Είναι κάτι που δίνει την ελπίδα πως τα πράγματα μπορεί και να αλλάξουν προς το καλό, αν και θα χρειαστεί και χρόνος και πολλή δουλειά.
Όμως παρατηρώ επίσης μια προσπάθεια αυτές οι κινητοποιήσεις να πάρουν έντονο αριστερό, αντιεξουσιαστικό χρώμα.
Στην Ισπανία, η κινητοποίηση ξεκίνησε σαν ακομμάτιστη διαμαρτυρία, έξω από κόμματα, μακρυά από συνδικαλιστές, ανοιχτή σε όλους.
Το ίδιο υποτίθεται και εδώ.
Οι συγκεντρώσεις αυτές δεν ανήκουν στους αριστερούς, όσο δεν ανήκουν στους δεξιούς.
Δεν ανήκουν στους Ελληναράδες, όσο δεν ανήκουν και στους διεθνιστές.
Χωρίς κομματικά σύμβολα, χωρίς κομματικό καπέλωμα.
Σταματήστε λοιπόν κάποιοι να τρώγεστε για καβγά...
Μην κολλάτε που κάποιος θέλει να τραγουδήσει τον εθνικό ύμνο, το πολύ να βρει άλλους τρεις.
Είμαστε χιλιάδες εκεί, δεν θα ακουστεί καν, θα καταλάβει ή θα βαρεθεί και θα σταματήσει μόνος του.
Μην κολλάτε με την Ελληνική σημαία, δεν σημαίνει πως κάποιος που την έχει ριχτά στην πλάτη του είναι φασίστας.
Ο πατριωτισμός δεν ταυτίζεται με τον φασισμό, όπως ο διεθνισμός δεν ταυτίζεται με τον κομμουνισμό!
Μην πάτε να λοιδωρήσετε τους "μπάτσους", συζητήστε μαζί τους.
Είναι δυνατόν ρε φίλε να προσπαθείς να τον πείσεις πως καλά κάνεις και τον φωνάζεις γουρούνι και δολοφόνο;
Και αυτοί έχουν προβλήματα, ίσως μάλιστα κάποιοι δίπλα σας να είναι αστυνομικοί εκτός υπηρεσίας.
Δεν είναι εχθροί σας, πιόνια είναι στο παιχνίδι της εξουσίας. Όχι όλοι τουλάχιστον!
Μην ξεχνάτε πως στην Αίγυπτο ο στρατός αρνήθηκε να χτυπήσει τους διαδηλωτές, και ήταν αυτός που προκάλεσε την πτώση του Μουμπάρακ.
Στη Λιβύη το ίδιο, ολόκληρες μονάδες στρατού παρατάχθηκαν με τους εξεγερμένους της Βεγγάζης.
Πήγες εκεί για να διαδηλώσεις για την αληθινή δημοκρατία, ελπίζω, και όχι για τα δευτερεύοντα όπως το ΔΝΤ, το μνημόνιο και το αν θα πουληθεί ο ΟΤΕ.
Ναι, δευτερεύοντα είναι μπροστά στην ανάγκη για δημοκρατία.
Δημοκρατία λοιπόν σημαίνει να μπορείς να ακούσεις αυτόν με τον οποίο διαφωνείς με ανοιχτό μυαλό, χωρίς διαχωριστικές ταμπέλες.
Δεν είναι να βγαίνεις και να φωνάζεις γαμώ τη ΔΑΠ... τότε να χωριστεί η πλατεία, μερικοί να φωνάζουν γαμώ τη ΔΑΠ, άλλοι την ΠΑΣΠ, άλλοι την ΚΝΕ και πάει λέγοντας.
Γιατί όχι και τον ΠΑΟ, τον Ολυμπιακό και τον Πειραιά;
Τότε πόσοι θα μείνουν στην πλατεία;
Δηλαδή, αν ο χρυσαυγίτης βάλει στο τραπέζι την απλή αναλογική γιατί θέλει τον Μιχαλολιάκο βουλευτή, εσύ θα αρνηθείς μόνο και μόνο επειδή το ζήτησε ο φασίστας;
Αν ζητήσει το λόγο ένας αστυνομικός, ένας στρατιωτικός, ένας παπάς θα τον ακούσεις ή θα έχεις ήδη αποφασίσει να τον γιουχάρεις;
Δεν θα υπήρχε καλύτερος συμβολισμός, μεγαλύτερη κατάκτηση από το να κυκλοφορήσουν φωτογραφίες με κάποιον αστυνομικό να μιλάει με ίσους όρους στη συνέλευση.
Αν πρόκειται να γίνει κάτι στο σύνταγμα, στο λευκό πύργο και αλλού θα γίνει επειδή οι άνθρωποι που είναι εκεί βλέπουν την ανάγκη να συνεργαστούν για κάτι μεγαλύτερο από τα προσωπικά τους ιδεολογικά μετερίζια.
Αν συνεχιστεί όμως η προσπάθεια κάποιων να χρωματιστεί αυτό το φαινόμενο, θα μείνουν οι χρωματιστοί μόνο, και δεν θα καταφέρουν τίποτε!
Συγκρατηθείτε λοιπόν, ξεκολλήστε, βγείτε από τα χαρακώματά σας και δώστε σε αυτό τον κόσμο που έχει πάρει τους δρόμους την ευκαιρία που του αξίζει.
Ακούστε τους!
Υγ Θέλω να πιστεύω πως αυτά είναι λεπτομέρειες. Το κίνημα που διαμορφώνεται είναι πολύ πιο σημαντικό από τις μικρότητες των κολλημένων και χρειάζεται τη συμμετοχή μας. Εγώ θα είμαι εκεί και σήμερα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου