο έχει γίνει ευκολότερη από ποτέ ποιές είναι οι ειδήσεις που κυκλοφορούν;
Ο μάχιμος ανταποκριτής της πρώτης γραμμής αντικαταστάθηκε σταδιακά από τον συνδεδεμένο με κάποια μονάδα ρεπόρτερ που σκοπός του ήταν να μας στείλει εντυπωσιακές εικόνες που μας καθήλωσαν στον καναπέ μας, και τελικά από την κουτσομπόλα του Χόλυγουντ με καυτές ειδήσεις για το βρακί κάποιας τραγουδοτσούλας στην άλλη άκρη του κόσμου.
Μας έχουν τρομάξει με τα spreads και μας έχουν αποβλακώσει με την τσόντα της εβδομάδας.
Εδώ είναι η χρεοκοπία.
Όταν μαθαίνεις πως κάπου κάποιος σκοτώθηκε για τις απόψεις του, κάπου ξεσπά εμφύλιος ή άλλος πόλεμος και το αμέσως επόμενο ερώτημα είναι...
Πώς θα αντιδράσουν οι αγορές...


Δες και αυτά:
“ΑΝ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ…”

Πολιτική ευελιξία;

Ούτε χρόνος δεν πέρασε...

25/11/2009

"Χθες, Δευτέρα, η πολιτική εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ για θέματα Εμπορικής Ναυτιλίας, Ελπίδα Τσουρή κάλεσε την κυβέρνηση να μην υπογράψει τη σύμβαση, λέγοντας ότι «το 'καινοτόμο', σε ευρωπαϊκό επίπεδο, σχέδιο της κυβέρνησης, εκποίησης δημόσιας περιουσίας, με τη μετατροπή ενός δημόσιου και μάλιστα, κερδοφόρου, κρατικού μονοπωλίου σε ιδιωτικό, δεν αποτελεί λόγο γιορτής και πανηγυρισμών». "

Σήμερα, χαρές και χαριεντισμοί από τον Παπανδρέου στον επικεφαλής της COSCO...
Είναι ψεύτης;

Κατ' επάγγελμα μάλλον, πολιτικός είναι ο άνθρωπος, και μάλιστα επιτυχημένος κατά τεκμήριο αφού είναι ο πρωθυπουργός μας

Η πλάκα είναι ότι αυτόν και τους συνάδελφούς του κάποιοι τους πιστεύουν...

Επιτέλους!

Δέστε το κράξιμο που έφαγε κουκουλοφόρος στην σημερινή πορεία.
Μόνο που έπρεπε να φάει και μερικές μπάτσες...

Δημοκρατία... των εφήβων

Ανεπίκαιρο θέμα, αλλά ταυτόχρονα τόσο επίκαιρο όσο και διαχρονικό.
Άλλωστε εδώ δεν θα γράφω μόνο για τα αυστηρά επίκαιρα θέματα, αλλά θα προσπαθήσω τουλάχιστον να ασχοληθώ και λίγο με τα ουσιώδη.
Νωρίτερα έγραφα για την "δημοκρατία" της ανώτατης παιδείας.
Αλλά όταν μια χώρα θέλει να λέγεται δημοκρατική, και όταν το σύνταγμα ορίζει ρητά ότι η τήρησή του επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, προαπαιτεί πολίτες ενεργούς και γνώστες του συστήματος αυτού.
Και αυτό δεν αρχίζει με το συνδικαλισμό του πανεπιστημίου ή της συντεχνίας αλλά στο σχολείο.
Εκεί διαμορφώνονται οι μελλοντικοί πολίτες και έτσι πρέπει.
Πριν θεωρηθούν ικανοί να ψηφίσουν για το μέλλον του τόπου πρέπει να μάθουν να έχουν άποψη για την μικροκοινότητα της τάξης και του σχολείου τους.
Και θεωρητικά αυτό γίνεται, με 15μελή, 5μελή κλπ.
Εδώ λοιπόν φαίνεται και ο σεβασμός που δείχνουν οι "εκλεγμένοι" άρχοντες αυτού του τόπου στην έννοια της δημοκρατίας.
Η Βουλή των Ελλήνων τιμά κάθε τέτοια περίπου περίοδο τους μαθητές καλώντας κάποιους από αυτούς να πουν τις απόψεις τους.
Ποιους όμως από αυτούς;
Τους δημοκρατικά εκλεγμένους;
Εκείνους που αν και μικροί ακόμα ξεχώρισαν για τις απόψεις τους και εκλέχθηκαν από τους ομοίους τους;
Όχι βέβαια...
Καλή η δημοκρατία, αλλά όχι και να δώσουμε βήμα στο κάθε μαλακισμένο μόνο και μόνο επειδή το ψήφισαν οι συμμαθητές του!
Για φαντάσου να έρθει κανένα θρασύ κωλόπαιδο με άποψη για τα μαθητικά θέματα!!!
Η Βουλή των εφήβων λοιπόν δεν αποτελείται από εκλεγμένους έφηβους, αλλά από επιλεγμένους από μία επιτροπή μη εφήβων, δασκαλεμένη από τους καθηγητές τους, που επίσης δεν είναι έφηβοι, και με βάση ένα είδος εξετάσεων με επιτυχόντες και μη, που βασίζεται στη συγγραφή μιας έκθεσης ιδεών!
Η Βουλή των "μεγάλων" φοβάται τους δημοκρατικά εκλεγμένους εκπροσώπους των "μικρών" και επιλέγει η ίδια αυτούς που θα τους εκπροσωπήσουν.
Έτσι λοιπόν και φέτος όπως και τόσα χρόνια τώρα θα δούμε στο βήμα της βουλής καλοντυμένα κοριτσάκια και αγοράκια να μυξοκλαίνε ξεστομίζοντας μεγάλα αλλά άσχετα λόγια.
Ο Πρόεδρος της Βουλής στο βάθος θα χαμογελάει συγκαταβατικά και οι περήφανοι γονείς θα δακρύζουν με υπερηφάνεια.
Η εθνική μας εκδοχή της δημοκρατίας θα έχει για μια ακόμα φορά θριαμβεύσει και για άλλη μια φορά κανείς μα κανείς δεν θα έχει εκφράσει την παραμικρή αμφιβολία για αυτό το θεσμό.
Τέτοια δημοκρατία μάλλον αξίζουμε μια και τέτοιους πολίτες προετοιμάζουμε.
Καληνύχτα Ελλάδα...


Δέστε και την επίσημη ιστοσελίδα εδώ
Και απόψεις άλλων εδώ, εδώ και εδώ

Φοιτητικές "παρατάξεις"... κατ' εικόνα

Διαβάζω σε διάφορα blogs και portals περι των φοιτητικών εκλογών και θυμάμαι τις δικές μου εμπειρίες από το πανεπιστήμιο.
Πάλι η νεολαία όχι μόνο έγινε φερέφωνο των αρτηριοσκληρωμένων κομμάτων αλλά απέδειξαν ότι μπορούν να είναι βασιλικότεροι του βασιλέως.
Πάλι, όχι μόνο διαφορετικά αποτελέσματα αλλά σε περιπτώσεις ακόμα και διαφορετικές κάλπες.
Δεν αρκέστηκαν στο διχαστικό ξύλινο λόγο των μεγάλων αλλά συνέχισαν την τιμημένη παράδοση των τραμπουκισμών.
Δεν έφτασε η στείρα υστερόβουλη αντιπαράθεση των επαγγελματιών πολιτικών, τη συμπλήρωσαν με ολίγη από την άθλια μεθοδολογία υποβάθμισης των διαδικασιών των παλαιοτέρων ετών.
Αυτοί οι λαμπροί νέοι είναι που θα στελεχώσουν τα δοξασμένα κόμματα αυτού του τόπου.
Και αυτό το πανεπιστήμιο έτσι όπως διαμορφώνεται μέσα από αυτές τις ¨δημοκρατικές" διαδικασίες είναι που θα βγάλει τους αυριανούς επιστήμονες, αυτούς που θα οδηγήσουν την κοινωνία αυτή αύριο.
Ε λοιπόν, πότε θα το πει κάποιος, πότε θα το παραδεχτούν οι υπόλοιποι;
Αυτή η δημοκρατία δεν λειτουργεί!
Είναι πια αποδεδειγμένο εδώ και δεκαετίες!
Ποτέ στη μεταπολίτευση δεν λειτούργησε.
Ποτέ δεν υπηρέτησε τα συμφέροντα των φοιτητών, αν και υπηρέτησε άψογα τα συμφέροντα παρατάξεων, ομάδων και αρχηγών.
Παρόλα αυτα κανείς δε συζητάει την κατάργηση αυτών των μηχανισμών.
Εδώ ο αντίλογος θα προτάξει επιχειρήματα και θεωρίες για την αξία της δημοκρατίας και της ελευθερίας των ιδεών στον ακαδημαϊκό χώρο.
Η απάντησή μου είναι ότι αυτό το έκτρωμα δεν είναι ούτε δημοκρατία, ούτε ελευθερία
Όσο συνεχίζεται αυτή η κατάσταση ποιος μπορεί να είναι αισιόδοξος για το μέλλον της εκπαίδευσης στην Ελλάδα;
Και όσο δεν υπάρχει αισιοδοξία σε αυτό τον τόσο σημαντικό χώρο για μια χώρα, ποιος μπορεί να είναι αισιόδοξος για τη χώρα;
Και αφού δεν συζητάμε καν, δεν παραδεχόμαστε καν ότι το πρόβλημα αυτού του συστήματος είναι το ίδιο το σύστημα δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτε.
Αλλά όπως είχε πει κάποιος, ο κάθε λαός είναι άξιος της ηγεσίας του.
Προφανώς και είμαστε άξιοι και της εκπαίδευσης που έχουμε αλλά και του μέλλοντος που αυτή διαμορφώνει.

Καλλικράτης

Οι Δήμοι σε αυτή, αλλά και σε άλλες δημοκρατικές με εισαγωγικά ή χωρίς χώρες έχουν δημιουργηθεί και λειτουργήσει από πολιτικές και ιστορικές συγκυρίες μέσα από μια ιστορία αιώνων.

Από την άλλη η τόσο συζητημένη και κακοποιημένη έννοια της δημοκρατίας εκεί δημιουργήθηκε, εκεί λειτούργησε και εκεί διαμορφώθηκε σε σύστημα διακυβέρνησης.
Η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνησή μας τώρα αποφάσισε με παρόμοιο αλλά ακόμα πιο ισοπεδωτικό τρόπο με την προηγούμενη να καταργήσει με μια υπογραφή τους υφιστάμενους δήμους και να τους αναγκάσει να συγχωνευτούν.
Τότε το ονομάσαν Καποδίστριας, τώρα Καλλικράτης.
Μερικοί τεχνοκράτες παρέα με λίγους υπουργούς αποφασίζουν την κατάργηση των δομών τοπικών κοινωνιών τις οποίες πιθανότατα ούτε ξέρουν που είναι, ούτε έχουν πάει ποτέ.
Τα επιχειρήματα πολλά, αλλά στη δημοκρατία ποιό είναι δυνατότερο επιχείρημα από την λαϊκή βούληση των άμεσα ενδιαφερομένων;
Φυσικά τις τοπικές κοινωνίες δεν τις ρώτησε κανείς.
Αντί να προσπαθήσουν να πείσουν τους πολίτες του εκάστοτε χωριού για το ορθό της σκέψης τους αποφασίζουν και διατάσσουν βασιζόμενοι στην πλειοψηφία των τελευταίων εκλογών η οποία προφασίζονται πως τους δικαιώνει.
Όμως συχνά οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι της συγκεκριμένης κοινότητας διαφωνούν.
Η τοπική πλειοψηφία λοιπόν όχι μόνο δεν εκφράζεται, αλλά αγνοείται συχνά παντελώς από τους ισχυρούς σε κάποιο γραφείο στην Αθήνα.
Παράλληλα αποφασίζεται η συμμετοχή των μεταναστών στις τοπικές, αλλά όχι στις βουλευτικές εκλογές, από τους... βουλευτές.
Πρόκειται για μια διπλή επίθεση στην φυσιογνωμία της τοπικής κοινωνίας.
Δηλαδή αλλάζουμε το τοπογραφικό της προφίλ και προσθέτουμε άλλους πληθυσμούς, όχι μόνο λίγο ξένους με τη στενά τοπική έννοια, αλλά ακόμα και νέους πολίτες που πιθανά δεν ξέρουν ούτε τη γλώσσα!
Η κάθε κοινωνία, μικρή ή μεγάλη θα έπρεπε να έχει το δικαίωμα να αυτοδιοικείται όπως αυτή νομίζει σωστό.
Η προσφορά κινήτρων θα μπορούσε να λειτουργήσει, σίγουρα όχι στο σύνολο αλλά σε πολλές περιπτώσεις οι πολίτες θα ζητούσαν και μόνοι τους συγχωνεύσεις, αλλά με μια υπογραφή δεν γίνονται ντε φάκτο συγχωνεύσεις πληθυσμών.
Για φανταστείτε να αποφάσιζε η ευρωπαϊκή ένωση να συγχωνευόμασταν με τη Βουλγαρία για παράδειγμα.
Αν αυτό αποτελεί δημοκρατία, τότε κάτι δεν πάει καλά με τη δημοκρατία.

Εχω ένα χωραφάκι....

Με λένε Jefry, αλλά εδώ με φωνάζουν Γιώργο.

Έχω ένα χωραφάκι.
Δεν είναι και τίποτε σπουδαίο, αν και έχει τις δυνατότητές του δεν παράγει και πολλά, μάλλον για διακοπές κάνει, για ελάχιστα άλλα μπορείς να πεις ότι είναι καλό.
Κληρονομιά είναι από τον πατέρα μου που το πήρε από τον παππού μου, εγώ τώρα το μαθαίνω.
Μεγάλωσα στη φάρμα της μαμάς. Εκείνο ναι, εκείνο ήταν χωράφι. Ετούτο εδώ μόνο προβλήματα έχει.
Τα χρόνια που έλειπα, ο μπαμπάς και κάτι φίλοι έτρωγαν από τα έτοιμα, τα εποχιακά.
Κανένα καρπούζι, κανένα μήλο και περνούσε ο καιρός.
Δεν όργωσαν, δεν φύτεψαν κάτι καινούριο, μόνο κανένα λουλουδάκι να φαίνονται ωραία τα παρτέρια απ' έξω.
Α, έπαιρναν και επιδοτήσεις... γλέντια που γίνανε τότε... με ουίσκι, ζεμπεκιές και μια αεροσυνοδό χοντρή να χειροκροτεί.
Τα γκαρσόνια τρέχανε να φέρουν φαγητά, και κάποια από αυτά μπήκαν και στη διαχείριση.
Έξω ο κόσμος τσάπιζε για καινούρια λουλούδια αλλά ήταν χαρούμενος που έβλεπε το πάρτυ.
Μετά ο μπαμπάς πέθανε και έγινε αείμνηστος.
Ένα από τα γκαρσόνια μπήκε για λίγο στη διαχείριση αλλά δεν άλλαξε πολλά.
Και λίγο αργότερα ένας κουρασμένος χοντρός. Έφυγε κι αυτός, το ρήμαξε και πήγε για μπάνιο.
Τώρα η μαμά και οι φίλοι της στη φάρμα μου είπαν να πάρω εγώ τη διαχείριση.
Εντάξει, καλά είναι αλλά το χωραφάκι είναι μέσα στα χρέη.
Έχω και το γείτονα που συνέχεια μπαίνει στο χωράφι από ανατολικά και θέλει λέει να τον αφήσω να καλλιεργεί, γιατί δεν είναι και τόσο σίγουρο ότι εκείνα τα βραχάκια είναι στο δικό μου χωράφι.
Ο μπαμπάς κάποτε τον είχε απειλήσει με το δίκανο... πλάκα είχε.
Εγώ δεν ξέρω από όπλα, φαντάρος δεν πήγα, αλλά έχω τρόπους.
Τον κάλεσα λοιπόν τον γείτονα για φαγητό μαζί με τον φίλο μου τον Θόδωρο από το σχολείο.
Ναι ρε συ, τον φωνακλά τον χοντρό που όλο έκανε φασαρίες και μετά έκανε ότι δεν κατάλαβε και μας μάλωνε η δασκάλα, αυτόν.
Είπαμε λοιπόν, εντάξει, κάτι πέτρες είναι, μη σκοτωθούμε κιόλας, θα τα βρούμε.
Γιατί να αγοράζουμε τρακτέρ, αφού φτάνουν και του γείτονα για να οργώνουμε τον τόπο.
Κάτι θα μας δώσει από σοδειά, κάτι θα του δώσουμε από χώμα, θα τα βρούμε.
Χώμα είναι.
Και αν τα πράγματα τελικά δεν πάνε καλά, πάντα υπάρχει η φάρμα.
Η μαμά και οι φίλοι της που με βοηθάνε με τις ιδέες τους όταν τελειώσω τη δουλειά μου εδώ με περιμένουν με σπιτικό χάμπουργκερ και ηλεκτρικές κιθάρες.
Έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν χώνεψα το κοκορέτσι και το μπουζούκι.

Ο Πιπερόπουλος τα είπε όλα...

Εγώ μόνο να προσθέσω μια απορία.
Όταν ο "αντίπαλος" ή απλά ανταγωνιστής σου έχει έναν σοβαρό ηγέτη και εσύ αυτόν που πριν από λιγότερο από ένα χρόνο αυτόν που η πλειοψηφία του λαού θεωρούσε χειρότερο κυβερνήτη από τον κανένα μπορείς να περιμένεις κάτι καλύτερο;
Διαβάστε το άρθρο του καθηγητή Πιπερόπουλου στο troktiko

Dangerous....

Τον ξέρουμε καιρό τώρα.
Λεονταρισμοί και υποτέλεια εκεί που τον παίρνει και εκεί που του χρειάζεται.
Εκείνος που νιώθει "εθνική ντροπή" για τους εξοπλισμούς, αλλά για τίποτε άλλο από τα κατορθώματά του.
Τώρα πέταξε τη βόμβα του...
"Οι διαφορές μας με την Τουρκία θα λυθούν από τρίτους".
Αντιπρόεδρος είναι, κάτι σαν παραπρωθυπουργός, ανθυποανώτατος άρχων, ό,τι γουστάρει λέει.
Την απορία μου δεν προκαλούν αυτά που λέει, τις κοτσάνες του τις περίμενα καιρό τωρα, άργησε κιόλας.
Η απορία μου είναι πως αυτοί που τον ψήφισαν μπορούν να συμφωνούν με τα κατά καιρούς ξεσπάσματά του.
Δηλαδή συμφωνούν ιδεολογικά;;;
Τα δημοκρατικά του ιδεώδη ή γουστάρουν τον "τσαμπουκά" του;;;
Την ευελιξία του όταν χρειάζεται ή τις "σταθερές" του απόψεις στα εθνικά θέματα;;;
Την επιτυχία του ως υπουργός ή τον τρόπο που "απάντησε" σε αυτούς που την αμφισβητήσανε;;;
Άντε και πρωθυπουργός!

Προσέγγιση...

Ο "κος" Πάγκαλος, ντρέπεται όποτε χρειάζεται να πληρώνει για στρατιωτικούς εξοπλισμούς.
Συχνά το αυτονόητο γίνεται ανόητο.
Συχνά τα επιχειρήματα καταρρίπτονται απο το ποιόν και μόνο αυτού που τα χρησιμοποιεί.
Ο Πάγκαλος, που δεν ντράπηκε για την κατάντια των ημίων.
Ο Πάγκαλος που δεν στεναχωρέθηκε για τα τρία παλικάρια που σκοτώθηκαν εκείνη τη νύχτα.
Ένας εκ των πρωτεργατών της κρίσης και της έκβασής της.
Εκείνος που την ώρα που εκατοντάδες παιδιά με το χέρι στη σκανδάλη βγαίναν μέσα στην κακοκαιρία και το σκοτάδι για να επανδρώσουν θέσεις μάχης, ο ριψασπις, ήταν σε κάποιο στούντιο και έδινε συνέντευξη.
Το δεξί χέρι του "ευχαριστώ τους Αμερικάνους".
Ο Πάγκαλος που παρέδωσε τον Οτσαλάν στους Τούρκους... "καταλάθος", τότε δεν ντράπηκε!
Ντρέπεται όχι για όλα αυτά, όχι!
Ντρέπεται για τα χρήματα που ξοδεύονται για τις ένοπλες δυνάμεις...
Ο άνθρωπος που δεν έχει ντραπεί ποτέ στην πορεία του για τις κάθε λογής χοντράδες που έχει πει και έχει κάνει!!!
Δεν ζητώ το ρόλο του τουρκοφάγου, ούτε του υπερεθνικιστή, δεν είμαι κανένα απο αυτά.
Θα συμφωνούσα με αυτό που είπε, αν δεν το είχε πει αυτός...
Όταν όμως κάτι τέτοιο προέρχεται από έναν τέτοιο άνθρωπο μόνο την αναίδιά του αποδεικνύει.
Το απόλυτο θράσος, η απόλυτη ύβρις!
Η μήπως δεν είναι θράσος αλλά ψυχρός υπολογισμός;
Μήπως υπολογίζει στην βραχεία μνήμη των Ελλήνων;
Μήπως στην αδυναμία που καλλιεργήθηκε χρόνια τώρα του πατριωτισμού;
Ή μήπως στην δουλικότητα των υπηκόων που είναι έτοιμοι να ακούσουν την κάθε μαλακία απο τον εξουσιαστή χοντρό;
Μήπως τελικά αυτός ξέρει καλύτερα;

Άλλωστε έχει πει χειρότερα χωρίς να το πληρώσει

Κατώτεροι των περιστάσεων... φυσικά

Εθνοπατέρες...
Εκλεκτοί αυτής της κοινωνίας...
Η αφρόκρεμα, οι καλύτεροι, οι 300... τι συμβολισμός...
Από τους 300 του Λεωνίδα στους 300 βολεμένους βολευτές.
Από τους 300 που την αλήθεια των λεγομένων τους την απέδειξαν με τον πιο αδιαμφισβήτητο τρόπο, στους 300 που έχουν αποδείξει τελεσίδικα ότι είναι επαγγελματίες ψέυτες!
Κάποιοι ρομαντικοί έλπιζαν (όχι πίστευαν) ότι τις στιγμές που αυτοί οι ίδιοι προσπαθούν να μας πείσουν για τη σοβαρότητα της στιγμής ίσως να παραμέριζαν έστω για λίγο τις προσφιλείς τους πρακτικές.
Όμως για μια ακόμη φορά μας επιβεβαίωσαν εμάς τους ρεαλιστές.
Για μια ακόμη φορά, καμιά ουσιαστική προσπάθεια δεν έγινε για πραγματική συνεννόηση μεταξύ των.
Και όχι μόνο.
Η κυβέρνηση παρουσίασε ένα νομοσχέδιο συνταγματικά προβληματικό χωρίς καμιά προσπάθεια συναίνεσης, και μάλιστα με μία εμπρηστική εισαγωγή με σκοπό ακριβώς αυτό, να υπάρξει σύγκρουση.
Η αξιωματική αντιπολίτευση παπαρολόγησε χωρίς ίχνος ουσιαστικής αυτοκριτικής και χρησιμοποίησε τη διαδικασία για να λύσει τα εσωκομματικά της.
Ο πρώην κουρασμένος άβουλα συντάχθηκε στην κομματική γραμμή κρυμμένος στα πιο πίσω έδρανα.
Η δε αριστερά, το χαβά της...
Η Παπαρήγα την κασέτα, ο Τσίπρας αοριστολογίες.

Η απόλυτα προβλέψιμη συμπεριφορά, πιστή στην πορεία των εν λόγω θεσμών, αλλά και στο βίο του καθενός από αυτούς που τους υπηρετούν.

Το πρόβλημα όμως δεν είναι η προβλέψιμη συμπεριφορά αυτών.
Το πρόβλημα είναι η προβλέψιμη, διαμορφώσιμη συμπεριφορά των υπολοίπων 10.000.000
Αυτών που θα τους ξανα προσκυνήσουν στις επόμενες εκλογές.
Με μικρές διαφοροποιήσεις, αλλά πιστοί στην ουσία του συστήματος, πιστοί οσφυοκάμπτες ραγιάδες.

Προβλέψεις...

Το διάβασα στο τρωκτικό, αλλά και στην Ελευθεροτυπία.

Οι πολιτικοί του τόπου αυτού θα πρέπει να αρχίσουν να κρύβονται, ειδικά όσοι έχουν διατελέσει υπουργοί.

Τα φάσκελα και τα βρισίδια θα τα φάνε.
Όμως και μακάρι να έχω άδικο, αλλά φοβάμαι ότι η βραχεία μνήμη των λαών και η ικανότητα των μέσων να διαμορφώνουν το μέσο πολίτη πάλι θα επιβεβαιωθούν στις επόμενες εκλογές.
Πάλι ο μέσος θα ψηφίσει τον μέτριο, αυτόν που θα τον χορτάσει με ψέματα του στυλ "λεφτά υπάρχουν" και "σεμνά και ταπεινά", για να μη θυμηθώ το "Τσοβόλα δωστα όλα".
Μακάρι να κάνω λάθος αλλά πάλι θα αλλάξουμε το επιμέρους, και όχι το σκηνικό.
Είναι παρήγορο που μερικοί από τους χθεσινούς άρχοντες πια δεν μπορούν ούτε καφέ να πιούν ανενόχλητοι, αλλά φοβάμαι ότι σύντομα πάλι οι οσφυοκάμπτες της πολιτικής θα ανακάμψουν.
Πάλι τα ΜΜΕ θα μας επιβάλλουν τους δικούς τους και πάλι σύντομα το πολιτικό σκηνικό θα ισορροπήσει.
Καληνύχτα...

Διαβάστε περισσότερα:

http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=160186

I told you so...

Ναι, το είχα προβλέψει από την αρχή.
Κοινό νου ήθελε και τώρα έγινε.
Σκοτώθηκε το πρώτο από τα παιδιά της ομάδας ΔΙΑΣ.
Σκοτώθηκε, ίσως γιατί απλά ήταν η κακιά στιγμή.
Κάτι μου λέει όμως ότι η κακιά στιγμή θα είχε αποφευχθεί με καλύτερη εκπαίδευση.
Κάτι μου λέει το αποτέλεσμά της άν τελικά συνέβαινε θα ήταν μικρότερο με τον σωστό εξοπλισμό.
Τελικά εγώ είμαι πιο έξυπνος από τους σοφούς αυτούς που οργάνωσαν και ίδρυσαν αυτή την ομάδα;
Αν και θα ήθελα να το πιστεύω, όχι, δεν είναι έτσι.
Σίγουρα ήξεραν το ρίσκο.
Σίγουρα κάποιος τους είχε προειδοποιήσει.
Μένει μόνο μια απάντηση, η πιο σκληρή, το χειρότερο σενάριο.
Δεν τους νοιάζει!
Μπροστά στα εύσημα των ανωτέρων τους, του υπουργού, δεν τους νοιάζει αν σκοτωθεί και κανένας.
Ήξεραν, υπολόγισαν το ρίσκο, εκτέλεσαν το σχέδιό τους για προσωπική επιτυχία και είχαν το προβλέψιμο αποτέλεσμα!

Στο ύψος των περιστάσεων...

Σήμερα 3 εργαζόμενοι έχασαν τη ζωή τους από μολότωφ την ώρα της εργασίας τους, με δράστες πιθανότατα άνεργους.
Τέτοιες ώρες είναι που οι θεσμοί του τόπου καλούνται να σταθούν "στο ύψος των περιστάσεων".
Και το έκαναν!
Όλοι!

Τα γνωστά κωλόπαιδα έβαλαν τη φωτιά. Το παράξενο ήταν πως μεχρι τώρα δεν είχαμε θύματα.
Το οτι τώρα είχαμε ήταν προβλέψιμο.

Το ΠΑΣΟΚ με τον ΓΑΠ εξέφρασε τη θλίψη και την οδύνη του (φυσικά και το διάβαζε). Προβλέψιμο...

Η αξιωματική αντιπολίτευση το ίδιο (βρήκε βέβαια την ευκαιρία να ρίξει και τη μπιχτή του για τα άδικα μέτρα).
Προβλέψιμο...

Το ΚΚΕ με την Παπαρήγα... σωστά μάντεψες... τα έβαλε με τους προβοκάτορες και ... πάλι σωστά μάντεψες απέφυγε να καταδικάσει τη βία. .Η γνωστή κασέτα.
Προβλέψιμο...

Ο Τσιπράκος... μια από τα ίδια, με πρώτο μέλημα να δηλώσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν κοντά.
Προβλέψιμο...

Η δε βουλή... ενός λεπτού σιγή...
Προβλέψιμο...

Και οι πιο προβλέψιμοι απ' όλους, μεταξύ διαφημίσεων γιαουρτιών και σερβιετών οι "έκγριτοι".
Αυτοί διέκοψαν την απεργία τους στο βωμό της ενημέρωσης και επιδόθηκαν σε αυτό που ξέρουν καλύτερα... τυμβωρύχοι!
Ζωντανά να ενημερωθούμε πως πλησιάζει το ασθενοφόρο για να φορτώσει το πτώμα, πως θα το τυλίξουν με σεντόνια...
Α και λίγη γενικόλογη παπαρολογία...

Η δε κρατική ... ντοκιμαντέρ (ΕΤ1), Ξανθόπουλος ΕΤ3) και ολίγη παραπληροφόρηση.

Στο ύψος των περιστάσεων...
Όλοι...

Και περισσότερο απ' όλους η επαναστατική μας νεολαία... τα άνεργα τσογλάνια των βορείων προαστείων, και πσσστ... αν είσαι των δυτικών μη νομίζεις ότι δεν εννοώ και εσένα μαλακισμένο, που στο όνομα της δήθεν αντίστασης στην εξουσία δεν λογαριάζουν το ρίσκο για "παράπλευρες απώλειες".
Ποιός είναι τώρα ο φασίστας; ποιός ο τρομοκράτης;

Υπάρχει μεγαλύτερος φασισμός από τη βία; τη δολοφονία; τη μαζική δολοφονία;

Ύβρις...

Είμαι κατά της βίας. Ίσως γιατί παρά τα κάποια χρόνια πολεμικές τέχνες στο παρελθόν μου και τα ανδραγαθήματα της νιότης μου το γεγονός ότι είμαι μετά βίας 80 κιλά δε μου αφήνει επιλογή άλλη από την ακραία βία, οπότε αυτή την φυλάω ως την απολύτως αναπόφευκτη λύση.
Ίσως πάλι γιατί δε μου αρέσει σαν άποψη.
Σε αυτό που στο τέλος λέγεται αισθητική, δε μου αρέσει.
Παραδέχομαι όμως κάποιους ανθρώπους που κατά καιρούς και όταν έχουν δίκιο τη χρησιμοποιούν.
Στο κάτω κάτω δεν επιχειρηματολογείς με τον κάθε κάφρο... που να καταλάβει.
Και στην τελική, χρειάζονται και αυτοί να κρατούν κάποιες ισορροπίες.
Ο φόβος φυλάει τα έρημα, όχι μόνο ο δικός τους φόβος, αλλά και ο φόβος του κάθε μάγκα που νομίζει ότι μπορεί να σε προσβάλλει με τις πράξεις ή τα λόγια του.
Και όταν ξέρει ότι δεν υπάρχει αστυνόμος, δικαστής, κανείς να φοβηθεί, τότε το μόνο που κρατάει τις ισορροπίες είναι ο φόβος της φυσικής αντιπαράθεσης, ο φόβος των άλλων.
Σήμερα λοιπόν ο Απόστολος Κακλαμάνης, βουλευτής, πρώην υπουργός, πρώην πρόεδρος της βουλής, σεβάσμιος γέρος,  και τόσα άλλα, φυγαδεύτηκε από το κέντρο της Αθήνας για να μην φάει ξύλο!

Ίσως πρόκειται για τον πιο εμβληματικό βουλευτή της Ελλάδας σήμερα.
Από το 1977 βουλευτής, μάλιστα με τους περισσότερους σταυρούς το 1977.
Υπουργός σε πολλές κυβερνήσεις, από πολλά πόστα, πρόεδρος της βουλής κλπ κλπ...
Γι αυτό και το ότι έφυγε κυνηγημένος, αν και ίσως κακόγουστο, ίσως άδικο έχει το δικό του συμβολισμό.

Και ... μου αρέσει!

Μήπως επειδή αν και σε προσωπικό επίπεδο αποτελεί απαράδεκτο καφριλίκι, σαν συμβολισμός είναι κάτι που ονειρευόμαστε όλοι;
Μήπως επειδή αν και ενώ είναι κακόγουστο προσωπικά, τελικά σα συμβολισμός μου αρέσει;
Ενώ αδικεί την πορεία του ανδρός είναι απολύτως δίκαιο απέναντι σε αυτό που εκπροσωπεύει;
Μήπως χρειαζόμαστε και άλλα τέτοια τελικά;
Μήπως αυτοί που ενεργά ή παθητικά μας οδήγησαν σε αυτή την κατάντια δε δικαιούνται να περιφέρονται ανάμεσά μας χαμογελαστοί;
Μήπως θα έπρεπε όλοι αυτοί να μη μπορούν ούτε ένα καφέ να πιουν εκτός των θωρακισμένων μεγάρων και αυτοκινήτων τους;

Από τα αρχαία χρόνια, η ύβρις έπρεπε να τιμωρηθεί από τους Θεούς, ακόμα και αν αυτός που την προκάλεσε ήταν ήρωας, ενάρετος ή απλά θύμα των περιστάσεων.

Και υποψιάζομαι ότι αυτοί που εκπροσωπεύει ο ήρωας, ενάρετος και κατά καιρούς ίσως θύμα των περιστάσεων που φυγαδεύτηκε σήμερα δεν είναι τίποτε από τα τρία...

Το καλύτερο το άφησα για το τέλος...
Στην αναμπουμπούλα και στην προσπάθειά του να αποθανατίσει τη στιγμή ο "δημοσιογράφος" των πρωϊνάδικων Βαγγέλης Γκούμας (ναι, αυτός ο έγκριτος) έφαγε και αυτός τις ψιλές του... αυτό πια δεν το σχολιάζω.
Τέτοιο γέλιο με είδηση έχω να ρίξω πολύ καιρό!
Μπράβο παλικάρια!

Το βιντεάκι είναι όλα τα λεφτά!!!