Συμβαίνει και στις εντατικές

Τελικά σωθήκαμε;
Αν και οι γνώσεις μου στα οικονομικά είναι λειψές θα προσπαθήσω να συμπυκνώσω όσα έχω καταλάβει από τα δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών.

Η συμφωνία του eurogroup της 27/11/2012 φαίνεται να έχει πολλά θετικά.
Υπάρχουν σοβαρές απόψεις που λένε πως δεν είναι τελική λύση αλλά φαίνεται να υπάρχει μία γενικότερη αντίληψη πως αποτελεί ανάσα.
Άλλη μία προσωρινή λύση αν κρίνουμε από τις μέχρι τώρα ανάσες που δεν ήταν λίγες.

Βασικότερο επιχείρημα των αισιόδοξων είναι πως μετά τις Γερμανικές εκλογές (σε 10 μήνες δηλαδή) θα υπάρξει μία ακόμα, συνολικότερη λύση, που θα περιλαμβάνει και γενναίο κούρεμα.

Οι απαισιόδοξοι από την άλλη βρίσκουν τα προαπαιτούμενα πολύ ομιχλώδη.
Από την μία το άμεσο χρονικά έμμεσο τεχνικά κούρεμα που ονομάσανε επαναγορά ομολόγων.
Χωρίς αυτό φαίνεται πως το ΔΝΤ επισήμως δεν μπορεί να συμμετάσχει σε οποιοδήποτε σχέδιο, γι αυτό και απ ότι διαβάζω αυτό θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί στο πρώτο 15νθήμερο του Δεκεμβρίου.
Όλα αυτά χωρίς να αναφέρεται πουθενά το που θα βρει το πτωχευμένο Ελληνικό κράτος τα λεφτά για να κάνει αυτή την επαναγορά/κούρεμα, πόσα θα είναι αυτά και τελικά σε πόση μείωση χρέους θα αντιστοιχεί αυτό.


Έχει και άλλα το πρόγραμμα, μείωση επιτοκίων, αναβολή πληρωμών και άλλα που νομίζω πρέπει να αφήσω σε άλλους να αναλύσουν.

Αυτό που εγώ καταλαβαίνω είναι κάτι που εδώ και καιρό διαβάζω σε διάφορες μορφές.
Το Ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο.
Ακόμα και με τα τελευταία μέτρα, ακόμα και οι υποστηρικτές της κυβέρνησης και του προγράμματος κανείς δεν ισχυρίζεται σοβαρά πως αυτό γίνεται βιώσιμο μακροπρόθεσμα.
Και χωρίς γενναίο κούρεμα (που δεν φαίνεται να είναι η αυτή η επαναγορά) δεν πρόκειται να γίνει.
Το ΔΝΤ έχει υποχρέωση από το καταστατικό του να μην δανείζει εκτός και αν υπάρχει ένα σχέδιο που να καθιστά διαχειρίσιμη την κατάσταση σύμφωνα με εκθέσεις που κατά καιρούς εκδίδει το ίδιο.
Τέτοια έκθεση έχουμε καιρό να δούμε και φαίνεται να πηγαίνει από αναβολή σε αναβολή, περιμένοντας τις εξελίξεις που θα επέτρεπαν την έκδοση μίας ευνοϊκής έκθεσης αφού οτιδήποτε άλλο θα σήμαινε αποχώρηση του ΔΝΤ από ένα τέτοιο πρόγραμμα.
Σε αυτό όσο καλές προθέσεις και να έχει η Λαγκάρντ δεν μπορεί να υποχωρήσει.
Από την άλλη το μεγάλο πορτοφόλι στην εξίσωση είναι η Γερμανία η οποία υπό την ηγεσία Μέρκελ-Σόιμπλε δεν φαίνεται πρόθυμη να υποχωρήσει στις δικές της απαιτήσεις εν όψη εκλογών.
Ξέρουν πως το πρόγραμμα που προτείνουν δεν είναι βιώσιμο αλλά προτιμούν να αφήσουν το θέμα για αργότερα (ίσως και σε μια άλλη κυβέρνηση) κρατώντας την Ελλάδα στην εντατική μέχρι τότε με ημίμετρα.
Ο μόνος τρόπος να συνεχίσει να συμμετέχει στο πρόγραμμα το ΔΝΤ επομένως είναι να θεωρήσει το πρόγραμμα μεσοπρόθεσμα βιώσιμο μετά από μία επιτυχημένη επαναγορά χρέους άμεσα.
"Επιτυχημένη" σύμφωνα με κριτήρια του ΔΝΤ που όμως ακόμα δεν έχουμε μάθει ποιά είναι αυτά.
Και όλα αυτά αν έχω καταλάβει σωστά για να πάρουμε σε δόσεις την καθυστερημένη δόση που έπρεπε να έχει έρθει από το καλοκαίρι, ίσως και κάτι παραπάνω στην Άνοιξη.


Ακόμα κι έτσι πάντως η τελική λύση μετατίθεται αρκετά μακριά στο μέλλον και επαφίεται στις τεχνικές αναλύσεις του άκαμπτου ΔΝΤ και στην (καθόλου βέβαια) καλή διάθεση μιας μελλοντικής Γερμανικής κυβέρνησης.
Το ποιά θα είναι αυτή η κυβέρνηση θα το μάθουμε σε 10 μήνες και τις πραγματικές της διαθέσεις θα τις μάθουμε λίγο αργότερα.

Με άλλα λόγια ο τελευταίος θρίαμβος της κυβέρνησης είναι όσο θριαμβευτική είναι η κάθε αναβολή θανάτου ενός ασθενούς στην μονάδα εντατικής θεραπείας.
Χαίρεσαι που συνέβη κάτω από τις συγκεκριμένες συνθήκες αλλά δεν καλείς και τους συγγενείς να κάνεις πάρτι.
Και λαμβάνεις σοβαρά υπ' όψη σου πως κάθε κρίση φέρνει το αναπόφευκτο πιο κοντά.

Συμβαίνει και στις εντατικές.
Χαίρεται ο γιατρός, μερικές φορές κομπάζει κιόλας με πόση μαεστρία ανέταξε την τελευταία ανακοπή του ασθενούς, ξέρει όμως πως αυτή έχει φέρει τον ασθενή του ένα βήμα κοντύτερα στον θάνατο.
Ο σωστός γιατρός θα προβληματιστεί τι έπρεπε να κάνει διαφορετικά μεσομακροπρόθεσμα ώστε να αποφύγει την τελευταία κρίση και να βοηθήσει τον άρρωστο.
Ο αλαζών ημιμαθής (ή κουτοπόνηρος) θα κομπάζει για τις ικανότητές του στην αντιμετώπιση της κρίσης που ο ίδιος δεν κατάφερε να αποφύγει.
Ο ασθενής πάντως εξακολουθεί να βρίσκεται στην εντατική.
Υπάρχει βέβαια και ο άλλος, ο κυνικός ίσως, όμως ταυτόχρονα καλύτερος και πιο έμπειρος.
Εκείνος που ξέρει πότε το παιχνίδι είναι οριστικά χαμένο.
Εκείνος που θα σταματήσει τις προσπάθειες ανάνηψης και θα αρχίσει να γράφει το πιστοποιητικό θανάτου.

Και το ερώτημα είναι ποιόν "γιατρό" να ρωτήσεις όταν όλοι όσοι έχουν περάσει σε έχουν κοροϊδέψει συστηματικά;

Διάβασε επίσης:

Europe’s Plan C for Greece Is No Better Than Plans A or B (Bloomberg)
Greece bailout funds dependent on debt buyback - IMF (BBC News)

Αισιόδοξος ο ΥΠΟΙΚ για την επαναγορά των ομολόγων (Ναυτεμπορική)
Συμβιβασμός με την Κρίση Redux (*) (Βαρουφάκης)
Η ακτινογραφία της συμφωνίας του Eurogroup (Το Βήμα)
DW- Λαγκάρντ:«H επαναγορά ομολόγων θα κρίνει εκταμίευση της δόσης» (Newsbomb αναδημοσίευση)
Συμφωνία Eurogroup: 7 ερωτήματα ζητούν απαντήσεις (Real.gr)
Ο καθηγητής Κ. Λαπαβίτσας για τις αποφάσεις του Eurogroup (Real FM)
Ο Πέτρος Δούκας για τις αποφάσεις του Eurogroup (Real FM)
Η αμφίβολη χρησιμότητα της επαναγοράς χρέουw (ysterografa.gr)
Greek deal frays as IMF threatens walk-out on debt buy-back impasse (The Telegraph)
Germany backs Greek bailout; IMF balks (United Press International)
The Greek Debt Buyback 'Boondoggle' - Questions Answered (Zerohedge)
Greek deal frays as IMF threatens walk-out on debt buy-back impasse (The Telegraph)