Ο παππούς πεθαίνει

-Ο παππούς πεθαίνει.
-Από τί;
-Από πονόκοιλο...

Γελοίο δεν ακούγεται;
Όσο γελοίο είναι πως για την άνοδο της ακροδεξιάς φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτό προσπαθούν με λίγα λόγια να μας πουν διάφοροι δημοσιογράφοι και πολιτικοί με άρθρα τους, ακόμα και με τις ομιλίες τους στην βουλή για άσχετα θέματα όπως η υπόθεση SIEMENS δεν αντέχουν στον πειρασμό να πετάξουν κάποια σχετική παράγραφο.

Για την άνοδο της ακροδεξιάς φταίει η αντίδραση της αριστεράς σε όσα συμβαίνουν που οδήγησε στην απαξίωση του πολιτικού κόσμου λέει ο Σαχινίδης από την μία, ο Μανδραβέλης λέει πάνω κάτω πως οι αποδοκιμασίες στις οποίες πρωτοστατούσε ο ΣΥΡΙΖΑ νομιμοποίησαν την βία, και γενικά όλοι οι φιλοκυβερνητικοί (σίγουρα από σύμπτωση) δημοσιογράφοι και πολιτικοί έχουν ανακαλύψει την αιτία της ανόδου της ακροδεξιάς στην χώρα μας και αυτή δεν είναι άλλη από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Με άλλα λόγια φιλοκυβερνητικοί νοικοκυραίοι θεωρούν πως η απαξίωση της πολιτικής προκλήθηκε αποκλειστικά ή σχεδόν αποκλειστικά από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Όμως κανένας παππούς δεν πέθανε από πονόκοιλο, όσο δυνατός και αν ήταν αυτός.

Ο παππούς πεθαίνει από σηψαιμία, επειδή σάπιζε από μέσα, αλλά κυρίως πεθαίνει γιατί ο γιατρός ήταν απασχολημένος να φλερτάρει την νοσοκόμα και άργησε να βάλει την διάγνωση.
Εν τω μεταξύ πολεμούσε με παυσίπονα να ανακουφίσει τον παππού από τον πονόκοιλο μέχρι που ήταν αργά...


Κανένα σύστημα που λειτουργεί σωστά δεν μπορεί να απαξιωθεί από τους αντιπάλους του.
Το πολιτικό σύστημα που κυβέρνησε 38 χρόνια αυτή την χώρα κατάρρευσε κάτω από το βάρος των δικών του "σφαλμάτων" αλλά κυρίως από την ανευθυνότητα και τις μωροφιλοδοξίες των σημερινών του εκπροσώπων.
Στο πολιτικό αυτό σύστημα στο οποίο συμμετείχε και ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ αλλά με πολύ μειωμένες δυνατότητες.
Όμως την απόλυτη ευθύνη της εξουσίας για 38 ολόκληρα χρόνια το είχε το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ όσο και αν θέλουν να βρούνε συνενόχους.
Ακόμα και αν κάποιοι έχουν τις επί μέρους ευθύνες τους, οι ευθύνες των δύο πρώην μεγάλων κομμάτων και των στελεχών τους επισκιάζουν κάθε άλλη ευθύνη.
Και δεν είναι μόνο η κυβέρνηση που είχαν στα χέρια τους, αλλά και σχεδόν το σύνολο των ΜΜΕ που στήριζαν τις εκάστοτε πολιτικές και που τις λίγες φορές που έκαναν σκληρή κριτική κατά της κυβέρνησης αυτή ήταν προς όφελος του έτερου μνηστήρα της εξουσίας και σχεδόν ποτέ υπέρ της "αριστεράς" που προσπαθούν ορισμένοι σήμερα να ενοχοποιήσουν για όλα τα κακά της μοίρας μας.

Την απαξίωση αυτού του συστήματος την καλλιεργούσαν τα δύο "μεγάλα" κόμματα με την συνεχή ανακολουθία λόγων και πράξεων επί 38 χρόνια και κανένας ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορούσε να έχει κάνει καλύτερο έργο προς αυτή την κατεύθυνση.

Αλλά η απόλυτη αποκαθήλωσή του ήρθε με την κρίση, όταν τα κόμματα που οδήγησαν την χώρα στο χείλος του γκρεμού αντί να αναδιπλωθούν, να κάνουν σοβαρή αυτοκριτική και να ψάξουν σοβαρά τα αίτια της κρίσης συνέχισαν ουσιαστικά σαν να μην συνέβαινε τίποτα.

Ο Γιώργος Παπανδρέου που κέρδισε τις εκλογές με το ανεκδιήγητο λεφτά υπάρχουν αρνήθηκε να πει την αλήθεια στον λαό παρά μόνο όταν υποχρεώθηκε από την αμείλικτη πραγματικότητα, και πάλι την είπε μισή.
Ούτε καν το αν η παραχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας στην τρόικα ήταν ο μόνος δρόμος δεν έχουμε μάθει ακόμα, μόνο θεωρίες, φήμες και καταγγελίες.
Και δεν θα μάθουμε ποτέ από ότι φαίνεται, καθώς η οποιαδήποτε προσπάθεια για σοβαρή διερεύνηση των αιτιών της καταστροφής αυτής συγκρούεται με την απροθυμία των κομμάτων που συγκυβερνούν να θυσιάσουν ιστορικά τους μέλη προκειμένου να αυτοκαθαρθούν.

Έτσι, σήμερα ο κουρασμένος της Ραφήνας κάνει χαβαλέ με τους φίλους του από τα ορεινά της βουλής (όταν πατάει) και ο power ballance αθληταράς της μεσογειακής διατροφής διδάσκει (την συνδρομή του μουσακά στην οικονομία άραγε;) στο Χάρβαρντ αφού και οι δύο πέρασαν ένα ονειρικό καλοκαίρι σε διάφορες πριβέ παραλίες της ομορφότερης και πιο χρεωμένης χώρας του πλανήτη.
Αυτή είναι η απαξίωση του πολιτικού κόσμου κύριοι, και όχι τα γιαούρτια ή τα γιουχαΐσματα.

Ο Λαφαζάνης, ο Στρατούλης, η Δούρου, ακόμα και ο Τσίπρας δεν είναι και τόσο νεούδια στην πολιτική.
Αν είναι στην νοοτροπία τους η ανατροπή διά της βίας γιατί δεν το έκαναν νωρίτερα;
Αν τα γιαούρτια και οι αντισυγκεντρώσεις μπορούσαν να οδηγήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ στο 27% γιατί δεν το δοκίμασαν παλιότερα αλλά καθότανε σε εκείνο το μίζερο 4%;
Η απάντηση είναι απλή, δεν τους έπαιρνε τότε.
Τότε υπήρχε ένα πολιτικό σύστημα που αν και διεφθαρμένο είχε ακόμα το κύρος να αντιμετωπίσει τέτοιες αντιδράσεις πολύ εύκολα.
Το πολιτικό αυτό σύστημα δεν έχασε το κύρος του από την συμπεριφορά κανενός άλλου παρά των εκλεκτότερων μελλών του.


Ένα πολιτικό σύστημα που 38 χρόνια τώρα συγκαλύπτει τις βρωμιές του, διαβρώνει την κοινωνία, ψεύδεται, μηχανορραφεί, διαβάλλει και υποθάλπει πάμπολλους εγκληματίες στους κόλπους του απαξιώθηκε επειδή κάποιοι περίεργοι πέταγαν γιαούρτια;
Και ακόμα και τώρα, ακόμα και μετά από όλα αυτά, ένα πολιτικό σύστημα που αρνείται να κάνει σοβαρή αυτοκριτική και να διορθώσει τα κακώς κείμενά του.
Αλλά για την απαξίωση της πολιτικής... φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Το πολιτικό προσωπικό της χώρας όχι μόνο είναι αποκλειστικά υπεύθυνο για την απαξίωσή του αλλά ακόμα και στην ύστατη στιγμή, ακόμα και λίγο πριν της εκλογές στις οποίες φαινόταν ξεκάθαρα η περίπτωση οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής να αποκτήσουν κοινοβουλευτική παρουσία αδιαφόρησε, ή είδε το φαινόμενο σαν ευκαιρία.
Τα μεγαλοστελέχη των δύο πρώην μεγάλων κομμάτων ήξεραν πως είναι κόκκινο πανί για τους ψηφοφόρους τους και βαρίδι για τα κόμματά τους.
Αντί να πράξουν το καθήκον τους απέναντι στην κοινωνία αποσυρόμενοι ώστε να αναδειχτούν νέοι λιγότερο φθαρμένοι πολιτικοί επέμειναν να διεκδικούν την επανεκλογή τους, ακόμα και εκείνοι που ήξεραν πως δεν έχουν πια καμία ελπίδα.
Οι δε ακροβατικές μεταπηδήσεις στελεχών απ το ένα κόμμα στο άλλο προκαλούσαν γέλιο αλλά και οργή ταυτόχρονα.
Μπορεί να κουβαλάγανε μαζί τους μερικά πρόβατα ψηφοφόρους αλλά τελικά έχουν την εντύπωση πως συνέβαλλαν στην βελτίωση της εικόνας των πρώην και νυν κομμάτων τους;
Ο ΣΥΡΙΖΑ τους φταίει για την απαξίωση των ιδίων και των υιοθετημένων "οικογενειών" τους;

Θέλει πολύ μυαλό να καταλάβει κάποιος πως όλα αυτά σε συνδυασμό με την σφοδρότατη αντιαριστερή και ρατσιστική προπαγάνδα στην οποία επιδόθηκαν κόμματα και ΜΜΕ έσπρωξε πολύ κόσμο στους Ελληναράδες των ΑΝΕΛ και τους φασίστες της Χρυσής Αυγής;
Τι περίμεναν δηλαδή;
Πως οι ψηφοφόροι της ευρύτερης δεξιάς θα επέστρεφαν στην ΝΔ του Καραμανλή, του Παπαθανασίου, του Πολύδωρα και των τόσων στελεχών της κυβέρνησής Καραμανλή που παραμένουν στο κόμμα αυτό;
Περίμεναν να τους επιβραβεύσει ο λαός για το άριστο έργο τους μήπως;
Ή μήπως πως οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ θα επέστρεφαν στο ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου, του ΓΑΠ, του Μπεγλίτη και τόσων άλλων;
Έψαχναν για μαλάκες;

Και σήμερα έχουμε σύστημα όπου για μια ακόμη φορά η Νέα Δημοκρατία κυβερνάει με την αμέριστη συνδρομή του ΠΑΣΟΚ και της συνισταμένης του που λέγεται ΔΗΜΑΡ.
Μία νέα Νέα Δημοκρατία που ποτέ δεν παραδέχτηκε ανοιχτά τον ρόλο της στην σημερινή κρίση ούτε απομάκρυνε στελέχη που έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην πορεία της χώρας τα τελευταία χρόνια, παρά μόνο κάποια καμένα χαρτιά που ούτως ή άλλως δεν ήθελαν πλέον να συνεχίσουν να ασχολούνται με την πολιτική και που βολεύτηκαν σε άλλες θέσεις.
Ένα ΠΑΣΟΚ ίδιο και απαράλλακτο, απλά κουτσουρεμένο μετά την εκλογική συντριβή του.
Και μια ΔΗΜΑΡ που γεννήθηκε ακριβώς από αυτή την συντριβή.
Κανένα από τα κόμματα που μετέχουν στην κυβέρνηση δεν έκανε το απλούστερο, το ελάχιστο που θα μπορούσε, ίσως, να περισώσει την αξιοπιστία των κομμάτων τους.
Ούτε και σήμερα κανένα από τα κόμματα αυτά δεν συζητάει σοβαρά την ρήξη με το παρελθόν, διερεύνηση των ευθυνών της σημερινής κρίσης και τον καταμερισμό ευθυνών.
Και φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ που κάποιοι ονειρεύονται Παπανδρέου, Καραμανλή, Βενιζέλο και άλλους από γιαουρτωμένος έως και στην κρεμάλα;
Όχι μόνο δεν έδειξαν διάθεση να ασχοληθούν σοβαρά με την αυτοκριτική, που όφειλαν από την πρώτη στιγμή να κάνουν, αλλά συνεχίζουν ακάθεκτοι τις ίδιες πρακτικές.
Φίλοι γενικοί γραμματείς υπουργείων, συγγενείς υπάλληλοι στην βουλή, φίλοι δημοισιογράφοι στην ΕΡΤ, πολιτευτές σε θέσεις κλειδιά σε ΔΕΚΟ και άλλους οργανισμούς του δημοσίου, ασυλία των βουλευτών με καταθέσεις στο εξωτερικό, διαπλοκή με επιχειρηματίες και ΜΜΕ.
Παρά την σιγή ασυρμάτου των ΜΜΕ ο κόσμος στο διαδίκτυο και τις γειτονιές τους ξεφωνίζει αλλά αυτοί τον χαβά τους.
Αλλά φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ για την απαξίωση του πολιτικού συστήματος!

Τι λείπει από το παραμύθι εκτός από τον δράκο;
Λείπει η αντιαριστερή προπαγάνδα της ΝΔ κυρίως αλλά και των υπολοίπων κομμάτων που οδήγησε σε μία κοινωνία διχασμένη, όπου έχουν αναβιώσει τα εμφυλιοπολεμικά συνθήματα, όπου από την μία κάποιοι μιλάνε για γκουαντάναμο και ξερονήσια και οι άλλοι απαντάνε για την πηγάδα του Μελιγαλά.
Όταν πείθεις το κοινό σου πως η αριστερά γενικότερα, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ είναι επικίνδυνοι Σταλινικοί που θα του πάρουν τα σπίτια και θα καταλύσουν την δημοκρατία γιατί να σου κάνει εντύπωση πως θα πάει λίγο πιο κοντά σε αυτούς που του υπόσχονται πως θα πλακώσουν στο ξύλο τον κάθε αριστερό;
Όταν ο Κασιδιάρης πλάκωσε στις μπουνιές την Κανέλλη αφού έριξε νερό στο πρόσωπο της Δούρρου η ΧΑ ανέβηκε σε ποσοστά και πολλοί επικρότησαν την κίνηση αυτή.
Μήπως γιατί πολλοί είχαν πειστεί πως η αριστερά είναι το υπέρτατο κακό;
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι υπεύθυνος και γι αυτό;

Όταν πείθεις το κοινό σου πως οι μετανάστες είναι όλοι τέρατα με αιχμηρά δόντια και γαμψά νύχια που τρέφονται με παρθένες Ελληνοπούλες γιατί σου κάνει εντύπωση όταν κάποιοι ζητήσουν προστασία σε εκείνους που υπόσχονται (και το κάνουν στην πράξη) να τους σφάξουν;
Σου κάνει μετά εντύπωση πως η εικόνα των βουλευτών της ΧΑ να αναποδογυρίζουν πάγκους ΝΟΜΙΜΩΝ αλλοδαπών μικροπωλητών όχι μόνο δεν κοστίζει στην ΧΑ αλλά ανεβάζει τα ποσοστά της;

Όταν επιπλέον οδηγείς έναν ολόκληρο λαό στην εξαθλίωση, όταν ένας ολόκληρος λαός γίνεται περίγελος της διεθνούς κοινότητας από τις ενέργειές σου, τι περιμένεις;
Περιμένεις νηφαλιότητα και περίσκεψη;
Από τον λαό του οποίου την παιδεία συστηματικά υποβαθμίζεις περιμένεις να αντιδράσει πολιτισμένα;
Η κατάργηση από φέτος του μαθήματος της πολιτικής οικονομίας ποιόν σκοπό εξυπηρετεί;
Ποιούς μελλοντικούς ψηφοφόρους προετοιμάζεις;

Και φυσικά έχει τις ευθύνες του ο ΣΥΡΙΖΑ που φάνηκε ανίκανος να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να γίνει εύκολος στόχος για κριτική.
Με ένα οικονομικό πρόγραμμα που έφτιαξε την τελευταία στιγμή και που ούτε καν σε αυτό τα στελέχη του δεν φαινόταν να συμφωνούν περίμενε να κάνει κάτι καλύτερο;
Ο ΣΥΡΙΖΑ που ακόμα και σήμερα δεν έχει καταφέρει να έχει μία σταθερή ενιαία γραμμή και που παραμένει κολλημένος στην "αντιμνημονιακή" ρητορική με την οποία κατάφερε να χάσει τρεις εκλογικές αναμετρήσεις (αν υπολογίσεις και τις αυτοδιοικητικές εκλογές).
Για να μην πω για την άλλη μπαρούφα, το λευκό του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ στην καταδίκη των πρακτικών της Χρυσής Αυγής.

Αλλά ο γιατρός αποφάνθηκε, φταίει η αριστερά.
Η "βία" της αριστεράς, των μαζικών διεκδικήσεων σε δρόμους και πλατείες εξισώνεται με την βία των ταγμάτων ασφαλείας που πυρπολούν μετανάστες και αναποδυγυρίζουν παγκους.
Το κάλεσμα για δυναμικές κινητοποιήσεις κατά των νέων μέτρων που έρχονται εξισώνεται με το κάλεσμα για ακόνισμα της ξιφολόγχης στο πεζοδρόμιο.

Και από την μία καταδικάζουν τις ενέργειες της Χρυσής Αυγής, από την άλλη κλείνουν το μάτι τους σε όλα αυτά που την θρέφουν με την αντιαριστερή και ρατσιστική στα όρια της υστερίας ρητορική τους.

Παίζουν με την φωτιά και το ξέρουν.
Μπορεί με όλα αυτά να κρατηθούν λίγο ακόμα στην εξουσία.
Μπορεί η αντιαριστερή ρητορική να βοηθήσει να κρατηθεί αυτή η κυβέρνηση για λίγο ακόμα, μπορεί ακόμα και η στοχοποίηση των λαϊκών κινητοποιήσεων να συμβάλλει στην προσωρινή ηρεμία.
Θα βοηθήσει σίγουρα και η καταστολή από την νέα, πιο καλά εξοπλισμένη αστυνομία που ονειρεύεται ο Δένδιας.
Θυμήσου πριν ένα χρόνο την εικόνα της καταστολής τότε και προσπάθησε να φανταστείς μία νέα, πιο "καλά" εξοπλισμένη αστυνομία σε συνδυασμό με την νέα ρητορική τι μορφή θα έχει.
Μπορεί ο σαματάς της σύγκρουσης νεοναζί με αντιφασίστες να καλύψει για λίγο τον θόρυβο αυτών που μας ετοιμάζει αυτή η νέα κυβέρνηση.
Μπορεί ακόμα και ο μπαμπούλας των νεοναζί να προκαλέσει μία αντανακλαστική συσπείρωση στην τάχα μου κεντροδεξιά.

Όμως η φασιστικοποίηση της κοινωνίας και το προμοτάρισμα των νεοναζί είναι επικίνδυνο παιχνίδι.
Η άνοδος των ναζί του Μιχαλολιάκου δεν είναι παιχνιδάκι και κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος πως θα μπορέσει να την ελέγξει.

Και τα απαξιωμένα "σοβαρά" κόμματα που μοιράζονται στην εξουσία αποδεικνύουν για άλλη μία φορά ποιές είναι οι προτεραιότητές τους.
Προκειμένου να παραμείνουν στην εξουσία δεν τους ενδιαφέρει ο κίνδυνος και το κακό που κάνουν στην κοινωνία της οποίας ηγούνται.
Μπροστά στην κουτάλα δεν υπάρχει κανείς φραγμός.
Καμία μέθοδος δεν είναι πολύ επικίνδυνη ή ανήθικη.
Κανένα ψέμα πολύ μεγάλο ή πολύ ευτελές.
Καμία ιδεολογία πολύ αποκρουστική και κανένας χρήσιμος "φίλος" πολύ επικίνδυνος.

Θα συνεργαζόταν και με τον διάολο ακόμα.

Αλλά για την απαξίωση της πολιτικής (και τις συνέπειες αυτής) είπαμε, φταίει η αριστερά.
Και ο παππούς πεθαίνει...


Υγ. Λίγες ημέρες αφού έγραψα αυτό το κείμενο "έσκασε" η είδηση του διορισμού της Τάνιας Ιακωβίδου ως ειδικής συμβούλου στο υπουργείο δικαιοσύνης.
Βάλε και τον διορισμό του Λιάτσου στην ΕΡΤ και καταλαβαίνεις πως δεν χρειάζεται καμία βοήθεια αυτό το πολιτικό σύστημα για να απαξιωθεί στα μάτια του κόσμου.

Διάβασε επίσης:

Ένοχοι!
Καθήκον και φιλοδοξίες
Αλλάζουμε;
Πατριωτικό καθήκον...
Καθήκον και φιλοδοξίες
Χούντα 2.0 beta version
Αν όλα πάνε καλά...
Ας μάθουμε από τα σφάλματά μας
It's the democracy stupid! 
“Μαζί Χρυσαυγιτέψαμε”
Κύριε Αντώνη, από δω η Τάνια (Ιακωβίδου)...