Concorde... περασμένα μεγαλεία

Έβλεπα πρόσφατα μια εκπομπή για το θρυλικό Concorde.
Ένα αεροσκάφος σύμβολο της ικανότητας του ανθρώπου να προοδεύει με τη βοήθεια της τεχνολογίας.
Ένα πολιτικό αεροπλάνο που πρωτοπέταξε το 1969 ως πρωτότυπο, και αποσύρθηκε το 2003.
Πέρα από ένα αμφιλεγόμενο οικονομικά πρόγραμμα το Concorde αποτελεί και ένα σύμβολο μιας εποχής που πέρασε.
Ένα αεροπλάνο που 40 χρόνια πριν πέταγε ψηλότερα και ταχύτερα απ' ότι έχει να επιδείξει η σημερινή τεχνολογία. 40 χρόνια μετά αντικαταστάθηκε από το φορτηγό των αιθέρων, το Α380, ένα αεροπλάνο που μπορεί να κουβαλήσει 500 ανθρώπους και που θεωρητικά είναι πολύ πιο βιώσιμο οικονομικά για τους ιδιοκτήτες τους.

Κανένας λογοθεραπευτής...;

Αυτή τη φορά δεν έχω άποψη, απορία έχω...
Δεν υπάρχει ρε παιδιά κανένας λογοθεραπευτής να μας πει αυτός ο άνθρωπος, γιατί μιλάει έτσι;

Να είναι τα, δύσκολα βέβαια, χρόνια που πέρασε στο εξωτερικό;
Όμως στην προφορά δεν τα πάει τόσο άσχημα, στον τονισμό έχει ενα θέμα και μερικές φορές μπερδεύει τις λέξεις, αλλά από προφορά, καλά τα πάει.

Είναι μικροισχαιμικά απανωτά εγκεφαλικά;
Ξεχνάει βέβαια και δεν μπορεί να ολοκληρώσει μια φράση αν δεν τη διαβάζει αλλά νέος άνθρωπος είναι, δεν πίνει δεν καπνίζει, γυμνάζεται, δεν μπορεί να είναι αυτό.

Να 'ναι απλά ηλίθιος;

Παπαρολογίες...

Η έκρηξη στο υπουργείο προστασίας του πολίτη με ένα νεκρό είναι σίγουρα σημαντικό θέμα.
Εξαιρετικά σημαντικό.
Ειδικά λοιπόν, σε ένα τέτοιο θέμα χρειάζεται σοβαρότητα και ψυχραιμία στην ενημέρωση των πολιτών.
Όπως όμως και σε όλα τα ανάλογα θέματα που σκάνε τα κανάλια νοιώθουν την ανάγκη να αναφερθούν όσο πιο εκτενώς μπορούν όσο γρηγορότερα μπορούν.
Δεν είναι καινούριο το θέαμα, το ίδιο συμβαίνει σε κάθε σημαντική είδηση σε ώρα μεγάλης ακροαματικότητας.

Λειτούργημα...

Τελευταία μέσω blogs κυρίως έχουν αυξηθεί οι καταγγελείες για αδιαφορία ή λάθη ιατρών.
Η ιατρική είναι "λειτούργημα", αλλά κάθε φορά που ένας μή ιατρός ξεστομίζει αυτή τη λέξη θα μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι.

Η δουλειά του γιατρού είναι να εξετάσει με σοβαρότητα και προσοχή τον ασθενή.
Δεν είναι όμως να τον θέσει σε κίνδυνο λαθεμένης διάγνωσης με το να βιάζεται επειδή το σύστημα έχει φροντίσει να περιμένουν άλλοι 10 έξω από την πόρτα του φωνάζοντας!
Τότε επικαλούνται κάποιοι το λειτούργημα!

Δουλειά του είναι να γράψει τις κατάλληλες εξετάσεις για τον ασθενή.
Δεν είναι δουλειά του να παρακαλάει το μικροβιολογικό να του δώσει τις απαντήσεις και δεν είναι δουλειά του να τρέχει από όροφο σε όροφο να μαζεύει αποτελέσματα!
Η δουλειά του τελειώνει σε αυτό το ζήτημα όταν γράψει το παραπεμπτικό.
Τότε επικαλούνται κάποιοι το λειτούργημα!

Η εκκωφαντική γραφή ενός πατέρα στο δρόμο για τη φυλακή...

Προς τον κ. Υπουργό Δικαιοσύνης, διαφάνειας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων




Φέρες 10 Ιουνίου 2010



Κύριε Υπουργέ,

Ονομάζομαι Γιώργος Αποστολόπουλος και ζω, σήμερα, στον Έβρο.

Υποκρισία...

Όπως τα έλεγα εδώ πριν από δύο μήνες...
Η βουλή των εφήβων ολοκλήρωσε την επιλογή των μαθητών που θα την απαρτήσουν.
Με δημοκρατικές και αδιάβλητες διαδικασίες, όπως η βαθμολόγηση γραπτών και η κλήρωση, θα έχουμε ακόμα μια χρονιά το καμάρι να δούμε τα βλαστάρια μας να επιχειρηματολογούν από τα δοξασμένα έδρανα του λίκνου της δημοκρατίας.

Ακολουθεί το κείμενο της ανακοίνωσης τύπου για να γελάσετε ή να κλάψετε...

"Αθήνα, 14 Ιουνίου 2010
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η επιλογή των εφήβων βουλευτών

Καθρέπτης της κοινωνίας...

Τα ΜΜΕ είναι κατά κάποιο τρόπο όπως οι πολιτικοί... Καθρέπτης της κοινωνίας την οποία υπηρετούν.
Οφείλουν να συμβαδίζουν και να αντανακλούν την ποιότητα ή την ευτέλεια της κοινωνίας στην οποία απευθύνονται.
Αν κάποιος προσπαθήσει να ξεφύγει από αυτό τον κανόνα, είτε προσφέροντας κάτι ποιοτικότερο, είτε κάτι πιο ευτελές, η κοινωνία των απορρίπτει.
Το δίκτυο φαίνεται ότι θα μπορούσε να ξεφύγει από αυτό τον κανόνα, αφού δίνει την επιλογή σε κάθε ένα να διαλέξει ανάμεσα σε κυριολεκτικά εκατομμύρια σελίδες, blogs, και portals τη δική του ενημέρωση και άρα μπορεί να παρέχει υπηρεσίες πιο στοχευμένες.
Όμως τελικά και αυτό είναι καθρέπτης της κοινωνίας στην οποία απευθύνεται.
Ο μέσος χρήστης τελικά δεν έχει διάθεση να ψάξει περισσότερο, να βρει αυτό που του ταιριάζει, αλλά ακολουθεί το κοπάδι.

Από μικρό κι από τρελό...

Η Χαρά Νικοπούλου είναι για όσους δεν ξέρουν μια δασκάλα, κόρη ανώτατου δικαστικού που επέλεξε να διδάσκει στο δημοτικό σχολείο στο Μικρό Δέρειο του Έβρου.
Είναι ένα μικρό χωριό μεταξύ των βουλγαρικών συνόρων και του ποταμού Έβρου, στο στενότερο ίσως κομμάτι της Ελλάδας μεταξύ Τουρκίας και Βουλγαρίας.
Στο φυλάκιο αυτού του χωριού έτυχε να πάω σαν φαντάρος.
Είναι ένα μέρος που δεν έχει τίποτε, στη μέση του πουθενά, ένα μικρό χωριό που κανονικά κανείς δε θα πήγαινε οικειοθελώς.
Η δράση της εκεί, η στάση της είναι αν σίγουρα αμφιλεγόμενη.
Από τη μια μεριά κάποιοι την έχουν κατηγορήσει ότι ασκεί εξωτερική πολιτική, άλλοι την κατηγορούν για εθνικισμό.
Πιστεύω προσωπικά ότι πρόκειται για μια γνήσια πατριώτισσα δασκάλα που βρέθηκε στη θέση να πρέπει να λειτουργήσει σε ένα απόλυτα εχθρικό περιβάλλον.
Και εκεί, κατά τη γνώμη μου είναι το περίεργο.
Πως μπορεί η Ελληνική παιδεία, η ελληνική γλώσσα, η ελληνική ιστορία να βρίσκουν εχθρικό περιβάλλον σε ελληνικό έδαφος;
Ακόμα και αν πρόκειται για μια ακραία εθνικίστρια, πως είναι δυνατόν να την προπηλακίσουν σε ελληνικό έδαφος;
Ποια είναι τελικά αυτή η γυναίκα;
Ποια είναι τα κίνητρά της;
Ποιοι είναι οι αντίπαλοί της;
Τέλος, ποιος είναι ο ρόλος τελικά του υπουργείου (πρώην εθνικής) παιδείας και της περίφημης κυρίας Δραγώνα;
Αυτά όλα έλλειψη άλλων αναλαμβάνει να μας απαντήσει ο Χαρδαβέλας στην εκπομπή του σήμερα, παρέα με τον Βαλιανάτο και τον Άδωνη.
Το θέμα της εκπομπής είναι σημαντικό και πολύπλοκο.
Σύγκρουση μεταξύ εθνικισμού, ολοκληρωτισμού, δημοκρατίας, πατριωτισμού...
Και όμως, το θέμα αυτό, ο μόνος από τα μεγάλα μέσα που το αγγίζει είναι εκείνος που ψάχνει εξωγήινους, πόλτεργκαιστ, ουράνιο και θαάυματα της Παναγίας.
Οι "σοβαροί" τύπου Θεοδωράκη, Κούλογλου, Παπαχελά και Τσίμα, ασχολούνται με τα ανώδυνα.
Θέματα όπως η Τωρινή κατάσταση της Κούνεβα χωρίς φυσικά ένα έστω ίχνος έρευνας σχετικά με τους δράστες, ή έστω που βρίσκονται οι έρευνες της αστυνομίας.
Θέματα όπως οι μάγκες του περάματος, χωρίς αναφορά στα ναρκωτικά ή τη φτώχεια εκεί, όπως ο ρόλος της ΣΙΑ στα πραξικοπήματα στην λατινική Αμερική, αλλά ποτέ για το ρόλο τους στην Ελλάδα.
Η λίστα των ανδραγαθημάτων των "σοβαρών" δημοσιογράφων που ασχολούνται με "σοβαρά" αλλά ανώδυνα θέματα δεν έχει τελειωμό.
Δεν χρειάζονται επιχειρήματα για αυτό, όλοι το ξέρουν και κυρίως οι ίδιοι.
Από την άλλη, ο ευτελισμός του δημοσιογράφου ghostbuster της Ελληνικής τηλεόρασης επίσης δε χρειάζεται επιχειρήματα.
Πως να βασιστείς στο ρεπορτάζ του πρώην "ρεπόρτερ" που τώρα ασχολείται με το τέλος του κόσμου του 2012, τα UFO, μέχρι και την αλήθεια πίσω από τη σειρά lost...;
Μήπως στο κύρος που του προσδίδουν καλεσμένοι όπως ο Βαλιανάτος και ο Άδωνης (κατά κόσμο μπουμπούκος);
Τελικά από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια;

Δρυός πεσούσης ...

Τελευταία παρακολουθούμε τις ψευτοεξεταστικές, γιαλαντζή δικαστικές επιτροπές των δήθεν ερευνητών της δικαιοσύνης βουλευτών να προσπαθούν τάχα μου να βρούν την αλήθεια του σκανδάλου του Βατοπαιδίου και της SIEMENS.
Κοινό χαρακτηριστικό των δύο ισχυροτέρων μονομάχων (για να μην ξαναπω κοκορομάχων) ΠΑΣΟΚ και ΝΔ,  είναι η απροθυμία τους να καλέσουν τους τέως αρχηγούς τους και πρωθυπουργούς της χώρας.
Όλα στο φως επαγγέλονται, αλλά όταν πρόκειται για πρώη αρχηγούς εκεί βρίσκονται πλείστες όσες δικαιολογίες γιατί δεν χρειάζεται η παρουσία τους.
Και όμως, πρόκειται για εξ΄ ίσου καμένα χαρτιά με τον Ρουσόπουλο και τον Τσοχατζόπουλο.
Ο αήμνηστος φυσικά δεν μπορεί να κληθεί απο τον τάφο, αλλά οι υπόλοιποι γιατί όχι;
Σημίτης, Μητσοτάκης και Κωστάκης αποτελούν καμμένα πολιτικά χαρτιά πλέον.
Καμμιά ουσιαστική πολιτική επιρροή δεν έχουν σε αυτό τον τόπο και το πολιτικό σύστημά του πια.
Άρα γιατί αυτή η σπουδή να μην κληθούν να λογοδοτήσουν;
Γιατί τέτοιο άγχος από τα μεγάλα κόμματα να μη μιλήσουν οι πρώην αρχηγοι αλλά νυν άχρηστοι;
Ο σεβασμός στους θεσμούς;
Έχουμε εμπειρία πόσο σέβονται τα κόμματα τους θεσμούς σε αυτή τη χώρα!
Η πίστη στα πρόσωπα και την αξία τους;
Ναι, καλά, οι σημερινοί αρχηγοί λίγο απέχουν από να ήταν θανάσιμοι εχθροί τους...
Μήπως, επειδή ως πρώη χειροκροτητές τους οι νυν αρχηγοί έχουν μερίδιο της ευθύνης;
Μήπως κυρίως επειδή ως πρώην ανώτατοι άρχοντες έχουν γνώση των γενόμενων σε αυτή τη χώρα και άρα και των ευθυνών των νυν;
Μήπως τελικά επειδή ως σύμβολα του πολιτικού συστήματος οι εκάστοτε πρωθυπουργοί πρέπει να μείνουν στο απυρόβλητο για την προστσία του ίδιου του συστήματος;
Μήπως επειδή οι πρώην είχαν σημαντικό ρόλο στην ανέλιξη των νυν και τώρα εισπράτουν τους τόκους τους;
Όλα αυτά είναι πιθανά.
Ας μην ψάχνουν όμως να μας πείσουν ότι σέβονται τα πρόσωπα.
Πρόκειται για ανθρώπους πολιτικά εξουδετερωμένους με πολλή σπουδή από αυτούς που σήμερα τους δίνουν θεσμικούς ρόλους προκειμένου να μην τους πιέσουν να μιλήσουν.
Τελικά, δρυός πεσούσης, τα κλαδάκια την υπερσπίζονται... για να μην αποκαλύψει τους λόγους της πτώσης της...

Δεν υπάρχει...

Ο συμμαθητής του Γιώργου (ο Σαμαράς), κατηγορεί την κόρη του Μητσοτάκη ότι "στηρίζει" το γιο του Παπανδρέου...
Μου θυμίζει τότε που ο Καραμανλής (κωστάκης) κύρηξε ανένδοτο αγώνα έναντι του φιλοαμερικανισμού του Παπανδρέου (γιωργάκη)...
Δεν υπάρχει!




http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=4578389
http://pulse.gr/skliri-apantisi-ntoras-ston-sa/news/212775/

Troll... όταν η τηλεόραση μιμείται το διαδίκτυο

Ορισμός του troll από το urban dictionary:

"One who posts a deliberately provocative message to a newsgroup or message board with the intention of causing maximum disruption and argument"

Το διαδίκτυο ως διαδραστικό μέσο αν και δεν στερείται της πανταχού παρούσας και τα πάντα πληρούσας ηλιθιότητας συχνά αποδεικνύεται σοφότερο της μονόδρομης εικονικής πραγματικότητας της τηλεόρασης.
Οι έμπειροι τουλάχιστον χρήστες του διαδικτύου ξέρουν να μην ταΐζουν τα τρόλ, που σημαίνει να μην μετέχουν σε συζητήσεις που ουσιαστικά σκοπό έχουν απλά να προκαλέσουν το θυμό των αναγνωστών, να προκαλέσουν την οργισμένη αντίδρασή τους και έτσι να αυξήσουν την κυκλοφορία στην εκάστοτε ιστοσελίδα.
Τα τρόλ, δηλαδή αυτοί που πυροδοτούν την συγκεκριμένη αντίδραση χαίρονται με την οργή που προκαλούν και μερικές φορές κερδίζουν ακόμα και χρήματα από εκείνους που τους βρίζουν.

Τα τρόλ όμως, προφανώς δεν ζουν μόνο στο διαδίκτυο.
Τελευταία βρίσκουν γόνιμο έδαφος στην ελληνική τηλεόραση και μπουκάρουν με όλο τους το θράσος στο σαλόνι μας κάθε μεσημέρι.
Καλυμμένα με τον μανδύα της αφέλειας, ντυμένα με ακριβά κουστούμια ή φορέματα, απευθύνονται στην συλλογική ανοησία που λέγεται τηλεθέαση για να γεμίσουν το μεσημέρι μας με σκουπίδια.
Είτε χειροκροτώντας κάποια πορνοστάρ, προσποιούμενα τα σοκαρισμένα, είτε θέτοντας τάχα μου σοβαρά ερωτήματα, κάνουν τη δουλειά τους βασιζόμενα στη βεβαιότητα ότι κάποιοι σοκαρισμένοι θα παρακολουθήσουν το σκουπίδι να σαπίζει.
Φυσικά δεν μπορεί ο καθένας να κάνει το Τρόλ.

Χρειάζεται να είσαι εκείνο το είδος του ανθρώπου που δεν τον ενδιαφέρει να τον βρίζουν προκειμένου να βγάλει χρήματα.
Να μη σε ενδιαφέρει αν προκαλείς, να μην νοιάζεσαι αν εκθέτεις τον καλεσμένο σου, να μη σε νοιάζει αν το προϊόν της δουλειάς σου κάτω από άλλες συνθήκες θα το χαρακτήριζες και εσύ σκουπίδι.
Μια πορνοστάρ της τηλεθέασης...
Κλείστε τους, αλλάξτε κανάλι, κάντε κάτι άλλο...

ΜΗΝ ΤΑΪΖΕΤΕ ΤΑ ΤΡΟΛ!!!

Γιαλαντζή δικαστήριο...

Σίγουρα η φωνή του ενός αγνώστου (η αφεντομουτσουνάρα μου) που μπορεί και να μην τη διαβάζει κανείς δεν έχει και καμμιά ιδιαίτερη σημασία, αλλά έτσι για να γουστάρω να το πω μια ακόμα φορά.
Εγώ τάλεγα... εδώ, εδώ, εδώ, και εδώ.
Τα έλεγα για τις εξεταστικές και πως δεν πρόκειται να βγει κανένα απολύτως συμπέρασμα.
Είτε γιατί δεν θέλουν και άρα θα αναλωθούν σε μεταξύ τους αντιπαραθέσεις εκεί μέσα, είτε γιατί και να ήθελαν δεν μπορούν.
Δεν μπορούν γιατί ούτε δικαστές δεν είναι, αλλά και γιατί τα αδικήματα έχουν παραγραφεί.
Σήμερα σε εκπομπή του MEGA, ήρθε η επιβεβαίωση.
Ο Πλεύρης ήταν επιτέλους σαφής όταν είπε πως ακόμα και αν βγάλουν κάποιο συμπέρασμα και το στείλουν στην δικαιοσύνη, εκείνη θα τους στείλει το φάκελο πίσω λόγω παραγραφής.
Ο Τζαβάρας ήταν ακόμα πιο σαφής λέγοντας ουσιαστικά ότι το κύρος της εξεταστικής έχει τρωθεί και δεν έχει λόγο ύπαρξης.
Ειπώθηκαν και άλλα όμορφα.
Έχουν προταθεί για μάρτυρες 150, ναι 150 άτομα που φυσικά είναι αδύνατο να καταθέσουν.
Ειπώθηκε ακόμα ότι και μόνο η πολιτική καταδίκη ορισμένων πολιτικών είναι αρκετή τιμωρία.
Σιγά τ' αυγά...
Όμως τα πυρά των μαχητών της κάθαρσης δεν είναι εντελώς άσφαιρα.
Οι πολιτικοί της χρυσής δεκαετίας (και βάλε) του βρώμικου πολιτικού χρήματος είχαν και συνεργάτες.
Υφιστάμενοι και συνένοχοι στο κόλπο θα βρεθούν στο στόχαστρο της "κανονικής" δικαιοσύνης, ενώ οι πρωταγωνιστές θα συνεχίσουν την ζωούλα τους με μερικά εκατομμύρια ευρώ να γλυκαίνουν την πολιτική τους καταδίκη.
Όμως την ώρα που οι εντολείς της ρεμούλας θα απολαμβάνουν τους καρπούς της, οι εντολοδόχοι τους θα τρέχουν στα δικαστήρια προσπαθώντας να αποδείξουν ότι εκτελούσαν εντολές, χωρίς τη δυνατότητα να καλέσουν τους πρώτους ούτε καν ως μάρτυρες.
Οι υφιστάμενοι των ενόχων κινδυνεύουν να βρεθούν στη φυλακή, είτε συμμετείχαν ενεργά και με τη θέλησή τους είτε όχι...
Δεν ξέρω αν αυτό το πολιτικό σύστημα και αυτή τη δικαιοσύνη θέλουμε, αλλά προφανώς αφού αυτή έχουμε, αυτήν αξίζουμε.
Δημοκρατία γιαλαντζή με γιαλαντζή δικαιοσύνη...

Αδικία...

Οι δύο κύριοι της φωτογραφίας είχαν τα τελευταία χρόνια εκ διαμέτρου αντίθετες πορείες.
Ο πρώην υπουργός, με κομμένα τα φτερά βέβαια, εξακολουθεί να πληρώνεται από το κράτος σε μία θέση κύρους ως καθηγητής οικονομικών σε ελληνικό πανεπιστήμιο.
Η αποτυχία του είναι πλέον σε όλους γνωστή, ακόμα και ο ίδιος το έχει εμμέσως παραδεχτεί.
Το πανεπιστήμιο υποτίθεται ότι είναι η κορωνίδα της παιδείας, η ανώτατη παιδεία.
Αυτός λοιπόν, διδάσκει στην ανώτατη παιδεία, ως ανώτατος δάσκαλος, τους ανώτατους μαθητές οικονομικά.
Πέρα από τις όποιες θεωρητικές του γνώσεις έχει αποκομίσει και τεράστια εμπειρία την οποία θα μεταδώσει στους μελλοντικούς επιστήμονες. Την απόλυτη και αδιαμφισβήτητη αποτυχία!

Από την άλλη μεριά, έχουμε έναν άνθρωπο που, από θέση ισχύος σε μια από τις ισχυρότερες εταιρείες της χώρας, και με όχημα το χρηματισμό των πολιτικών της χώρας ανεξαρτήτως κομμάτων κατάφερε να μεγαλώσει την επιρροή και τα κέρδη της εν λόγω εταιρείας.
Αν έφαγε και αυτός μερικά εκατομμύρια ήταν ψίχουλα μπροστά σε αυτά που κέρδισε η εταιρεία του.
Αν εξαιρέσουμε ότι τον έπιασαν και το οικοδόμημά του τινάχτηκε στον αέρα, η δράση του, αν και παράνομη, ήταν σαφώς κερδοφόρα για την εταιρεία στην οποία ήταν υπάλληλος.
Και πιστεύω ότι ο λόγος που το σκάνδαλο ξεσκεπάστηκε είναι ότι είχε να κάνει με τους πολιτικούς και τα μεταξύ τους καρφώματα.
Ακόμα και όταν η δράση του αποκαλύφθηκε, ο κύριος αυτός έδειξε την ευφυΐα του ξεγλιστρώντας από τις ελληνικές αρχές, παίζοντας με το νομικό σύστημα της Γερμανίας, εκβιάζοντας εντέχνως με μικροδιαρροές και τελικά κατάφερε να γλυτώσει τη φυλακή.
Η ευφυΐα του και οι ικανότητές του είναι αδιαμφισβήτητες, όσο και η βαθειά του γνώση για το πως λειτουργεί το Ελληνικό πολιτικό σύστημα.
Μη γελιέστε, πως λειτουργεί λέω, δεν είναι λάθος μια και τίποτε ουσιαστικό δεν έχει αλλάξει παρά τις εξαγγελίες.
Ίσως να είναι λίγο πιο προσεκτικοί στο μέλλον, αλλά είναι οι ίδιοι άνθρωποι με τους ίδιους θεσμούς και τους ίδιους νόμους.

Έχουμε λοιπόν έναν δάσκαλο αμφισβητούμενης ευφυΐας αλλά αποδεδειγμένα αποτυχημένο να διδάσκει στο πανεπιστήμιο, και έναν σίγουρα ευφυή και εξαιρετικά αποτελεσματικό εκεί που έπρεπε άνθρωπο να βρίσκεται εξόριστος στη Γερμανία.
Επιπλέον, αναλογικά η βλάβη της ελληνικής οικονομίας που προκλήθηκε από τη δράση του Χρηστοφοράκου δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτή που προκλήθηκε από τα λάθη του πρώην υπουργού.

Μήπως έπρεπε να βρεθεί τρόπος να αντιστραφούν οι ρόλοι;
Το μάθημα του Χρηστοφοράκου εάν του δινόταν ασυλία θα ήταν ένα από τα πιο διδακτικά και ενδιαφέροντα μαθήματα, και σίγουρα πιο ουσιαστικό από του πρώην υπουργού.
Έστω και με τηλεδιάσκεψη, τα αμφιθέατρα θα ήταν για μια φορά γεμάτα!

Αδικία...

Πολιτικοί, επιστήμονες και τηλεόραση...

Τελευταία έχω δει στην τηλεόραση αρκετές συζητήσεις για την πολιτική κατάσταση, την οικονομία, την εξωτερική πολιτική.
Από τις ειδήσεις, μέχρι ειδικές εκπομπές, οι αναλύσεις και οι διαξιφισμοί, ιδιαίτερα για την οικονομία και τους λόγους που φτάσαμε ως εδώ έχουν πυκνώσει σε σχέση με το παρελθόν.
Παλιότερα μόνο σε προεκλογική περίοδο θα είχαμε τόση "ενημέρωση".
Όλες όμως οι συζητήσεις, ασχέτως θέματος έχουν μερικά κοινά σημεία.
Όποτε βρίσκονται στο στούντιο πολιτικοί το μόνο συμπέρασμα είναι ότι συντάσσονται πλήρως με την κομματική γραμμή, και εκείνη με τη μεριά της, βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με εκείνου που φιγουράρει στο διπλανό παράθυρο.
Όχι μόνο υποτάσσουν την κάθε προσωπική τους άποψη σε αυτή του κόμματος που εκπροσωπούν, αλλά ακόμα και κάθε έννοια διαλόγου πάει περίπατο μπροστά στην προσπάθεια, όχι να ακουστούν απόψεις για την ενημέρωση του κοινού, αλλά να εκμηδενίσουν τον "αντίπαλο".

Από την άλλη μεριά τελευταία έχουμε δει αρκετές φορές πάνελ αποκλειστικά από οικονομολόγους, διεθνολόγους, και άλλους επιστήμονες.
Η διαφορά είναι συντριπτική και επιδεικνύει την ανεπάρκεια των πολιτικών μας.
Οι τεχνοκράτες μιλούν με επιχειρήματα, δεν διακόπτουν τους συνομιλητές τους, και σχεδόν πάντα κατακεραυνώνουν τους πολιτικούς μας.
Ακόμα και όταν διαφωνούν μεταξύ τους θα αφήσουν το συνομιλητή τους να τελειώσει τη φράση του σε αντίθεση με τους περισσότερους πολιτικούς μας.
Στο τέλος, ακόμα και αν διαφωνείς με τα συμπεράσματά τους, κάτι έχεις αποκομίσει.

Όμως και οι περισσότεροι από τους πολιτικούς μας είναι επιστήμονες.
Δικηγόροι, γιατροί, οικονομολόγοι, μηχανικοί.
Πολλές φορές καθηγητές πανεπιστημίων!
Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι ότι δεν ξέρουν πως να κάνουν μια πολιτισμένη συζήτηση, ξέρουν.
Δεν θέλουν!
Μας περνάνε για ζώα που θα τους επιβραβεύσουμε για τον λεκτικό τσαμπουκά τους, για την ικανότητα να διακόπτουν το συνομιλητή τους και να μην αφήσουν τον ακροατή/θεατή να βγάλει το παραμικρό συμπέρασμα πέρα από τη διαφωνία μεταξύ των.

Εδώ που τα λέμε όμως, τόσα χρόνια ο τρόπος τους έχει αποτέλεσμα.
Τόσα χρόνια τους επιβραβεύουμε πράγματι με την ψήφο μας.
Τελικά μήπως είμαστε;
Ζώα...

Κοκορομαχίες... (η δικαιοσύνη είναι τυφλή)

Όπως το περιμέναμε οι περισσότεροι σκεπτόμενοι πολίτες, και όπως προέβλεψα σε παλαιότερη ανάρτηση (σιγά το κατόρθωμα) άρχισαν οι κοκορομαχίες στη εξεταστκή επιτροπή για το σκάνδαλο της SIEMENS.
Αφορμή ένα mail που ήταν ή "φυτεύτηκε" στην δικογραφία, που αναφέρεται σε μίζα για υπουργό, ή σε πληρωμή ντουλαπά στην Αμερική και άλλα τέτοια όμορφα.
Ακούμε μάλιστα ότι σήμερα ανέβηκαν οι τόνοι στην επιτροπή, όπου οι βουλευτές της ΝΔ ξιφουλκούν με εκείνους του ΠΑΣΟΚ και τον πρόεδρό της Σίφη Βαλυράκη.
Η κοκορομαχία άρχισε λοιπόν, και σημασία ελάχιστη έχει ποιός έχει δίκαιο.
Η κότα με τα χρυσά αυγά είναι το τρόπαιο και κανείς δεν ενδιαφέρεται για την τιμή ή την υπόληψή της.
Ο καυγάς δε γίνεται επί της ουσίας, αλλά για τη συγκάλυψη αυτής.
Πρόκειται για σύγκρουση δύο ομάδων που προφανώς δεν ενδιαφέρονται για την από κοινού αποκάλυψη της αλήθειας.
Πώς αλλιώς να δικαιολογηθεί η ταύτιση απόψεων μεταξύ των μελών κάθε ομάδας και η απόλυτη αντίθεσή τους με τους απέναντι;
Αν υπήρχε ειλικρινής προσπάθεια για κοινό σκοπό οι κοκορομαχίες θα ήταν περιττές.
Άρα, όπως είπαμε παλαιότερα δεν πρέπει να περιμένουμε τίποτε από τους ερασιτέχνες, δήθεν δικαστές που ορκίζονται ότι θα δικάσουν τους ομοίους τους και θα συγκρουστούν με τα συμφέροντα. Συμφέροντα που στην ουσία οι ίδιοι υπηρετούν χρόνια τώρα...

Rachel Corrie...

Η προσπάθεια να σπάσει ο αποκλεισμός της λωρίδας της Γάζας δεν έχει σταματήσει παρά τα πρόσφατα γεγονότα.
Σε λίγο αναμένεται το πλοίο Rachel Corrie που για τεχνικούς λόγους είχε καθυστερήσει την αναχώρησή του να πλησιάσει την περιοχή, και φυσικά να παρεμποδιστεί από τις Ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις.
Το όνομα του πλοίου μάλλον δε λέει τίποτε στους πολλούς, αλλά είναι καθήκον μας να τη θυμόμαστε.
Δέστε λοιπόν, ποια ήταν η 22άχρονη ακτιβίστρια που έχασε τη ζωή της κάτω από τις ερπύστριες μιας θωρακισμένης Ισραηλινής μπουλντόζας προσπαθώντας να εμποδίσει την κατεδάφιση σπιτιών και πηγαδιών νερού στη λωρίδα της Γάζας.
Η ιστορία της μιλάει όχι μόνο για την ίδια, αλλά καλύτερα από κάθε άρθρο για την κατάσταση που επικρατεί στη Γάζα, τότε και σήμερα.
http://en.wikipedia.org/wiki/Rachel_Corrie
http://www.rachelcorrie.org/

Τώρα και απαγωγή!

Δολοφονία, πειρατεία, παράνομη κράτηση, κλοπή περιουσίας.
Κανένα κράτος δε δικαιούται με καμιά δικαιολογία να επιτίθεται σε πλοία στα διεθνή ύδατα.
¨Εγινε και λέγεται πειρατεία!
Το αποτέλεσμα της πειρατείας ήταν η δολοφονία. Το Ισραήλ ισχυρίζεται ότι οι στρατιώτες του αμύνθηκαν. Οι πειρατές δηλαδή... αμύνονται. Δολοφονία!
Έγινε και αυτό! Δολοφονία λέγεται κύριοι!
Ξένη περιουσία κατασχέθηκε παράνομα...
Αυτό λέγεται κλοπή!
Και τέλος, οι επιβαίνοντες μεταφέρθηκαν παράνομα, και πολλοί από αυτούς κρατούνται σε φυλακές.
Αυτό λέγεται απαγωγή.
Αυτό γίνεται, δεν τελείωσε...
Η Ελληνική κυβέρνηση ακόμα δεν έχει απαντήσει σε αυτό.
Η αντίδρασή της σε περίπτωση απαγωγής Ελλήνων υπηκόων από πειρατές στα διεθνή ύδατα δεν είναι προαιρετική, είναι υποχρέωσή της!

ΥΓ. Από την άλλη διαβάζω στο yahoo, ότι η Αυστραλία μήνυσε την Ιαπωνία στα διεθνή δικαστήρια για το κυνήγι των φαλαινών...

1.400.000.000 σκλάβοι...

Ο "καπετάνιος" σήμερα μίλησε στους φακέλους του Παπαχελά...
Μεταξύ άλλων ο νούμερο 6 του κομμουνιστικού (και μοναδικού) κόμματος της κίνας και επικεφαλης της COSCO, τόνισε ότι ενώ για να επικυρωθεί η συμφωνία για την παραχώρηση του λιμένος Πειραιώς έπρεπε να περιμένει την απόφαση της ελληνικής βουλής, στην Κίνα τέτοιες αποφάσεις λαμβάνονται πολύ πιο γρήγορα.
Μάλιστα είπε ότι ενώ για εμάς τους δυτικούς μπορεί το μονοκοματικό σύστημα της Κίνας να φαίνεται παράξενο, η παγκόσμια οικονομική κρίση απέδειξε την αποτελεσματικότητά του.
Και έχει δίκιο...
Όταν έχεις 1,4 δισεκατομύρια σκλάβους να δουλεύουν σα σκυλιά για μια χούφτα πολυεθνικές σαν την COSCO, τότε τύφλα να 'χει η δημοκρατία.
Τι να τα κάνεις τα κόμματα και τη δημοκρατία, όταν μπορείς να πίνεις το αίμα τόσων εξαθλιωμένων ανθρώπων που θεωρούν τους εαυτούς τους τυχερούς που έχουν την οποιαδήποτε δουλειά με την οποιαδήποτε αμοιβή;
Από την άλλη, εμείς, οι Ελληναράδες, 10.000.000 άνθρωποι με 11.000.000 διαφορετικές απόψεις, στη δική μας "δημοκρατική" χώρα εξάγουμε λιγότερα από το Λουξεμβούργο... και τρώμε περισσότερα από την Ισπανία.